Tíminn - 25.04.1982, Síða 6
6
Sunnudagur 25. apríl 1982
verjtí SíbulwrU.
Hdnnu
. Í( :.Wífta.:^v<fli>sdittlír í JWutvfcrlci
to Jtdhaniita Jobmiew og Krístiáit jp AítJít MnHét'ltífc ávnáiHnu
U tá+a WagadsHdttlr tr£k írti
„Stemmningin kom
um leið og for-
leikurinn byrjaði”
segir frú Jóhanna Johnsen
■ „Þau Jóhanna Johnsen og
Kristján Kristjánsson leystu sin
hlutverk best af hendi frá söng-
legu sjónarmiöi, enda báru þau
sýninguna uppi,” sagöi dr. Páll
tsólfsson um sýninguna á
Meyjarskemmunni 1934 i umsögn
og Kristján Albertsson sagði i
ööru blaöi: „Menn voru mjög
skotnir i ungfrú Johnsen, skotnir i
hennar blossandi æsku.”
Þau Jóhanna og Kristján voru
einu lærðu söngvararnir i
Meyjarskemmunni þá og viö
báöum frú Jóhönnu Johnsen aö
segja okkur fra' þessum viöburöi i
tónlistarlifi Reykjavikur fyrir 48
árum. Frú Jóhanna læröi i þrjú
ár viö Musikkonservatorium i
Kaupmannahöfn hjá Margarete
Flor og var siðar i framhalds-
námi hjá þekktum söngkennara,
Talvi, sem ritaöi bækur um söng-
kennslu.
,,Ég var fyrst beðin um að taka
aö mér hlutverk Grisi,” segir Jó-
hanna, en svo skrifaöi Mixa mér
til Kaupmannahafnar, sendi mér
nóturnar og baö mig aö læra hlut-
■ „Sigvaldi Kaldalóns haföi boö-
iö mér aö sjá Meyjaskemmuna i
Kaupmannahöfn/’ segir frú Jó-
hanna Johnsen, sem söng Hönnu.
(Tfmamynd G.E.)
verk Hönnu. Ég hafði þá einu
sinni séö Meyjaskemmuna i
Kaupmannahöfn, en Sigvaldi
Kaldalóns bauö mér á þá áýningu.
Ég haföi aöstoöaö og sungið meö
sönghóp sem hann kom með til
Kaupmannahafnar og var ab
kynna lögin hans.
Fyrir orö Mixa gekkst ég i þaö
að fá búninga aö láni hjá Konung-
lega leikhúsinu fyrir sýninguna
og það tókst með góöra manna
hjálp. Ég man aö stemmningin
var geysileg og mikið klappað á
frumsýningunni. Stemmningin
kom eiginlega um leið og forleik-
urinn byrjaði. Systur minar i
leiknum þær Hilda og Heiöa voru
sungnar af þeim Elinu Július-
dótturog Sólbjörgu Bjarnadóttur,
og þær má sjá meö mér hér á
myndinni.
Þaö geröi sitt til aö auka á
spenninginn aö i þá daga var fólk
svo geysilega fint, þegar það kom
á leiksýningar, allar konur i
islenskum búningi og mikil viö-
höfn. Lögin úr Meyjaskemmunni
fóru eins og eldur i sinu um alla
Reykjavik og voru á hvers manns
vörum.
Ég fluttist til Isafjarðar nokkru
eftir þetta, og þar settum við einu
sinni upp fyrsta þáttinn af óper-
ettunni. Þaö var einnig mjög
skemmtilegt aö fást viö.
Já, þó þaö nú væri. Auðvitað
ætla ég að sjá sýninguna núna,
annað hvort frumsýninguna eða
þá þriöju sýningu, þvi hún er
vanalega best”. —AM
■ „Stemmningin var mikil aö
tjaldabaki,” segir Gunnar Möll-
cr.
(Timamynd G.E.)
á óvart með frammistöðu sinni i
hlutverki Grisi en „lærðu”
söngvararnir voru auövitað þau
Jóhanna Johnsen, sem fór meö
hiutverk Hönnu og Kristján
Kristjánsson, sem söng Schubert.
Þau voru bæði menntað fólk i
sönglist. Ragnar Kvaran, leik-
stjóri, söng Schober og ég man að
hann var ákaflega skemmtilegur
og léttur við leikstjórnina. Enn
má nefna Gest Páisson i hlutverki
herra Tschöll.
Nei, ég var ekki lærður söngv-
ari, en haföi lært nokkuð i karla-
kórnum Fóstbræörum, þar sem
ég var félagi, og nokkra sviðs-
reynslu haföi ég fengið i Iönó.
Nú, leiknum var tekiö ákaflega
vel, mig minnir að þetta hafi orð-
ið einar 30-40 sýningar og svo var
þetta tekiö upp aftur árið eftir.
Þaö var Tónlistarfélagið sem átti
frumkvæðiö að þvi aö koma þessu
i kring og þar mæddi ekki minnst
ádr.Frans Mixa, söng og hljóm-
sveitarstjóra, en Hljómsveit
Reykjavikur íék i sýningunni.
Hljómsveitin var framan viö
„Þetta var glaður og
samstilltur hópur”
— segir Gunnar Möller hrl. sem
lék Kupelwieser 1934
■ „Þótt 48 ár séu liðin þá man ég
enn eftir þvi hvaö stemmningin
var mikil að tjaldabaki, meira ab
segja á siöustu sýningunum
lika,” segir Gunnar J. Möller
hæstaréttarlögmaöur sem lék
Kupelwieser i Meyjaskemmunm
1934.
Já, þetta var afar glaður og
samstilltur hópur. Ég man alltaf
eftir Ninu Sveinsdóttur sem kom
sviðiö i Iðnó, einum eða tveimur
bekkjum var kippt burt til aö
koma henni fyrir.
Já, þetta voru allra skemmti-
legustu dagar, enda var maður
ekki nema 22ja ára þá, eins og sjá
má af myndinni hérna af Kupel-
wieser. Svona leit maður nú út
þá!
—AM