Morgunblaðið - 16.05.2006, Blaðsíða 34

34 ÞRIÐJUDAGUR 16. MAÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Sædís Sigur-björg Karlsdótt-
ir fæddist á Bónda-
stöðum í Hjalta-
staðaþinghá 8. maí
1934. Hún lést á
Landspítala – há-
skólasjúkrahúsi 8.
maí síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Karl Magnús-
son, f. 5. apríl 1884,
d. 5. maí 1968, og
Margrét Elísabet
Sigurðardóttir, f. 20.
september 1894, d.
19. mars 1986. Systkini Sædísar
voru: Sigurður, f. 19. júlí 1922, d.
18. október 2005, og Guðbjörg, f.
14. júní 1924, d. 7. júlí 1971.
Árið 1956 giftist Sædís Herði
Rögnvaldssyni kennara, f. 5. októ-
ber 1928. Foreldrar hans voru
þeirra eru Tómas Biplab, f. 2000,
og Alma Gui, f. 2003. 3) Katrín
Rögn iðnaðartæknifræðingur, f. 16.
júní 1969, maki Jón Þór Daníelsson
byggingaverkfræðingur, f. 13. júlí
1968. Börn þeirra eru Þórdís Rögn,
f. 1997, og Daníel Ingi, f. 2002.
Sædís ólst upp á Bóndastöðum í
Hjaltastaðaþinghá og stundaði nám
við Alþýðuskólann á Eiðum. Hún
var einn vetur við nám í Hús-
mæðraskólanum á Staðarfelli og
lauk kennaraprófi frá Húsmæðra-
kennaraskóla Íslands. Hún vann
víða við matreiðslu og kenndi einn-
ig á námskeiðum við Húsmæðra-
skóla Reykjavíkur. Sædís lauk síð-
ar stúdentsprófi frá Mennta-
skólanum við Hamrahlíð og námi í
uppeldis- og kennslufræðum frá
Háskóla Íslands. Hún kenndi í mörg
ár við Fjölbrautaskólann í Breið-
holti og við Menntaskólann í Kópa-
vogi. Sædís og Hörður bjuggu
lengst af í Garðabæ en síðan í Hafn-
arfirði.
Sædís verður jarðsungin frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.
Rögnvaldur Tímóteus
Þórðarson og Ingi-
björg Árnadóttir. Sæ-
dís og Hörður eignuð-
ust þrjár dætur. Þær
eru: 1) Margrét Elísa-
bet Harðardóttir sér-
kennari, f. 6. maí
1957, maki Andrés
Þórarinsson vélfræð-
ingur, f. 29. desember
1960. Synir þeirra eru
Daníel Freyr, f. 1989,
og Þórarinn Guð-
mundur, f. 1991. Mar-
grét á tvo syni með
Sigurði Einarssyni: a) Einar Örn, f.
1977, maki Elín Björg Ragnarsdótt-
ir. Þau eiga tvær dætur. b) Hörð
Heimi, f. 1982. 2) Ingibjörg, f. 2.
nóvember 1961, matvælafræðing-
ur, maki Ólafur Tryggvi Mathiesen
arkitekt, f. 1. apríl 1960. Börn
Nei, ekki vil ég út í hafsins geima
en inn til landsins sem við stefnum frá,
ég þrái móans blóm og huliðsheima,
hólana sem ég forðum lék mér á,
klettana, lækinn: þar á þrá mín heima,
þangað um bláinn hvítir vængir sveima.
(Snorri Hjartarson.)
Ég þekkti Sædísi Karlsdóttur,
tengdamóður mína að heiðarleika, að
einurð, að dugnaði og iðjusemi, að
gjafmildi og ekki síst að ósérhlífni.
Ég þekkti Sædísi að ást hennar á
sinni æskusveit, stolti af ættarbönd-
um sínum, að djúpum kærleik á sín-
um ættboga. Ég þekkti Sædísi að
einlægri trú hennar á sinn guð. Und-
ir það síðasta þekkti ég Sædísi að
æðruleysi hennar.
Og ég vona einlæglega að ég geti
miðlað því sem Sædís kenndi mér til
barna minna.
Blessuð sé minning tengdamóður
minnar, Sædísar Karlsdóttur.
Ólafur Mathiesen.
Elsku amma, þú varst alltaf til
staðar fyrir mig þegar ég þurfti á
hjálp að halda og kenndir mér svo
margt.
