Fréttablaðið - 21.02.2009, Síða 26

Fréttablaðið - 21.02.2009, Síða 26
26 21. febrúar 2009 LAUGARDAGUR S kemmdirnar á breska bátnum benda til þess að litlu hafi munað að hér yrði stórslys af óþekktri stærðargráðu,“ er haft eftir Kate Hudson, stjórnarformanni Samtaka um kjarnorkuafvopn- un (CND), á vef bandarísku fréttastofunn- ar CNN. „Við vorum nærri því að upplifa martröð.“ Hinn 4. febrúar síðastliðinn rákust tveir kjarnorkukafbátar á í N-Atlantshafi. Bát- arnir, annar breskur en hinn franskur, eru báðir knúnir af eigin kjarnaofni (kjarnorku- veri) og bera kjarnorkuvopn. Í fyrstu neit- uðu stjórnvöld beggja landa að viðurkenna að áreksturinn hefði átt sér stað en gáfu sig um síðir. Talsmenn varnarmálaráðuneyt- anna í Lundúnum og París, sem hafa hafn- að því að gefa upp nákvæma staðsetningu atviksins, tóku þó sérstaklega fram að engin hætta hefði verið á kjarnorkuslysi. Árekst- urinn var engu að síður svo harður að draga varð breska kafbátinn, Vanguard að nafni, til hafnar í Faslane í Skotlandi. Franska kaf- bátnum, Le Triumphant, var siglt til hafn- ar í Brest í Norðvestur-Frakklandi í fylgd freigátu. Samtals voru um 240 menn í áhöfn beggja kafbátanna. Um borð í bátunum voru um 100 kjarnaoddar að talið er. Sprengi- kraftur hvers kjarnaodds er mörgþúsund- faldur, borinn saman við sprengikraft kjarn- orkusprengjanna sem notaðar voru í árásum Bandaríkjamanna á Japan í síðari heims- styrjöldinni. Risar undirdjúpanna Það er erfitt að gera sér stærð kjarnorkukaf- báts í hugarlund. Til þess að gera sér betur grein fyrir því hvers kyns farartæki er hér um að ræða er nærtækt að bera saman kaf- bát og stóran skuttogara sem flestir þekkja í sjón. Stór kjarnorkuknúinn kafbátur er 130 til 170 metra langur en skuttogari er hins vegar yfirleitt 100 metrum styttri, sem nemur tæplega lengd fótboltavallar. Rúm- tak slíks kafbáts er allt að 24.000 lestir á meðan rúmtak skuttogarans er 24 sinnum minna. Þeir sem ekki þekkja togara í sjón geta haft hugfast að Brúarfoss, gámaflutn- ingaskip Eimskips, er tæplega 8.000 lestir að stærð. Afl kjarnorkuknúins kafbáts sem kemur frá kjarnaofni bátsins er á bilinu 40 til 90 megavött, en getur orðið allt að 200 megavött, sem nálgast framleiðslugetu Búr- fellsvirkjunar. Leynd um fjölda Óvíst er nákvæmlega hve mörg skip og kafbátar eru knúin kjarnorku í dag. Ljóst er þó að bæði Rússar og Bandaríkjamenn eiga yfir 100 kjarnorkukafbáta hvor þjóð. Þá eiga Bretar og Frakkar innan við tut- tugu hvor þjóð og Kínverjar sex. Indverjar vinna að hönnun kjarnorkukafbáts og orðr- ómur er uppi um að þeir leigi tvo af Rúss- um nú þegar. Bandaríkjamenn ráða yfir ell- efu kjarnorkuknúnum flugmóðurskipum og Frakkar einu. Rússar eiga átta kjarnorku- knúna ísbrjóta og nokkur herskip einnig, en óljóst er hve mörg. Þegar litið er til stærstu bátanna sem bera langdrægar kjarnorkueldflaugar innanborðs eiga Bandaríkjamenn 18 slíka af Ohio-gerð en Rússar 14 af Borei-gerð. Gjöreyðingarmáttur í lestunum Í einum kafbáti geta verið 200-300 kjarna- oddar sem hver um sig hefur nokkra tugi kílóa af hreinsuðu úrani eða plútoni. Í kjarnaofni kafbáta eru