Tíminn - 11.11.1995, Blaðsíða 8

8

Laugardagur 11. nóvember 1995
Framsóknarflokkurinn
Kristjana
Kjördæmisþing framsókn-
armanna í Noröurlandi
vestra
haldib a& Hótel Læk, Siglufir&i, 11. og 12. nóvember 1995.
Dagskrá:
Laugardagurinn 11. nóvember
Kl. 14.00 Þingsetning og kosning starfsmanna.
Kl. 14.10 Skýrsla stjórnar, umræbur og afgrei&sla.
Kl. 15.00 Sérmál þingsins: Þróun atvinnulífs í kjördæminu til aldamóta.
Framsöguma&ur: Páll Pétursson félagsmálará&herra.
Kl. 16.00 Kaffihlé.
Kl. 16.30 Frjálsar umræ&ur.
Kl. 18.00 Lög& fram drög a& stjórnmálaályktun.
Kl. 18.30 Kosning nefnda og nefndarstörf.
Kl. 20.30 Kvöldver&ur og kvöldskemmtun í umsjón heimamanna.
Sunnudagurinn 12. nóvember
Kl. 10.00 Nefndarstörf.
Kl. 11.00 Nefndir skila áliti, umræ&ur og afgrei&sla nefndarálita.
Kl. 12.00 Matarhlé.
Kl. 13.30 Ávörpgesta:
Egill Hei&ar Císlason, framkvæmdastjóri Framsóknarflokksins.
Kristjana Bergsdóttir, formabur LFK.
Gu&jón Ólafur jónsson, forma&ur SUF.
Kl. 13.50 Ingibjörg Pálmadóttir, heilbrig&is- og tryggingamálará&herra.
Kl. 14.10 Stjórnmálaumræ&ur.
Framsöguma&ur: Gu&mundur Bjarnason, landbúna&ar- og
umhverfisrá&herra.
Kl. 15.00 Frjálsar umræ&ur.
Kl. 17.00 Kosningar.
Kl. 17.30 Önnurmál.
Kl. 18.00 Þingslit.
Frá Framsóknarfélagi
Rangæinga
Fyrsta félagsvist vetrarins verbur spilub í Hvoli sunnudagskvöldib 12. nóvember
n.k. kl. 21. Næstu spilakvöld verba 26. nóvember, 3. desemberog 10. desember.
Vegleg kvöldver&laun. Stjórnin
Kópavogur
Bæjarmálafundur ver&ur haldinn a& Digranesvegi 12, mánudaginn 13. nóvember
kl. 20.30.
Stjórn bœjarmálarábs framsóknarfélaganna I Kópavogi
Gubmundur
Halldór
Gubjón Olafur
Egill Hei&ar
Ingibjörg
Kristiana
Kjördæmisþing framsókn-
arfélaganna á Vesturlandi
ver&ur haldiö a& Kirkjubraut 40 á Akranesi, laugardaginn 11. nóvember 1995 og
hefst kl. 10.00 árdegis.
Dagskrá: Venjubundin þingstörf, skýrslur og reikningar, lagabreytingar, ávörp
þingmanna og gesta, framsaga um stjórnmálavi&horfib, afgrei&sla tillagna og
stjórnmálaályktunar.
Gestir þingsins ver&a: Halldór Ásgrímsson, formabur Framsóknarflokksins, Egill
Heibar Gíslason, framkvstj. flokksins, Kristjana Bergsdóttir, forma&ur LFK, Gubjón
Ólafur-jónsson, forma&ur SUF, og alþingismenn Framsóknarflokksins íVestur-
landskjördæmi, Ingibjörg Pálmadóttir og Magnús Stefánsson. Fulltrúar eru
hvattir til a& mæta vel og stundvíslega.
Stjórn KSFV
Mynd fyrir bömin
í fullorönu fólki
Benjamín dúfa, kvikmynd eftir
Gísla Snæ Erlingsson, er önnur ís-
lenska stórmyndin sem fram
kemur á þessu hausti, en sú fyrri
var Tár úr steini. Full ástæöa er til
aö óska aðstandendum Benjam-
íns dúfu til hamingju meö stór-
brotiö verk i hæsta gæöaflokki.
Eins og jafnan í góðum kvik-
myndum er grundvöllur vel-
gengninnar gott handrit og góö
saga, en myndin byggir sem
kunnugt er á samnefndri verð-
launasögu Friðriks Erlingssonar.
Friörik sá sjálfur um aö skrifa
kvikmyndahandritið eftir sög-
unni og viröist vera bókinni
nokkuö trúr, sem var skynsamleg
ákvörðun.
Góður leikur
Leikurinn í myndinni er af-
burða góður og drengirnir fjórir
sem eru í aðahlutverkum, þeir
Sturla Sighvatsson, Gunnar Atli
Cauthery, Sigfús Sturluson og
Hjörleifur Björnsson, fara hrein-
lega á kostum. Þaö er í rauninni
ótrúlegt að sjá svo unga pilta leysa
mjög erfið og fjölbreytt leikatriði.
Á aöra leikendur reynir ekki eins
mikið, en þeir leysa sín hlutverk á
óaðfinnanlegan hátt. Sérstaklega
Guörún Þ. Stephensen í hlutverki
Guölaugar gömlu (þrátt fyrir full-
mikla og nánast væmna senu á
spítalanum, þegar hún vill ekki
fara á elliheimili).
