Morgunblaðið - 25.02.2006, Page 40

40 LAUGARDAGUR 25. FEBRÚAR 2006 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
Opið hús í dag frá kl. 14.00 til 16.00.
Mjög glæsileg 111,9 fm íbúð á 2. hæð í nýlegu
lyftuhúsi í Sjálandshverfinu í Garðabæ. Bílastæði í
bílageymslu fylgir eigninni. Íbúðin skiptist í forstofu,
hjónaherbergi, 1-2 barnaher-
bergi, eldhús, baðherbergi,
stofu, borðstofu, þvottahús og
geymslu. Glæsilegar innrétt-
ingar og hurðir eru úr eik.
Gólfefni eru parket og flísar.
Gott útsýni. Suðursvalir. Verð
30,6 millj. Hermann býður
ykkur velkomin.
Bæjarhrauni 10 • Hafnarfirði • Sími 520 7500 • www.hraunhamar.is
Norðurbrú 3 Garðabæ - opið hús í dag
ÞESSIR dagar eru
þungbærir forstjóra
Tryggingastofnunar
sem kvartar sáran yfir
miklum önnum starfs-
fólks síns vegna við-
bragða aldraðra og ör-
yrkja við
endurgreiðslukröfum
stofnunarinnar. TR er
að rukka inn átján
hundruð milljónir
króna vegna of-
greiðslna á árinu 2005
eins og það heitir. Þess
eru reyndar dæmi að
farið sé þrjú ár aftur í
tímann. Það eru ekki
forstjórarnir á of-
urlaununum sem hafa
fengið of mikið sam-
kvæmt laganna bók-
staf heldur fatlaðir,
sjúkir og aldraðir. At-
hygli vekur að forstjóri
Tryggingastofnunar
sér ekki ástæðu til að
kvarta undan lögum
um almannatryggingar
frá árinu 2002 heldur
því að rekstrarfé stofn-
unarinnar hrökkvi ekki
til að ráða nógu marga
sérfræðinga til að
svara örvænting-
arfullum öryrkjum og
öldruðum, fólki sem í
mörgum tilvikum hefur
fengið óvæntar ein-
greiðslur úr lífeyr-
issjóðum eða aðra upp-
bót ofan á
skammarlega lágar
bætur og er refsað
harkalega af TR fyrir
vikið. Það sér hver
maður að slíkt kerfi
gengur ekki upp.
Vandinn er ekki sá að
það vanti sérfræðinga í
Tryggingastofnun
heldur felst hann í
sjálfum lögunum sem
þarf að taka til heildar-
endurskoðunar. Í
þeirri endurskoðun
verður að felast hvati
til atvinnuþátttöku ör-
yrkja með það að
markmiði að tvöfalda hana frá því
sem nú er. Þá fyrst værum við á bekk
með öðrum Norðurlandaþjóðum hvað
það varðar. Það gerist svo ekki nema
að tekjutengingum verði að miklu
leyti aflétt og það viðurkennt að fötl-
un fylgir kostnaður. Heldur verður
ekki lengur undan því vikist að
hækka skattleysismörk. Það er miklu
dýrara að vera sjúkur og fatlaður en
heilbrigður á sál og líkama. Þetta
þarf að meta til ótekjutengdrar fram-
færslu. Sömuleiðis þurfum við að líta
til hinna Norðurlandanna um það
hvenær bætur byrja að skerðast
vegna annarra tekna en þar er um
allt önnur mörk að ræða en á Íslandi.
Eitt af því sem hlýtur að koma til álita
er að skilja á milli TR sem greiðslu-
stofnunar annars vegar og inn-
heimtustofnunar hins vegar. Það er
mjög vafasamt að sami aðili hafi bæði
hlutverkin á sinni könnu. Hvað fynd-
ist okkur annars um það fyr-
irkomulag að launagreiðandi væri
sömuleiðis í því hlutverki að inn-
heimta skatta? Það er ekki eðlilegt að
öryrkjar þurfi að skila skatta-
skýrslum sínum á tveimur stöðum en
hlýtur þess í stað að koma til álita að
allar innheimtur verði á hendi skatt-
stofu svo jafnræðis sé gætt. Kerfið
sem á að þjóna fötluðum er varðað
þröskuldum. Þegar sérfræðingar
hafa metið þörf einstaklings fyrir
hjálpartæki af tiltekinni tegund eru
ýmis dæmi um að það strandi á öðr-
um sérfræðingum að afgreiða það. Er
það virkilega nauðsynlegt að fatlað
fólk eyði takmarkaðri orku sinni í
endalaus kærumál á hendur veit-
endum þjónustunnar? Einblínt er á
illa hannað regluverk en síður horft
til persónulegra þarfa hvers og eins.
Persónuleg liðveisla
Til að öryrkjar fái ný
tækifæri til samfélags-
legrar þátttöku er per-
sónuleg liðveisla grunn-
urinn. Í henni felst ekki
sú heimaþjónusta sem
veitt er í dag eða heima-
hjúkrun heldur miklu
meira en það. Horft er á
einstaklinginn og þarfir
hans. Þeir sem þurfa
sólarhringsþjónustu
heim fái hana. Komið er
til móts við þarfir hvers
og eins með það að
markmiði að draga úr
stofnanatengdri þjón-
ustu en efla félagslega,
menningarlega og
starfstengda virkni.
