Morgunblaðið - 08.08.2006, Page 33

✝ Þórður Björns-son fæddist á
Hafnarhólmi í
Kaldrananeshreppi
í Strandasýslu hinn
8. nóvember 1922.
Hann lést á Land-
spítala í Fossvogi
af völdum áverka
eftir bílslys 23. júlí
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Björn Björnsson,
verslunarmaður á
Hólmavík, f. 31.
október 1875 í Hlíð
í Fellshreppi í Strandasýslu, d.
31. október 1950, og Guðbjörg
Níelsdóttir, f. 21. desember
1883 á Kleifum á Selströnd, d.
10. júlí 1964. Þórður átti fimm
systkini, Vilhjálm, Guðrúnu,
Ketil, Kristin og Guðlaug.
Hinn 16. júlí 1953 giftist
Þórður , Guðrúnu Guðbjörns-
dóttur, f. 11. október 1922, d.
17. janúar 2000. Foreldrar
hennar voru Guðbjörn Bjarna-
son og Katrín Kristín Guð-
mundsdóttir. Þórður og Guð-
rún eignuðust sjö börn. Þau
eru: 1) Bára, f. 26. okt. 1943,
maki Hrafnkell Óskarsson, þau
eiga þrjú börn og átta barna-
börn. 2) Gunnar, f. 4. jan. 1945,
maki Toby Sigrún
Herman, hann á
fimm börn og sjö
barnabörn. 3) Guð-
björg, f. 1. apr.
1946, hún á tvö
börn og sex barna-
börn. 4) Sævar, f.
15. mars 1947, d.
14. okt. 1985, maki
Særún Ólafsdóttir,
hann átti eina
dóttur og tvö
barnabörn. 5) Val-
týr, f. 14. apr.
1950, ókvæntur og
barnlaus. 6) Guðbirna Kristín,
f. 19. feb. 1958, hún á þrjú
börn. 7) Þórdís Guðrún, f. 28.
nóv. 1961, hún á eina dóttur.
Þórður og Guðrún hófu bú-
skap á Hólmavík sumarið 1944,
bjuggu þar til 1953 er þau
fluttust suður til Reykjavíkur
og stuttu seinna til Keflavíkur,
þar sem þau bjuggu allt til árs-
ins 1996. Þá fluttu þau á Sel-
tjarnarnesið. Þórður sótti sjó-
inn þegar hann bjó á Hólmavík.
Eftir að hann flutti suður vann
hann við sjómennsku, hjá Varn-
arliðinu og síðar sem leigubíl-
stjóri.
Að ósk Þórðar fór útför hans
fram í kyrrþey.
Yndislegur ættfaðir, langafi
ömmustrákanna minna Björns Leví
og Hrafnkels, Þórður Björnsson,
hefur kvatt, snöggt og óvænt. Þessi
fallegi maður geislaði af gleði og
lífskrafti hvar sem hann birtist. Líf-
ið hafði gefið honum góðar gjafir,
eiginkonuna kæru Guðrúnu Guð-
björnsdóttur og börnin sjö sem
bera foreldrum sínum fagurt vitni.
Það leyndi sér ekki þegar ég hitti
Þórð, hversu stoltur hann var af öll-
um börnunum sínum, stórum og
smáum. Hann bókstaflega geislaði
þegar hann horfði á yngstu kyn-
slóðina. Alltaf fylgdist hann með ár-
angri og störfum þeirra sem eldri
voru í afkomendahópnum og gladd-
ist einlæglega yfir velgengni þeirra
og árangri í námi og störfum. Kær-
leikurinn og samheldnin í fjölskyldu
Þórðar er mikil og veit ég að hans
hlutur var stór. Þórður var fæddur
á Hólmavík og þar sló hjarta hans
sterkt alla tíð. Þegar sonur hans
Gunnar keypti Björnshús, ættar-
óðalið fyrir vestan og gerði upp, var
Þórður sannarlega hamingjusamur
og naut þess innilega að eyða meiri
tíma í sinni gömlu heimabyggð. Það
var einmitt í einni af hans mörgu
ferðum til hans elskuðu Hólmavíkur
sem slysið varð. Nú er höfðinginn
Þórður Björnsson farinn í ferðina
sem bíður okkar allra. Ég trúi því
að birtan sem umlék Þórð í lífinu
baði hann á strönd eilífðarlandsins.
