Morgunblaðið - 08.04.2006, Side 24

Daglegtlíf
apríl
V
atíkanið,“ segja þær
Erla Arnardóttir og
Heiða Ósk Guðlaugs-
dóttir einum rómi þegar
þær eru spurðar hvað
standi upp úr eftir ferð til Rómar og
Flórens en ferðin var hluti af lista-
söguvaláfanga í Verslunarskólanum.
„Biðröðin inn í Vatíkanið var ábyggi-
lega einir þrír kílómetrar, við biðum
í tvo tíma.“
Þær voru ekki á ferðinni á mesta
ferðamannatímanum og segjast ekki
geta ímyndað sér hvernig það er þá.
„Manni var nánast ýtt í gegn, verð-
irnir sussuðu á mann, þetta er nátt-
úrlega svo heilagt.“ Ferðamönnum
eru að sjálfsögðu skorður settar við
hvert má fara. „Samt mátti sjá alveg
furðulega mikið,“ segir Heiða. „Og
þó að bannað væri að taka myndir
var svo sem ekkert gert í því þegar
fólk var að smella af.“ Bókin Englar
og djöflar gerist að hluta til í
Vatíkaninu og söguslóðir voru skoð-
aðar að einhverju leyti. „Við gátum
áttað okkur aðeins á staðháttum
sögunnar,“ segja þær en nefna að
þær hafi þó ímyndað sér þetta allt
öðruvísi.
„Það var líka merkilegt að labba
upp á Péturskirkjuna,“ segir Erla.
Blaðamaður hváir: „Það er stigi upp-
eftir henni og hægt að labba alveg
upp á hvolfþakið.“
Í ferðinni var mikið gengið þar
sem merkustu staðirnir voru nánast
í göngufæri við hótelin. „Við erum í
mjög góðu formi eftir þetta,“ segir
Heiða og hlær. „Við fórum aldrei í
leigubíl, það þurfti eiginlega ekki,“
segir hún en þær viðurkenna þó
leigubílaferð í einum tilgangi. „Við
fórum reyndar í leigubíl til að versla,
við gátum náttúrlega ekki sleppt
því,“ segja þær eins og sönnum Ís-
lendingum sæmir.
„Við fórum líka á Uffizi-safnið í
Flórens og náðum í skottið á
karnival-hátíðinni,“ segir Heiða.
„Það er eins og að lenda á þjóðhátíð í
Eyjum, allir í litríkum búningum,
allt fullt af fólki alls staðar.“
Námsefnið lifnar við
Erla tekur til máls. „Það var líka
svo gaman að skoða það sem við er-
um búin að vera að læra um í vetur.
Það er allt öðru vísi að sjá þetta með
eigin augum, svo ólíkt því að skoða
þetta í bókum.“ Flestir í áfanganum
voru á því að fara til Ítalíu, en í fyrra
fóru krakkarnir sem þá voru í þess-
um áfanga til Rússlands.
„Það var mjög merkilegt að sjá
Forn-Rómverjaborgina,“ segir
Heiða, „líka Colosseum og svo eru
styttur út um allt, eiginlega alltof
margar.“ Heiða og Erla eru sam-
mála um að eiginlega hafi verið alltof
margt að meðtaka í ferðinni.
„Við vorum með dagskrá frá um
átta á morgnana til svona fjögur á
daginn,“ segir Heiða. „Svo fórum við
gjarnan saman út að borða, héldum
hópinn,“ bætir hún við, „nema þeir
sem þurftu endilega að horfa á ein-
hverja fótboltaleiki.“ Strákarnir í
hópnum þurftu sem sé að fylgjast
með fótboltaleikjum sem voru í gangi
í meistaradeildinni á sama tíma.
Þær nefna líka að það hafi slegið
þær talsvert að sjá marga betlara
fyrir utan Vatíkanið og reyndar um
alla Róm.