Stjórnarskrá lýðveld-
isins er gildishlaðin og
sömuleiðis lög um mál-
efni fatlaðra. Á það sér-
staklega við um mark-
miðsgrein laganna þar
sem segir að tryggja
beri fötluðum sambæri-
legar aðstæður og ófötl-
uðum. Í þessu felst einn-
ig að tryggja
sambærileg tækifæri.
Við erum ekki að krefj-
ast forréttinda til handa
fötluðu fólki heldur jafn-
réttis. Þá verður að yf-
irvinna þá þröskulda
sem skerðingar vegna
sjúkdóma, slysa eða
meðfæddra þátta skapa
einstaklingunum. Það
gerum við ekki síst með
persónulegri liðveislu
þar sem hinn fatlaði er
við stjórnvölinn og nýt-
ur persónulegs stuðn-
ings til nauðsynlegra
daglegra athafna. Með
þessu móti einbeitum
við okkur að færninni í
stað þess að einblína á
vangetuna eins og tíðk-
ast hefur. Er þetta ekki
dýrt? Jú, þetta er dýrt
en það er miklu dýrara
að láta fólk veslast upp á
stofnunum eða í að-
gerðaleysi úti í bæ eins
og gerist í dag. Það er líka dýrt að
hneppa nánustu aðstandendur í gísl-
ingu fötlunarinnar sökum skorts á lið-
veislu. Það er ekki eins og það vanti
peninga í þessu landi! Hver ætlar líka
að setja verðmiða á lífsgæði og mann-
réttindi? Einn af draumum MND-
félagsins og margra annarra félaga
innan ÖBÍ er að orlofssvæði verði
hönnuð með aðgengi fyrir alla. Þegar
kemur að sumarbústöðum og gisti-
stöðum á landsbyggðinni er því miður
ekki um auðugan garð að gresja með
tilliti til hreyfihamlaðra. Nú er unnið
að því að fá svæði undir sérhönnuð
hús í nágrenni við almenna orlofs-
byggð og með tengingu við þjónustu-
húsnæði. Þar geti hreyfihamlaðir var-
ið helgi eða viku í skjóli náttúrunnar
og hlaðið sig nýjum lífskrafti. Unnið
er að aðgengismálum á vettvangi
ferðaþjónustunnar en betur má ef
duga skal. Brýnt er að allt nýtt hús-
næði og umhverfi sé hannað út frá
nútíma viðhorfum um aðgengi fyrir
alla. Það verður ekki gert án þess að
fatlaðir sjálfir komi að hönnuninni í
samræmi við kjörorð Evrópusamtaka
fatlaðra; „Ekkert um okkur án okkar.
Að lokum þetta. Við skorum á alla,
fyrirtæki, einstaklinga, félagasamtök
og stjórnmálaflokka, að taka höndum
saman með heildarsamtökum öryrkja
og breyta því sem breyta þarf svo við
getum með sanni sagt að á Íslandi
byggjum við samfélag fyrir alla.
Þegar kerfið
snýst um sig sjálft
Guðjón Sigurðsson og
Sigursteinn Másson fjalla um
málefni öryrkja og
endurgreiðslukröfur
Tryggingastofnunar
Guðjón Sigurðsson
’Við skorum áalla, fyrirtæki,
einstaklinga, fé-
lagasamtök og
stjórnmála-
flokka, að taka
höndum saman
með heildar-
samtökum ör-
yrkja og breyta
því sem breyta
þarf svo við get-
um með sanni
sagt að á Íslandi
byggjum við
samfélag fyrir
alla. ‘
Guðjón er formaður MND-félagsins
og Sigursteinn er formaður ÖBÍ.
Sigursteinn Másson
ÞAÐ virðist einsýnt að ég fái
leyfi frá Alþingi til að gifta sam-
kynhneigða. Ég fæ aukin réttindi
og er bæði undir lögum Guðs og
manna. Ég vil tileinka
mér kærleiksboðskap
Jesú Krists en hann
vék ekki einu orði að
samkynhneigð. Ég
trúi einnig á umburð-
arlyndi Biblíunnar að
gera það öðrum sem
ég vil að menn geri
mér.
Vandi minn er samt
sá að ég vil gera Guðs
vilja fyrst og fremst.
Ég vil einnig elska
Guð og ég vil sýna
honum það í verki. Ég
vil heiðra Jesúm Krist og vera
sannkristinn maður. Ég trúi því að
hann hafi meira að segja sagt allt
satt og rétt, risið upp frá dauðum
þó svo að ég skilji ekki hvernig það
hafi getað átt sér stað. Ég boða það
samt. Ég meira að segja sálusorga
dauðvona menn með þessum von-
arríka boðskap að þeir muni lifa
jafnvel þótt þeir deyi ef þeir aðeins
trúi á Jesúm Krist.