Ég bið góðan Guð að blessa hann
og alla sem hann elskaði.
Helga Mattína Björnsdóttir,
Grímsey.
Þegar ég fékk símtalið frá Bíu
systur minni um að þú hefðir lent í
hræðilegu slysi, elsku pabbi minn,
var ég harmi slegin. Ég mun aldrei
gleyma þessari stundu. Ég trúi því
ekki enn að þú sért farinn. Ég rifja
upp allar þær minningar sem ég á
til um þig. Þú hefur alltaf verið mér
svo nálægur. Uppvaxtarárin mín á
Hólmavík og seinna í Keflavík. Þú
varst alltaf til staðar. Þú varst mik-
ill fjölskyldumaður og stoltur af
hópnum þínum og við börnin þín
nutum góðs af því. Þú varst heil-
steyptur og sterkur karakter og
ávallt tilbúinn að hjálpa til þegar
við kölluðum eftir því. Þú vannst
hörðum höndum til að veita okkur
það sem við þurftum og kvartaðir
aldrei. Þegar barnabörnin bættust
við eitt af öðru og þér var annt um
framgang hvers og eins þeirra. Þú
varst yndislegur faðir og afi og
sannur vinur í raun. Við áttum góð-
ar stundir saman nú á seinni árum
þínum á tíðum ferðum okkar til
Hólmavíkur á þínar ættarslóðir þar
sem þú fræddir okkur um þína
tíma. Þú naust þín vel innan um
hópinn þinn og umvafðir okkur öll.
Ég er þakklát fyrir að hafa fengið
þennan dýrmæta tíma með þér,
pabbi minn. Þú hafðir mikla útgeisl-
un og sérlega góða nærveru enda
naust þú þín í margmenni og varst
hrókur alls fagnaðar. Það var ávallt
stutt í brosið þitt fallega og faðm-
lagið þitt blíða sem ég á aldrei eftir
að gleyma. Ég á eftir að sakna þín
og okkar góðu samverustunda og
kveð þig með innilegu þakklæti fyr-
ir að vera ávallt minn.
Elsku Bía, Benni, Magga og
Siggi, mig langar að þakka ykkur
sérstaklega fyrir það hugrekki sem
þið sýnduð á þessari örlagastundu
sem slysið varð. Góður guð styrki
ykkur. Systkinum mínum og fjöl-
skyldum sendi ég samúðarkveðjur.
Ég bið algóðan guð að blessa fal-
lega sálu þína, minn elskaði pabbi.
Þín dóttir,
Bára.
Elsku hjartans fallegi pabbi
minn. Það er svo óréttlátt að þurfa
að kveðja þig á þennan hátt, þenn-
an hressa og heilsuhrausta mann.
En örlögin láta ekki að sér hæða og
þú kvaddir okkur á brúðkaupsdegi
ykkar mömmu. Sjálfsagt hefur
mömmu verið farið að lengja eftir
þér. Alltaf var nú hægt að reiða sig
á ykkur mömmu, sama hvað gekk á
í þessari stóru fjölskyldu okkar.