Á svona tíma rifjast upp allar
bernskuminningarnar. Ég mun allt-
af muna eftir hrísgrjónagrautnum
sem ég fékk alltaf hjá þér í hádeginu
á laugardögum. Morgunbarnatíman-
um var jafnvel fórnað fyrir grautinn.
Einnig man ég alltaf eftir laufa-
brauðsbakstrinum fyrir jólin þar
sem öll fjölskyldan hittist og bakaði
laufabrauð saman. Jólaboðinu sem
þú hélst alltaf á öðrum í jólum, þar
sem öll fjölskyldan hittist og spilaði
félagsvist, beið ég eftir allt árið.
Bridskvöldin okkar mömmu, þín og
afa eru líka eitthvað sem situr eftir í
minningunni.
Þú varst höfuð fjölskyldunnar og
allir vissu að þeir gætu leitað til þín
ef eitthvað bjátaði á. Þú passaðir upp
á að allir hittust reglulega og hélst
fjölskylduboð. Þessi boð voru í mikl-
um hávegum höfð þar sem vitað var
að veitingarnar voru alltaf fyrsta
flokks og ekkert til sparað. Jafnvel
þó að þú værir orðin mjög veik léstu
það ekki stöðva þig í að bjóða fjöl-
skyldunni í afmælisveislu.
Þú sem baðst mig aldrei um neitt,
en varst alltaf tilbúin til að aðstoða
mig á allan hátt. Allt frá því ég var
lítill strákur hef ég alltaf vitað að ég
gæti leitað til þín ef eitthvað bjátaði
á. Ég mun aldrei gleyma því þegar
ég var á erfiðum stað í lífinu og þið
afi stiguð fram og buðuð mér alla þá
hjálp sem þið gátuð veitt mér.
En það sem stendur upp úr eru
þau gildi sem þú kenndir mér að
væru mikilvægust í lífinu. Að mann-
orðið, heiðarleiki og hreinskilni væri
það sem skipti mestu máli. Þú sagðir
mér að ef þessir hlutir væru í lagi
væru manni allar leiðir færar. Aldrei
varð ég var við annað en þú lifðir líf-
inu sjálf eftir þessum gildum. Ég
mun leggja mig fram við að kenna
börnum mínum þau gildi sem þú
kenndir mér.
Þú hvattir mig alltaf til dáða og
það gladdi mig alltaf ósegjanlega
mikið að sjá hversu stolt þú varst af
mér þegar mér tókst vel upp.
Elsku amma mín, þú varst mér
svo dýrmæt. Þakka þér fyrir allt sem
þú hefur gert fyrir mig, fyrir stuðn-
inginn og umhyggjuna í gegnum ár-
in.
Einar Örn.
Elsku amma mín, þá er komið að
því að leiðir skilja.
Mér er það minnisstætt hvað þú
varst mér alltaf góð og hvernig þú
barst alltaf hag minn fyrir brjósti.
Alltaf þegar þú heyrðir að eitthvað
ylli mér hugarangri voruð þið afi
tilbúin til að gera allt fyrir mig til að
bæta úr.
Þegar ég var í grunnskóla og hafði
tekið að mér blaðburð man ég svo vel
eftir því að þegar stundaskráin var
óheppileg hjá mér komuð þið afi til
skjalanna og hjálpuðuð mér með
blaðburðinn. Eins þegar þú heyrðir
fyrir stúdentsprófin hjá mér að ég
hefði áhyggjur af vanþekkingu minni
á stærðfræði varst þú fljót til og út-
vegaðir mér aukatíma hjá konu sem
þú þekktir.
Þetta var líka það sem einkenndi
þig alltaf, það var röggsemin, þú
tókst af skarið og hafðir ákveðnar
skoðanir á því hvernig þú vildir hafa
hlutina. Þetta gat komið sér vel þeg-
ar maður vissi ekki í hvorn fótinn
maður átti að stíga og var búinn að
ýta vandanum á undan sér. Alveg
eins og með stærðfræðitímana fyrr
nefndu, þú sást bara um að koma
þessu í kring og eina sem ég þurfti að
hafa áhyggjur af var að mæta á stað-
inn. Líka er það minnisstætt þegar
ég var að vandræðast með það að
mig langaði svo að byrja í líkams-
rækt en það stoppaði á því að ég
hefði engan til að æfa með. Þá sagðir
þú mér að ég skyldi bara fara sjálfur,
það væri ekkert mál, og ég gerði það
og er þér mjög þakklátur fyrir að
hafa komið mér af stað.