En ef Alþingi setti í lög að vegna
skorts á þekkingu á framhaldslífi
væri bannað að boða þennan þátt
kristinnar trúar, ætti ég að hlíta
því? Mundi kirkjan hlýða slíkum
lögum?
Jesús segir: … skaparinn gjörði
þau frá upphafi karl og konu og
sagði: Fyrir því skal maður yf-
irgefa föður og móður og bindast
konu sinni og að þau
tvö skuli verði einn
maður. (Matt. 19:4.)
Hvernig á ég sem
boðberi kristinnar trú-
ar að hafa annan hátt
á en hér er frá greint?
Guð skapaði ekki tvo
karla til að bindast og
verða einn maður og
ekki tvær konur til að
bindast og verða einn
maður. En Alþingi
ætlar að setja lög þar
sem tveir karlar geta
orðið einn maður.
Hvort á ég að hlýða Guði eða 40
mönnum? (23 alþingismenn munu
ekki verða viðstaddir samþykkt
laganna!) Þessar lagabætur verða
mér algerlega dauður bókstafur og
koma sönnum boðberum kristinnar
trúar að engu gagni.
Mér sýnist flestir þeir sem hafa
tjáð sig um þennan málaflokk hafa
sleppt því að vísa til orða Jesú
Krists. Því miður. Fulltrúi heið-
ingja er ekki í vafa um að hlýða
landslögum enda hafa Guðs lög lít-
ið gagn fyrir hann. En hin fornu
lög heiðingja tóku hart á mönnum
sem stunduðu skelmisskap og ergi,
við því lá dauðarefsing.
Ríkisstjórn, ráðherrar og þing-
menn: Þessar lagabætur koma mér
ekki að gagni. Það væri eins og ég
hefði lög sem skikkuðu mig til að
taka þátt í heiðinni dýrkun, að mér
bæri að falla fram og dýrka skurð-
goð. Eða lög sem segðu mér að
loka bókinni helgu!
Allri þjóðinni verður að skiljast
að lög sem gera samkynhneigðum
kleift að giftast og fá blessun yfir
þann gjörning eru í andstöðu við
skikkan skaparans og boðskap
Jesú Krists. Samkynhneigðin er
nefnilega synd og því er það óhæfa
að blessa slíkt. Það er ekki þar með
sagt að við eigum að hata fólkið en
við megum ekki breyta boðskap
sem við höfum ekki höfundarrétt á.
Ef menn vilja sjá samkyn-
hneigða sem tilbrigði í náttúruvali
til viðhalds á tegundinni verða
menn að viðurkenna að sumir eru
dæmdir úr leik í því vali. Hvers
vegna að útvega þá börn til uppeld-
is þegar sambönd þeirra standa
stutt yfir? Það tekur lengri tíma að
ala upp barn og mönnum þarf að
skiljast að hjónaskilnaðirnir eru
mannskemmandi fyrir börnin, hvað
þá vísvitandi að ættleiða börn í
óstöðugt sambýlisform.
Það er þung sorg að heyra
presta styðja málefnið giftingar
samkynhneigðra og hafna texta
Biblíunnar um málið. Þeir kenna
sig við Lúter sem sagði: Sola
scriptura, Ritningin ein. Prestar,
þið sem mælið með lögleiðingu
giftingar samkynhneigðra eruð
villuráfandi hirðar sem villið enn
meir sauði hjarðarinnar. Þið eruð
launaðir af hinu opinbera til að
segja satt. Margir sem segja satt
þurfa að gjalda fyrir það dýru
verði. Þið eruð þess vegna ekki
frjálsir að koma með ykkar skoð-
anir eða álit. Ykkur ber að tala eins
og Ritningin boðar.
Páll postuli ritaði Tímóteusi
þetta: Tak eigi heldur þátt í ann-
arra syndum, varðveit sjálfan þig
hreinan. (1. Tím. 5:22.) Postuli
heiðingjanna lagði ágætis starfs-
reglu fyrir prestafélagið með þess-
um orðum. Fríkirkjuprestarnir
þurfa að dusta rykið af Biblíunni
og taka mark á því að hún er inn-
blásin af Guði og nytsöm til
fræðslu, til umvöndunar, til leið-
réttingar, til menntunar í réttlæti,
til þess að sá sem tilheyrir Guði sé
albúinn og hæfur gjör til sérhvers
góðs verks. (2.Tím. 3:16.) Samkyn-
hneigðum er enginn hagur í því að
vígjast til hjónabands nema homm-
inn kvænist og lesbían giftist. Þau
tvö eiga einnig að gangast undir
lög Guðs. Það er jafnrétti, hitt er
skelfing!
Sýnum í verki að við elskum Guð
og hans Orð. Gerum Jesúm Krist
að leiðtoga lífs okkar.
Giftingin
og samkynið
Snorri Óskarsson fjallar um
kristna trú og hjónavígslu
samkynhneigðra
’Sýnum í verki að viðelskum Guð og hans Orð.
Gerum Jesúm Krist að
leiðtoga lífs okkar.‘
Snorri Óskarsson
Höfundur er forstöðumaður Betel.
ÞAKRENNUKERFI
á öll hús – allsstaðar
BLIKKÁS –
Smiðjuvegi 74
Sími 515 8700