Það gekk nú ansi mikið á þegar ég
ákvað að flytja til útlanda og þú
ókst mér út á flugvöll. Við grétum
bæði, en seinna sagðir þú við mig
að þú hefðir grátið vegna þess að
þú varst svo viss um að ég kæmi
ekki aftur heim. Svo þegar við
„litlu“ stelpurnar þínar áttum Báru
og Jóhönnu með þriggja vikna milli-
bili, var ekki annað tekið í mál en
að ég kæmi líka heim til ykkar
mömmu og það var yndislegt að sjá
ykkur ganga frá vöggu til vöggu til
að athuga hvort allt væri í lagi með
stúlkurnar. Svo vildir þú að við
systurnar fengjum bílinn þinn til
þess að þurfa ekki að labba með
barnavagnana til dagmæðranna og
koma okkur svo í vinnu. Þú tókst
bara rútuna og vildir ekki að þetta
yrði rætt meira. Svona varstu alltaf,
elsku pabbi minn, ákveðinn en um
leið svo yndislegur. Eldri systkini
okkar tala nú stundum um að við
höfum fengið miklu meira en þau
fengu á sínum tíma. Kannski er
eitthvað til í þessu enda mikill ald-
ursmunur á okkur. Þegar yngsta
barn ykkar mömmu var tveggja ára
fæðist fyrsta barnabarnið ykkar. Þú
varst svo stoltur afi þegar þú hélst
á honum nafna þínum undir skírn.
Reyndar var mamma líka montin
því nafnið hans tengdist líka hennar
nafni. Takk fyrir hvað þú varst allt-
af duglegur að fylgjast með fótbolt-
anum hjá honum nafna þínum,
hringjandi til að athuga hvernig
honum hefði gengið í leikjunum og
þú mættir meira að segja á nokkra
þeirra. Ég verð nú að segja þér að
hann Þórður skoraði eitt mark fyrir
þig og annað fyrir Ellu frænku í
fyrsta leiknum í Liverpool-ferðinni
um daginn. Hann var stoltur hann
litli Þórður þinn þá og þú hefðir líka
verið montinn af honum. En þú
fylgdist líka með öðrum börnum
mínum og alltaf voruð þið mamma
mætt á sýningar þegar hún Bára
mín var í fimleikum og ballett. Þú
kallaðir hana drottninguna þína og
það gladdi hana gríðarlega. Ég man
líka hvað henni Katrínu minni þótti
alltaf gott að koma í heimsókn til
ykkar mömmu eftir skóla. Hún
elskaði að kúra hjá ykkur og komst
að því, líkt og ég sjálf, að alltaf var
pláss í rúminu ykkar. Ég mun aldr-
ei gleyma því þegar þú gekkst
meira að segja úr rúmi fyrir mig
þegar ég var kasólétt. Svo fæddist
barnið og þú varst alveg ákveðinn í
því að það færi best um mig í ykkar
herbergi. Ég sagðist nú alveg geta
sofið í mínu herbergi en þú sagði að
þar væri allt of mikill dragsúgur.
Ég fann nú aldrei þennan dragsúg
en þakklát var ég að fá að vera í
þægindunum með litla barnið mitt
fyrstu dagana. Það er ekki lítið sem
þú hefur gert fyrir mig og börnin
mín, elsku pabbi minn. Hvernig í
ósköpunum er hægt að þakka það
allt nógu vel í svona lítilli minning-
argrein? En ég veit að þú þekkir
hug minn og hjarta og þar sérðu
núna bara þakklæti, ást og söknuð.
Svo deyr Ella frænka rúmum sól-
arhring á eftir þér og sorgin er svo
mikil hjá okkur öllum þessa dagana.
En við erum samrýnd fjölskylda og
við hlúum hvert að öðru eins og þið
mamma kennduð okkur.
Elsku pabbi. Ég veit að þú pass-
ar hana mömmu vel og við munum
passa hvert annað vel hérna megin.
Sofðu rótt, elsku pabbi minn.
Þín sunddrottning,
Guðbirna Kristín.
Elsku hjartans besti afi minn,
mínar fyrstu minningar um þig eru
skemmtilegar, fullar af af ást og
umhyggju, þar sem ég dansa fyrir
þig í fínum kjól við laglínurnar
„dansi, dansi dúkkan mín“ og
„dansa fyrir hann afa sinn“. Það var
gott að koma til þín, alltaf fékk ég
knús, kossa og mikla hlýju og ást.