nokkrir tugir eða hundruð kílóa af hreinsuðu úrani og veru- legt magn geislavirkra aukaefna sem mynd- ast við kjarnaklofnun. Litlar líkur eru taldar á því að slys komi af stað kjarnorkuspreng- ingu í oddunum þó það sé ekki útilokað, og því er mengunarhættan sem stafar af kjarn- orkuvopnum kafbáta einkum fólgin í dreif- ingu óklofins úrans og hugsanlega plútons út í umhverfið. Plúton er mjög hættulegt efni, en mengunarhætta af völdum úrans er ekki talin eins mikil. Hins vegar eru geisla- virk efni, sem myndast við kjarnaklofnun í kjarnorkuvél bátanna, mörg hver gríðar- lega mengandi. Kjarnorkuver kafbáta eru talin öruggari en kjarnorkuver á landi. Þar á móti kemur að kjarnorkuknúnir kafbátar eru hlaðnir vopnum og sprengiefni og eldsneyti fyrir eldflaugar. Ekki er erfitt að ímynda sér að mistök eða alvarleg bilun við flugtak lang- drægrar eldflaugar frá kafbáti geti haft ófyrirsjáanlegar afleiðingar. Til viðbótar eru allar aðrar hættur sem höfin geyma, eins og dæmin sanna. Þegar kjarnorkuslys verður á landi sjá veður og vindar til þess að hættulegasta geislunin dvínar tiltölulega hratt. Meng- un af völdum kjarnorkuslysa á höfunum er staðbundnari og jafnframt sterkari á því svæði sem hún nær til. Við þetta má bæta að við kjarnorkuslysi í hafinu er nánast ekk- ert hægt að gera. Engir möguleikar eru á að hreinsa upp mengunina. Hún verður ein- faldlega að dreifast með straumum og dvína með tímanum. Er í þessu samhengi nauð- synlegt að geta þess að hönnun og smíði bát- anna, sem og vopnanna sem þeir bera, er með þeim hætti að hættan á alvarlegu slysi er talin hverfandi. Heimsendir geymdur um borð Tveir kjarnorkukafbátar rákust á í Atlantshafi 4. febrúar. Atvikið hefur vakið athygli hér á landi, ekki síst fyrir þær sakir að sérfræðingar telja að legið hafi við stórfelldu kjarnorkuslysi sem hefði haft ófyrirséðar afleiðingar í för með sér fyrir náttúru og efnahag margra landa. Bátarnir eru risavaxnir og bera gríðarlega öflug vopn, eins og Svavar Hávarðsson komst að. Tegund: Vanguard Nafn: HMS Vanguard Fjöldi: 4 Stærð: 15.980 lestir Lengd: 150 metrar Breidd: 12,80 metrar Vopn: 16 eldflaugar (allt að 128 kjarnaodd- ar); tundurskeyti Áhöfn: 135 Tegund: Triomphant Nafn: Triomphant Fjöldi: 4 Stærð: 12.640 lestir Lengd: 138 metrar Breidd: 12,50 metrar Vopn: 16 eldflaugar(48-80 kjarnaoddar); tundurskeyti Kjarnaofn: 150 megavött Áhöfn: 111 FrakklandBretland Trident flugskeyti: Voru hönnuð árið 1989. 13,42 metrar á lengd og 2,11 m í þvermál. 59 tonn. Drægni: 8.000 kílómetrar. Nota W76 kjarnaodda-100 kílótonn eða W88 kjarnaodda sem 475 kílótonn. 170 m 13 m 15 Stærð: 170 metrar að lengd Breidd: 13 metrar, 19.000 lestir Áhöfn: 155 Vopn: 24 Trident kjarnorkueldflaugar. hvert skeyti er 13 metrar á hæðina og 56 tonn að þyngd. Tundurskeyti: 48 (290 kílóa sprengiooddur). Geta kafað niður á 350 metra dýpi Hæfa skotmark á 8.000 kílómetra færi með mikilli nákvæmni. Bera helming allra kjarnaodda bandaríska hersins. Hljóðlaus á 20 hnúta hraða neðansjávar. Bandarískur kjarnorkukafbátur af Ohio-gerð (USA) 18 bátar í notkun.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.