Muninn á Róm og Flórens segja
þær vera þann helstan að umferðin í
Róm sé hrein geðveiki. „Maður fór
ekkert út á götu, þá hefði bara verið
keyrt yfir mann,“ segir Erla, „það
var bara legið á flautunni.“
„Í Flórens er allt miklu minna um
sig og rólegra,“ segir Heiða og bætir
við að hún haldi að Flórens sé
kannski ítalskari. Ferðin var farin í
tengslum við listasöguvaláfanga í
Verslunarskóla Íslands, eins og fyrr
segir. Árni Hermannsson, sem
kennir listasögu í Versló, fór með í
ferðina ásamt öðrum kennara. Í
hópnum voru sextán nemendur.
Þar sem stúlkurnar eru á lokaári í
Verslunarskólanum verður að sjálf-
sögðu farið í útskriftarferð að vori
og hvert á þá að fara? „Til Búlgaríu í
tvær vikur,“ svara Heiða og Erla og
tilhlökkunin leynir sér ekki.
 HVAÐAN ERTU AÐ KOMA?
Umferðin í Róm hrein geðveiki
Gangan upp á hvolfþakið
borgaði sig.
Eftir Sigrúnu Ásmundar
sia@mbl.is
Morgunblaðið/Ásdís
Heiða Ósk Guðlaugsdóttir og Erla Arnardóttir.
Undir risastóru hvolfþaki,sem virkar eins og vin íeyðimörkinni séð fráþjóðveginum, er sjálfbær
veröld, sem búin hefur verið til af
mönnum og líkist einna helst
paradísareyju í hitabeltisloftslagi.
Tropical Islands var opnuð almenn-
ingi í desember 2004 og þangað
leggja sólþyrstir leið sína allan ársins
hring því paradísareyjan lokar aldrei
dyrum sínum. Sólardýrkendur geta
keypt sér gistingu í tjöldum, sem
tjaldað hefur verið á svæði í hvítum
sandinum þar sem hægt er að hafa of-
an af fyrir sér í leiktækjum.
Innan dyra ganga ungir sem aldnir
um í sólarklæðum því raki og hiti er
þarna mikill. Staðhæft er að gler-
þakið hleypi sólinni 98% í gegn og
verða menn því auðveldlega rauðir
eða brúnir á hörund. Meðallofthiti er
25–28°C, en fer hæst í 35°C á sumum
svæðum. Rakinn er svo venjulega
50–60%.
Sjö þúsund gestir í einu
Tropical Islands, sem er eins og
risavaxið gróðurhús eða loftskip á
jörðu niðri, er 66 þúsund fermetrar.
Hýsið, sem getur tekið á móti allt að
sjö þúsund gestum í einu, er 360
metra langt, 210 metra breitt og 107
metra hátt.
Undir þakinu eru veitingastaðir og
barir, sandur, sólbekkir og sundlaug-
ar með fossum, hellum og húsum í
pólóneskum stíl. Innan dyra er líka
myndarlegur regnskógur með 20
þúsund plöntum og trjám af 500 hita-
beltistegundum, sem náð hafa allt að
14 metra hæð. Reglulega fara svo
fram dans- og skrautsýningar á sviði.
Paradísareyjan er í eigu fjárfesta
frá Singapúr og Malasíu sem settu
litlar 70 milljónir evra í verkefnið og
standa framkvæmdir yfir. Fimm
hundruð manna starfslið sér um að
uppfylla þarfir gestanna. Þar af eru
margir frá Asíu, Afríku, Suður-
Ameríku, Suður-Kyrrahafi og Kar-
íbahafi.
Til að komast í sólina á Tropical Is-
lands þarf að aka í um klukkustund
frá Berlín til Brand í áttina að
Dresden.
 ÞÝSKALAND | Hitabeltisloftslag alla daga fyrir sólþyrsta
Sjálfbær
paradísareyja
undir þaki
Þótt úti væri bæði kuldi og trekkur náði Jóhanna
Ingvarsdóttir að sóla sig í hvítum sandi í 28 stiga hita á
Tropical Islands, undraverðu fyrirbæri nærri Berlín.
Hægt er að fara í útilegu á eyjunni með því að leigja tjald.
TENGLAR
.....................................................
www.my-tropical-islands.com
join@mbl.is
Útsýni yfir Tropical Islands.
Sandurinn heillar ungviðið. Mokað í fötu á ströndinni.