Þá er líka sterk minningin þar sem
ég sit og fæ að horfa á þig raka þig,
mér fannst þú svo flottur. Góðar
minningar tengdar þér síðustu ár
voru ferðirnar norður á Hólmavík,
en það var staður sem ekki var
hægt að hallmæla í þín eyru, því
þar var allt best og fallegast í þín-
um huga. Þegar minnst var á ferð
norður var svar þitt ávallt „ég er
til“. Þú kenndir mér í þessum ferð-
um að elska og tengjast Hólmavík.
Þar var margt brallað saman og
alltaf glatt á hjalla. Þú þekktir
marga og naust þín í botn að spjalla
og rökræða hin ýmsu málefni. Við
vorum einmitt saman í slíkri
skemmtiferð norður þegar þú
kvaddir okkur svo skyndilega og
óvænt. Þú sem áttir, þrátt fyrir þín
tæp 84 ár, eftir að gera svo mikið
og margt með okkur. Nú ertu kom-
inn til hennar ömmu og ég veit að
þið fylgist með okkur og hafið gam-
an af.
Knús og kossar, elsku besti afi
minn.
Undir háu hamra belti
höfði drúpir lítil rós,
þráir lífsins vængja víddir,
vorsins yl og sólarljós
Ég held ég skynji hug þinn allan,
hjartasláttinn, rósin mín
Er kristallstærir daggardropar
drjúpa milt á blöðin þín
Æsku minnar leiðir lágu
lengi vel um þennan stað
Krjúpa niður kyssa blómið,
hversu dýrðlegt fannst mér það
Finna hjá þér ást og unað,
yndislega rósin mín
Eitt er það sem aldrei gleymist,
aldrei, það er minning þín.
(Páll Jónsson.)
Þín
Margrét Kristín.
Sigríður mín Kristín. Þú sagðir
nafnið mitt alltaf eins og varst sá
eini sem gerðir það á þann máta.
Þú hafðir einkaleyfi á þessari út-
gáfu. Elskulegur afi minn, með þinn
breiða faðm og fallega hjartalag. Þú
sem varst eitt það mesta glæsi-
menni sem ég hef séð, við góða
heilsu þrátt fyrir háan aldur. Ég
minnist æskuáranna á heimili ykkar
ömmu þar sem ávallt var líf og fjör.
Ég minnist jólanna þar sem þú
varst ávallt með okkur. Ég minnist
Hólmavíkurferðanna þar sem þú
naust þín í faðmi fjölskyldunnar á
æskuslóðum þínum, þar sem við
fórum á fjölda tónleika hjá Gunnari
frænda og dönsuðum öll fjölskyldan
saman fram á rauða nótt. Ég minn-
ist faðmlagsins þíns og hlýlegheit-
anna sem ávallt geisluðu frá þér.
Ég minnist klettsins sem þú ávallt
varst og fallega bjarta brossins
þíns. Ég er stolt af því að þú varst
afi minn. Jafnstolt af þér og þú
varst af mér sem þú sýndir með því
að mæta í hverja athöfn sem merkti
áfanga í lífi mínu. Við útskriftina
mína síðastliðið sumar mættirðu í
Borgarleikhúsið þar sem þú vildir
vera við alla athöfnina og tókst ekki
annað í mál. Og um jólin komstu til
mín þegar yfir stóð heilmikið jóla-
ball með öllu á heimili mínu. Þú
varst knúsaður og dásamaður bak
og fyrir og hafðir gaman af. Já, þú
varst flottur afi. Ég var því ekki
tilbúin að kveðja þig og á erfitt með
að trúa því að þú sért farinn svona
snöggt í ferðina miklu. Ég veit þó í
hjarta mínu að þú ert kominn á
góðan stað til ömmu og annars sam-
ferðafólks þíns þar sem vel verður
hugsað um þig. Ég kveð þig minn
yndislegi, fallegi afi með söknuði og
innilegu þakklæti fyrir samveruna.
Elsku mamma, Gunnar, Bía,
Dilli, Bidda og Þórdís, ég votta ykk-
ur mína dýpstu samúð.
Sigríður Kristín
Hrafnkelsdóttir.
