Morgunblaðið - 16.05.2006, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 16. MAÍ 2006 29
UMRÆÐAN
Vegna mikils aðstreymis aðsendra greina í aðdraganda bæjar- og sveitarstjórnarkosninganna verður
formi þeirra greina, sem lúta að kosningunum, breytt. Er þetta gert svo efnið verði aðgengilegra fyrir les-
endur og auka möguleika Morgunblaðsins á að koma greinunum á framfæri fyrir kosningar.
Bæjar- og sveitarstjórnarkosningar
AÐ BJÓÐA sig fram til sveitarstjórnarstarfa er að
sækja um vinnu hjá samborgurum sínum. Það er ekki
fyrst og fremst valdastaða að vera í sveitarstjórn, það
er vinna í þágu samfélagsins, það er
þjónusta. Þessu gleyma stundum kjörn-
ir fulltrúar, sem er ekki gott. Í sveit-
arstjórn, eins og í íþróttum, þarf að
hugsa „við“ en ekki „ég“.
Eftir áralanga reynslu af íþrótta-
iðkun og þjálfun er það mín reynsla að
samvinna, skýr markmið og öflug liðs-
heild er það sem skilar árangri. Á síð-
asta kjörtímabili var of mikið um ósætti í meirihluta-
samstarfinu í Sveitarfélaginu Skagafirði. Kom það
niður á starfi sveitarstjórnar, málefnavinnu, starfsfólki
sveitarfélagsins og íbúum öllum. Þessu verður að
breyta. Á þjálfaranámskeiði fyrir nokkrum árum lærði
ég um örvakenninguna og hef ég notað hana mikið síð-
an. Örvakenningin gengur út á það að ef hópar vilja ná
árangri verða allir að stefna í sömu átt. Þetta geta ver-
ið ýmsir hópar, eins og starfshópur í fyrirtæki, skóla-
bekkur, knattspyrnulið eða sveitarstjórn. Til að ná ár-
angri verða hóparnir að setja sér sameiginleg markmið
sem allir samþykkja og þar með stefna allir í sömu átt.
Þá aukast líkurnar á að markmiðunum verði náð, lík-
legt er að samkennd og samhugur ríki og þar með er
auðveldara að mynda sterka liðsheild og góðan anda.
Markmiðin geta t.d. verið Íslandsmeistaratitill í knatt-
spyrnu eða stefna sveitarfélags í skólamálum. Ef þetta
tekst ekki, þ.e. að einstaklingarnir í hópnum eru ekki
með sömu markmið og ekki er verið að stefna í sömu
átt, þá er ólíklegt að markmiðum verði náð. Á sama
tíma aukast líkur á ósamlyndi og ágreiningi. Þetta
getur t.d. verið að í íþróttaliðinu séu einstaklingar sem
eru þar einungis af því að vinir þeirra eru í liðinu, Ís-
landsmeistaratitillinn skiptir ekki máli. Hvað sveit-
arstjórnina varðar má segja að þetta lýsi ágætlega
sveitarstjórn Skagafjarðar á því kjörtímabili sem nú er
að líða.
Með þessu er ég ekki að segja að í sveitarstjórn
Skagafjarðar sé óhæft fólk, alls ekki en þó er ljóst að
ekki stefna allir í sömu átt. Einhverjir gætu sagt að það
sé ekkert óeðlilegt, að það sé eðli stjórnmála að vera
ósammála. Ég geri mér vel grein fyrir að í stjórn-
málaflokkum er fólk með mismunandi skoðanir en það
þýðir þó ekki að það sé ekki hægt að vinna saman. Auk
þess eru flokkarnir í sveitarstjórnarmálum yfirleitt
sammála um flesta þá þætti sem vinna þarf að og því
ætti ekkert að vera því til fyrirstöðu að starfa saman að
sameiginlegum markmiðum.
Samfylkingin í Skagafirði hyggst vinna af heilum
hug í þágu Skagfirðinga. Jákvæðni, samstaða og vinnu-
gleði eiga að einkenna störf sveitarstjórnar og við vilj-
um leggja okkar af mörkum til að svo megi verða. Ég
tel það vera til hagsbóta fyrir alla íbúa í Sveitarfé-
laginu Skagafirði ef vinnubrögðum í sveitarstjórn yrði
breytt í þá átt sem fjallað hefur verið um í þessari
grein. Þar með erum við að taka upp vinnuaðferðir sem
gilda ekki einungis um íþróttahópa, heldur um alla þá
hópa sem vilja ná árangri.