Að lokum langar mig að þakka þér
fyrir dýnuna sem þið afi gáfuð mér
um daginn, en ég gleymdi að þakka
þér fyrir hana í afmælisboðinu þínu
og ætlaði að þakka þér fyrir hana
næst þegar ég hitti þig. Ég vona að
þú sofir vel á þeim stað sem þú ert nú
komin á og guð blessi þig.
Hörður Heimir.
Elsku amma mín, ég á erfitt með
að trúa því að þú sért farin frá okkur.
Ég man svo vel þegar við bræðurnir
gistum hjá ykkur afa þegar við vor-
um yngri. Þá spiluðum við oft Kana
og fleiri spil.
Það var líka alltaf gaman í sum-
arbústaðnum hjá ykkur. Þá var oft
spilað og farið í heita pottinn. Alltaf
áður en við fórum heim úr bústaðn-
um baðst þú okkur bræðurna að
skrifa í gestabókina og teikna mynd.
Mér hefur fundist gaman að fletta
gestabókinni og skoða myndirnar
sem ég teiknaði í hana þegar ég var
lítill.
Elsku amma mín, þakka þér fyrir
allt sem þú hefur gert fyrir mig.
Þinn
Þórarinn.
Elsku amma mín, ég sakna þín svo
mikið. Ég gleymi því aldrei þegar við
Þórarinn komum í heimsókn til ykk-
ar afa, það var alltaf svo gaman. Þið
gáfuð okkur alltaf eitthvað gott að
borða og oft fóruð þið með okkur á
Kentucky. Þið áttuð líka fullt af dóti
sem við gátum leikið okkur að tím-
unum saman. Ég man líka hvað mér
fannst gaman þegar þið voruð búin
að kaupa fullt af efni í jólakortagerð
fyrir ein jólin og við bjuggum saman
til jólakort handa öllum í fjölskyld-
unni, hlustuðum á jólalög og borð-
uðum smákökur. Blessuð sé minning
þín, amma mín, og þakka þér fyrir
allar góðu stundirnar.
Þinn
Daníel Freyr.
Mitt í vorkomunni þegar allt er að
lifna af vetrardvala barst mér and-
látsfregn Sædísar föðursystur minn-
ar, eða Dísu eins og hún var kölluð af
frændfólkinu.
Dísa var mikill persónuleiki, vel
gefin og feikilega dugleg. Hún lét sér
annt um afkomendurna og frænd-
fólkið og lagði sitt af mörkum til að
rækta fjölskyldutengsl, var alltaf í
góðu sambandi, boðin og búin að
leggja frændfólkinu lið ef með þurfti.
Hún var ætíð tilbúin að greiða
götu pabba sem oft þurfti á aðstoð að
halda vegna læknisferða sinna til
Reykjavíkur. Hún var í nánu sam-
bandi við föður minn alla tíð og okk-
ur í Laufási.
Það var ævinlega mikil tilhlökkun
þegar Dísa og Hörður maður hennar
voru væntanleg hingað austur. Við
komuna var oftast sest að kaffiborði.
Ríkti þá ávallt gleði og hlýleiki, setið
gjarnan langt fram á kvöld og skipst
á fréttum úr bæ og sveit.
Þegar horft er til baka streyma
SÆDÍS SIGURBJÖRG
KARLSDÓTTIR
✝ Kristín Bærings-dóttir fæddist í
Stykkishólmi 18. júlí
1914. Hún lést í
Reykjavík 5. maí síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Ólöf Guðrún Guð-
mundsdóttir frá
Brennu á Hellis-
sandi, f. 5. mars
1892, d. 5. desember
1980, og Bæring
Breiðfjörð Níelsson
frá Sellátri á Breiða-
firði, f. 28. júlí 1892,
d. 23. ágúst 1976. Eftirlifandi bræð-
ur Kristínar eru Sæmundur, f. 16.
maí 1923, og Valdimar, f. 21. mars
1925. Látin systkini hennar eru:
Níels, f. 1916, Guðmundur Ólafur,
skólakennari, f. 21. maí 1945. 3)
Dagbjört, verslunarmaður, f. 19.
mars 1950. Eiginmaður hennar er
Bjarni Gunnarsson, framhalds-
skólakennari.