Myndatakan er sömuleiðis
skemmtileg og augljóst að þar
stýröu landsins reyndustu menn
handverkinu. Sumar senur er
mjög eftirminnilegar, einkum úr
Slippnum. Myndmál og músík
hljómuðu sérstaklega vel saman,
en tónlist Ólafs Gauks náði að
magna upp þá stemningu og til-
finningar sem myndin tjáði. Þá er
ánægjulegt að hljóð í íslenskum
myndum viröist endanlega kom-
iö í gott lag.
Barist gegn rang-
læti
Myndin um Benjamín dúfu er
allt í senn hugljúf og magnþmng-
in, sorgleg og fyndin. Þaö er stutt
milli hláturs og gráts hjá áhorf-
andanum, enda hrífur myndin
Benjamín dúfa ★***
Leikstjóri: Gfsli Snær Erlingsson
Handrit: Fri&rik Erlingsson
Framlei&andi: Baldur H. jónsson
Kvikmyndataka: Sigur&ur Sv. Pálsson
Tónlist: Ólafur Gaukur
Hljób: Kjartan Kjartansson
A&alleikarar: Sturla Sighvatsson, Gunn-
ar Atli Cauthery, Sigfús Sturluson, Hjör-
leifur Björnsson
og Gu&rún Þ. Stephensen
KVIKMYNDIR
BIRGIR GUÐMUNDSSON
hann með sér upp og niður til
finningastigann. Söguþráöurinn
segir frá fullvöxnum manni, sem
heimsækir bernskustöbvar sínar í
gamla hverfinu og rifjar upp sum-
arið þegar hann var 12 ára. Um
þetta sumar snýst myndin.
Aðalpersónurnar eru fjórir
drengir, Benjamín, Roland, Bald-
ur og Andrés, sem stofna riddara-
reglu Rauða drekans og „berjast
með réttlæti gegn ranglæti". Þetta
kjörorö þeirra verður í rauninni
meginþemað í öllu sem gerist hjá
drengjunum. Það eiga sér stað
átök milli hinna réttlátu og rang-
látu hliða fjölmargra atburöa, sem
drengirnir tengjast þetta sumar. í
hápunkti myndarinnar heyr þessi
barnslega og einfalda trú á rétt-
lætiö sína mikilvægustu orustu
við ranglætið, þegar Baldur hvíti
er tekinn til fanga af öðrum vond-
um riddurum, Svörtu fjöörinni.
Þeir stórkostlegu en sorglegu hlut-
ir, sem þá gerast, verða til þess að
myndin bókstaflega springur út í
miklum harmleik, þegar „réttlæt-
ið" lætur í minni pokann fyrir
„ranglætinu".
Gísli Snær sagöist í viðtali við
Tímann fyrir nokkru reikna með
að myndin yrði flokkuð sem „tíu
klúta mynd". Þab er ekki vansagt
meö hliösjón af hversu vel tekst
að byggja upp myndina fram að
því aö hún rís í hápunkt sinn og
enginn kemst undan því að verða
snortinn.
Barnabók: já.
Barnamynd: eigln-
lega ekki
Skáldsagan um Benjamín dúfu
var kölluð barnabók og fékk
barnabókarverðlaun. Bókin stób
undir þessum „barnatitli", en það
er alls ekki víst að myndin sé með
sama hætti barnamynd. Kvik-
myndin er fyrst og fremst mynd
fyrir börnin í fulloröna fólkinu.
Vegna þess ab á meöan fullorðnir
hafa forsendur til að vinna úr
harmleiknum undir lokin og
þurfa ekki á útskýringum um til-
gang og miskunnarleysi dauðans
að halda, þá gegnir einfaldlega
öðru máli um börnin. Og í því
felst líka veikleiki myndarinnar —
ef menn vilja á annað borð vera
að flokka hana sem „barna- og
fjölskyldumynd". Eftir að sigur
réttlætisins hefur verið driffjöður
framvindunnar út alla myndina,
er óvæntur og miskunnarlaus
daubi afskaplega ranglátur. Slíkt
ranglæti er börnum illskiljanlegt
og í bókinni sjálfri spurbu dreng-
irnir einmitt þessara spurninga í
örvinglun sinni og fengu svör frá
foreldrum sínum. Sá eftirmáli og
sú „úrvinnsla", sem dauðinn fékk
í bókarlok, var tvímælalaust þaö
sem gaf bókinni sérstöðu og dýpt
á sínum tíma. Þessum eftirmála
éða úrvinnslu er sleppt í mynd-
inni, sem aftur veldur því að for-
eldrar í hópi áhorfenda þurfa að
taka að sér þetta „úrvinnsluhlut-
verk" gagnvart börnum sínum,
sem eru ekki síður bergnumin af
mikilvægi réttlætisins en riddarar
reglu hins Rauða dreka.
Sagan öll
Hins vegar þýöir þetta ekki að
myndin sé endaslepp, síður en
svo, en endirinn er fullorðinsleg-
ur (og listrænn!). Sögunni lýkur
með rökrænni og fallegri skírskot-
un til þess aö lífið haldi áfram,
þegar sögumaöur hverfur af vett-
vangi á ný í fylgd sonar síns og
10-12 ára drengir eru aö leika sér
með flugdreka í portinu, rétt eins
og í upphafi myndarinnar.
Niðurstaban er því að Benjamín
dúfa er frábær kvikmynd. Hún er
um börn og hugmyndaheim
barna, og þó hún höfði sterkt til
barna, er þetta fyrst og fremst
mynd sem á erindi við fullorðin
börn. ■