Elsku afi minn. Þetta er óbæri-
legur skilnaður að þurfa að kveðja
þig. Þú, sem varst svo lífsglaður,
hughraustur og sterkur í lífinu. Það
er svo sárt að hugsa til þess að fá
aldrei að sjá þig aftur og ég fæ
aldrei að heyra röddina þína á
sunnudögum um hádegisbilið. Sorg-
in er svo sterk og söknuðurinn svo
mikill að það er eins og hjartað mitt
muni bresta. En eins og þú sagðir
alltaf: „Þetta er bara partur af líf-
inu.“
Hjartans afi, hvíldu nú rótt.
Vertu viss um að ég reyni að standa
mig eins og þú og amma kennduð
mér. Og ég reyni að gera ykkur
eins stolt af mér eins og ég hef allt-
af verið af ykkur ömmu. Ég þakka
ykkur fyrir þann heiður að fá að
vera dótturdóttir ykkar. Hjartans
þakkir fyrir allt saman, elsku afi.
Sofðu nú rótt, elsku hjartað mitt.
Þín
Jóhanna María.
Elskulegur mágur minn Þórður
Björnsson er látinn, hann lést af
slysförum í Hveravík nálægt
Hólmavík.
Fráfall hans vekur mér sáran
söknuð, því við vorum svo miklir
vinir.
Daginn áður en hann fór norður
hringdi hann til mín að kveðja, því
hann ætlaði að vera á æskustöðv-
unum um helgina, en þannig endaði
það.
Elsku Þórður, ég þakka þér sam-
fylgdina og vináttuna, þeir sem hafa
átt mikilhæfan og góðan vin missa
mikið, ég er ein af þeim.
Börnum Þórðar, góðum vinum og
afkomendum öllum sendi ég mínar
bestu kveðjur.
Elsku vinur, guð blessi minningu
þína.
Ólöf Ragnheiður
Guðjónsdóttir (Lalla).
Þau eru bæði farin. Nunna (föð-
ur-) systir og Tóti. Skemmtilega
ólík. Aldrei lognmolla í kringum
Nunnu. Tóti, hlédrægur og hæg-
mæltur. Sterk tengsl föður míns og
Nunnu systur sáu til þess að Kefla-
vík var sjálfsagður áningarstaður á
leiðinni til Reykjavíkur norðan af
Ströndum.
Þórður Björnsson hafði þann sér-
staka eiginleika að öllum, bæði
börnum og fullorðnum, leið vel í ná-
vist hans. Það sem átti hvað mestan
þátt í því var hvernig hann heilsaði.
Það var eins og hann væri að heilsa
nákomnum vini. Þetta gerði hann á
sinn fölskvalausa og einlæga hátt.
Síðustu árin fjölgaði samverustund-
um okkar. Oft voru þær tengdar því
að einhver hafði komist yfir gamlan
hollan mat, svið, siginn fisk, selspik,
skötu og annað góðgæti. Þessar
stundir með honum verða ekki fleiri
og það er sárt að hugsa til þess að
hvorki hann né Elín mágkona hans
verða með í Þorláksmessuskötunni.
Elsku frændsystkin, við sam-
hryggjumst ykkur. Minningin um
mætan mann lifir. Við þökkum
Þórði samfylgdina.
Aðalbjörn og Ingibjörg.
ÞÓRÐUR
BJÖRNSSON
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 8. ÁGÚST 2006 33
MINNINGAR
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
vegna útfarar elskulegrar móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
GUÐVEIGAR INGIBJARGAR
KONRÁÐSDÓTTUR
(Immu),
Hringbraut 50,
Reykjavík.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og langömmubörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför ástkærrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
HALLDÓRU GUÐMUNDSDÓTTUR
hjúkrunarfræðings,
Kjarrhólma 10,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki tauga-
deildar Landspítala og hjúkrunardeildar 3B Hrafnistu, Hafnarfirði.
Helgi Hauksson,
Guðmundur Hauksson, Rannveig Garðarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.