Kristín ólst upp í Stykkishólmi til
átta ára aldurs en þá fluttust for-
eldrar hennar til Selláturs þar sem
hún dvaldist þar til hún fór að
heiman fyrir tvítugt. Hún stundaði
ýmis störf í Reykjavík og víðar, t.d.
fatasaum. Hún var kaupakona á
Sámsstöðum er hún kynntist Gunn-
ari manni sínum og síðar starfaði
hún sem ráðskona á ýmsum stór-
býlum sunnan lands þar sem eig-
inmaður hennar var bústjóri,
lengst af á Tilraunastöðinni á Keld-
um. Eftir lát Gunnars flutti hún til
Reykjavíkur og vann þar við ræst-
ingar, t.d. á veirurannsóknastofu
Háskóla Íslands til 75 ára aldurs.
Síðustu árin bjó hún á Ásvallagötu
25.
Útför Kristínar verður gerð frá
Lágafellskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
f. 1917, Bjarni, f.
1918, og Dagbjört, f.
1921.
Kristín giftist árið
1940 Gunnari Ólasyni
frá Kumlavík á
Langanesi, f. 2. sept-
ember 1905, d. 5. des-
ember 1973. Dætur
þeirra eru: 1) Þórunn,
fyrrum bóksali, f. 16.
júlí 1940. Sambýlis-
maður hennar er
Maurice Deeley,
dýralæknir. Fyrri
eiginmaður hennar
var Paul Griggs sr. Sonur þeirra er
Paul Griggs, jarðfræðingur,
kvæntur Carol Meriwether, sagn-
fræðingi. Dætur þeirra eru Caitlin
og Ásdís. 2) Elísabet, framhalds-
Kristínu Bæringsdóttur, tengda-
móður minni, kynntist ég fyrst árið
1989. Hún var lágvaxin og snör í
snúningum og mér er minnisstætt
hvað hvað hún var smekkleg og nú-
tímaleg í klæðaburði.
Ekki vantaði hana viljann til
verka. Fyrst þegar við Dagbjört
vorum að byrja að búa vantaði okk-
ur þvottavél. Bauðst Kristín til að
taka að sér þvott fyrir okkur. Það
kom iðulega fyrir að henni var farið
að leiðast eftir sendingu og var þá
spurt hvernig þetta væri nú, hvort
við ættum ekkert núna.
Kristín hafði mjög gaman af að
ferðast, m.a. hélt hún upp á áttræð-
isafmæli sitt með ferð til Akureyrar
sem lengi verður minnst. Eitt var
mjög ánægjulegt við jólahald Krist-
ínar að Þórunn dóttir hennar kom
gjarnan til Íslands og dvaldist yfir
áramótin. Voru þá haldin tvenn jól
og ekkert til sparað í mat og drykk.
Voru þetta eftirminnilegar veislur
og ánægjustundir. Svo voru það
pönnukökurnar sem ég fékk fyrir
að slá garðinn á Ásvallagötunni
með sítrónu og sykri að ekki sé
minnst á vínarterturnar og smá-
kökurnar sem alltaf stóðu til boða.
Það var einkar gaman að fara
með henni á tónleika því hún hafði
yndi af tónlist. Mest þótti henni
varið í góða tenóra: „Hann Placido,
það er minn maður,“ sagði hún
gjarnan.
Síðari árin var Kristínu erfitt um
gang. Var það henni skapraun að
komast ekki áfram með þeim hraða
sem hún var vön en mér er í minni
hve hart hún lagði að sér til að
bjarga sér sjálf.
Kristínar er sárt saknað en einn-
ig skal hér þakkað fyrir ánægju-
legar samverustundir og vináttu
sem seint gleymist. Hún hvíli í friði.
Bjarni Gunnarsson.
KRISTÍN
BÆRINGSDÓTTIR
Móðir okkar,
ÞORBJÖRG PÁLSDÓTTIR,
andaðist á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund
sunnudaginn 14. maí.
Magnús Skúlason,
Margrét Skúladóttir,
Páll Skúlason,
Þórgunnur Skúladóttir,
Skúli Skúlason.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SIF ÁSLAUG JOHNSEN,
Hrísmóum 1,
(áður Holtagerði 65),
lést á Landspítala Háskólasjúkrahúsi í Fossvogi
föstudaginn 12. maí.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju miðvikudag-
inn 24. maí kl. 13.00.
Lárus Johnsen Atlason, Nanna Guðrún Zoëga,
Guðmundur Halldór Atlason,
Atli Helgi Atlason,
Dóra Elín Atladóttir, Birgir G. Bárðarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma,
JÓRUNN JÓNSDÓTTIR,
(Lóa),
Hringbraut 45,
lést á Víðinesi föstudaginn 12. maí.
Helga Jóna Ásbjarnardóttir
og fjölskylda.