Allir með í Skagafirði
Eftir Vöndu Sigurgeirsdóttur
Höfundur er knattspyrnuþjálfari og er í 2. sæti á lista
Samfylkingarinnar í Skagafirði.
ÞAÐ ER tilhlökkunarefni að lesa viðhorfspistla Krist-
jáns Jónssonar í Mogganum því hann tekur á ýmsu og er
óhræddur að kryfja til mergjar. Í blaðinu 4. maí fjallar
hann um kosningarnar. Þar undirstrikar
hann það sem æ fleiri borgarbúar upp-
götva þessa dagana, að Svandís Svav-
arsdóttir, oddviti Vinstri grænna, „kem-
ur svo vel fyrir að öfundin bókstaflega
lekur af öðrum flokkum“. Þar með er
raunar ekki öll sagan sögð því hún hefur
einnig fágætan hæfileika, a.m.k. meðal
stjórnmálamanna, að geta hlustað á aðra
en sjálfa sig og lært af því sem við hana er sagt. Því er
ekkert skrítið að Kristján og ótal margir fleiri sjái í
henni stjórnmálaforingja sem getur unnið þarfaverk
með borgarbúum, en ekki fyrir þá eins og sumum öðrum
framboðum virðist mikilvægara. VG taka nefnilega mið í
verki af slagorði öryrkja: „Ekkert um okkur án okkar.“
En Svandís er ekki ein á ferð og Kristján talar um að
það sé „dæmalaust margt hæfileikafólk“ innan raða VG.
Þá rekur hann í strand. Honum finnst þversögn í því að
þetta klára fólk sé í flokki með „afleitar og úreltar skoð-
anir“. Hér hefði hann fremur átt að staldra við og líta í
eigin barm. Eru það meginforsendur framboðsins um
virðingu fyrir umhverfinu og verndun þess sem eru af-
leitar og úreltar? Er það stefnan um félagslegan jöfnuð
og fjölbreytni, kynjajafnrétti, að vilja brjóta niður hindr-
anir í vegi lýðræðislegrar þátttöku allra í samfélaginu?
Varla. Því trúi ég ekki upp á hann. Þetta eru nefnilega
brýnustu mál 21. aldarinnar. Er það kannski Kristján
sjálfur sem er fastur í úreltum frösum um að vinstri-
menn séu alltaf á móti og gegnsýrðir af forræðishyggju?
Það gagnast lítið að yfirfæra stjórnmálabaráttu lið-
inna áratuga beint á samtímann ef niðurstaðan á að vera
vitræn. Þeir sem skoða baráttumál VG af sanngirni sjá
strax að markmið framboðsins er að auðvelda borgar-
búum þátttöku í því lýðræðislega samfélagi sem borgin á
að vera. Það þýðir að við verðum að líta á samfélagið
sem heild í stað þess að skoða þætti þess sem afmörkuð
vandamál. Staða mála eins og hún er í dag er staðreynd
og við hjá VG kjósum að horfa á hana sem tækifæri,
möguleika til að byggja á betri framtíð og fyrir fleiri.
Kristján, um leið og ég þakka þér fyrir vel skrifaðar
greinar er best ég sendi þér dreifirit með stefnu VG. Þá
sérðu að hæfileikafólkið og heilbrigðu skoðanirnar fara
saman hönd í hönd hjá Vinstri grænum. Þar er engin
þverstæða.
Um viðhorf og úreltar skoðanir
Eftir Friðrik Dag Arnarson
Höfundur skipar 14. sæti V-lista, Vinstrihreyfingarinnar –
græns framboðs, í Reykjavík.
KÓPAVOGUR hefur stækkað ört á liðnum árum og teygir byggðin sig
nú upp að Elliðavatni. Með stækkandi byggð og auknum umsvifum þarf
ætíð að huga að náttúruvernd og mengunarvörnum.Verndarákvæði svæða
og áætlanir um mengunarvarnir eru ekki skrautmunir, sem
draga má fram við hentugleika. Huga þarf að vernduðum
svæðum í bæjarlandinu alla daga og gera ráð fyrir þeim í
framtíðaráætlunum bæjarfélagsins. Þegar fyrstu áform
voru uppi um að skipuleggja Hvarfahverfin uppi á Vatns-
enda, snerust deilur um þær fyrirætlanir m.a. um þær hugs-
anlegu hættur sem þétt byggð við Elliðavatn myndi geta
haft á lífríki svæðisins. Þetta er svæði sem er hluti af svo-
kölluðum fjarsvæðum vatnsverndarsvæða höfuðborgar-
svæðisins, er á náttúruverndaráætlun sem Kópavogsbær hefur þar að auki
sett í svokallaða bæjarvernd. Frá umferð bíla og skepnuhaldi geta margs
konar óæskileg efni borist ýmist með ofanvatni (t.d. af götum) beint út í
vatnasvið Elliðaánna eða borist niður í grunnvatn. Öll byggð á svæðinu var
skipulögð með tilliti til þessa. Lausn ráðamanna Kópavogsbæjar á þessum
tíma fólst í að teikna nokkrar svokallaðar settjarnir inn á deiliskipulags-
uppdrætti, svo draga mætti úr álagi á vatnsból og lífríki. Settjarnir geta
verið ákveðin lausn á slíkum vanda, í þær er hægt að leiða óhreinsað of-
anvatn frá götum eða afrennsli frá hesthúsahverfum. Hin óæskilegu efni í
vatninu falla til botns og hreinsað vatn fær svo að renna áfram út í um-
hverfið. Setinu úr botni tjarnanna er síðan dælt upp reglulega og urðað
með viðeigandi hætti. Settjarnirnar á Vatnsendasvæðinu áttu að verða
nokkrar. Stækkun sem leyfð var á hesthúsasvæðinu á Heimsenda fyrir
fjórum árum, var háð því skilyrði að þar yrði fyrst gerð settjörn. Engin ný
hesthús hafa verið byggð þar, því settjörnin hefur ekki orðið að raunveru-
leika. Neðan við athafnasvæðið sem nú rís við Breiðholtsbrautina voru fyr-
irhugaðar settjarnir og stór settjörn átti að koma við Elliðavatnsstífluna
sjálfa. Einu tjarnirnar sem sjáanlegar eru í grennd við þetta svæði eru
handan við landamerkjaskilti Kópavogsbæjar, því í landi Reykjavíkur,
samhliða uppbyggingu Norðlingaholtsins hefur verið gerð settjörn og jafn-
framt í Elliðarárdalnum sjálfum. Í Kópavogi finnast hins vegar engar sett-
jarnir, ekki einu sinni í fjárhagsáætlun bæjarins. Hvarfahverfið er nær
fullbyggt, athafnasvæðið rís hratt og sífellt fleiri hverfi rísa. Álagið á
vatnasvæði Elliðavatns hlýtur að vaxa dag frá degi. Eiga settjarnirnar á
skipulagsuppdráttunum að duga til að taka við óhreinsuðu ofanvatni frá
byggðinni eða voru þær bara settar þar til þess að dempa gagnrýnisraddir
sem á sínum tíma deildu á stórkallalega uppbyggingu svæðisins? Ljóst er
að ekki hafa gengið eftir loforð og áætlanir um mengunarvarnir við Elliða-
vatn. Samfylkingin í Kópavogi vill vinna af alvöru að umhverfismálum í
bænum og vill því strax hefjast handa við gerð settjarna áður en umhverfi
Elliðavatns hlýtur skaða af.
Mengunarvarnir við Elliða-
vatn, loforð og efndir
Eftir Rut Kristinsdóttur
Höfundur er umhverfisfræðingur og skipar 17. sæti á lista
Samfylkingarinnar í Kópavogi.
Kristinn Pétursson: Endur-
vinna gagnagrunna ICES og
Hafró.
Þorsteinn Gestsson fjallar um
vímuefni.
Kosningar 2006
Magnús Helgi Björgvinsson:
„Kópavogsbúar skuldsettir um
110 þúsund.“
Gunnar G. Bjartmarsson:
Kosningaloforðin.
Magnús Helgi Björgvinsson:
„Sjálfstæðismenn lesa Mogg-
ann.“
Aðsendar greinar á mbl.is
www.mbl.is/greinar
ÞAKRENNUKERFI
á öll hús – allsstaðar
BLIKKÁS –
Smiðjuvegi 74
Sími 515 8700