Morgunblaðið - 02.02.2007, Síða 34

Morgunblaðið - 02.02.2007, Síða 34
34 FÖSTUDAGUR 2. FEBRÚAR 2007 MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR ✝ Katrín SigríðurSívertsen fædd- ist í Reykjavík hinn 15. október 1927. Hún lést á líkn- ardeild Landspít- alans á Landakoti hinn 27. janúar síð- astliðinn. Foreldrar hennar voru Jón Sí- vertsen, skólastjóri Verslunarskóla Ís- lands, f. 1889, d. 1947 og Hildur Helgadóttir Zoëga, fatahönnuður og kaupkona, f. 1898, d. 1971. Katrín var yngst þriggja barna þeirra. Hin voru Guðmundur Sívertsen, skipstjóri og siglingarfræðingur, f. 1919, d. 1992, Geirþrúður Hildur Bernhöft, guðfræðingur fyrst kvenna á Íslandi, ellimálafulltrúi Reykjavíkurborgar og alþing- iskona, f. 1921, d. 1987. Hálfbróðir Katrínar var Marteinn Sívertsen, húsasmíðameistari og kennari, f. 1912, d. 2001. Katrín giftist 5. nóvember 1948 Örn Jakobsson verkfræðingur, f. 5. október 1957, fyrri kona Hall- fríður Helgadóttir, ritari forstjóra, f. 11. september 1957. Dætur þeirra eru Katrín, f. 1984, unnusti Magnús Heiðar Björnsson, og Hulda, f. 1986, unnusti Birgir Sæv- arsson. Seinni kona Erna Eiríks- dóttir viðskiptafræðingur, f. 11. september 1963. Dóttir þeirra er Hildur Helga, f. 1995. Katrín hóf nám sitt í barnaskóla hjá systrunum í Landakotsskóla, en lauk skólagöngunni í versl- unarskóla Niels Broch í Kaup- mannahöfn. Að loknu námi starf- aði Katrín hjá Stjórnarráðinu í Arnarhvoli. Síðar á ævinni lauk hún námi sem leiðsögumaður og starfaði við það í mörg ár. Þá starf- aði hún einnig við verslunarstörf, við gestamóttöku á Hótel Borg og í Tryggingastofnun ríkisins. Katrín sinnti ýmsum félags- og trún- aðarstörfum. Starfaði hún lengi við Laugarneskirkju, bæði sem formaður kvenfélagsins og í sókn- arnefnd kirkjunnar. Þá var Katrín félagi í alþjóðlegu Sam frímúr- arareglunni á Íslandi í mörg ár. Útför Katrínar verður gerð frá Hallgrímskirkju í dag og hefst at- höfnin klukkan 15. dr. Jakobi Sigurðs- syni, verkfræðingi og útgerðarmanni, f. á Veðramóti í Skaga- firði 15. febrúar 1916. Jakob lést 27. september síðastlið- inn. Foreldrar hans voru Sigurður Árni Björnsson, bóndi á Veðramóti og síðar framfærslufulltrúi í Reykjavík, f. 1884, d. 1964, og Sigurbjörg Guðmundsdóttir, f. 1884, d. 1973. Katrín og Jakob eignuðust þrjú börn. Þau eru: 1) Hildur Deakin fé- lagsfræðingur, f. 17. desember 1949, maki Bill Deakin geðlæknir, f. 5. júlí 1949. Dætur þeirra eru þrjár: Julia Brynja Deakin, f. 1976, maki Michael Deakin, f. 1970, son- ur þeirra er Ingo, f. 2005, Kather- ine Edda Escott, f. 1979, maki Harry Escott, f. 1976, og Inga Heather Deakin, f. 1983. 2) Björg Jakobsdóttir Mið-Austurlanda- fræðingur, f. 6. janúar 1953. 3) Jón Elskuleg tengdamóðir mín, Katr- ín Sívertsen, lést síðastliðinn laug- ardag eftir harða baráttu við krabbamein. Fráfall hennar bar að nákvæmlega fjórum mánuðum eftir að Jakob tengdapabbi lagði upp í sína hinstu för, þannig að skammt hefur verið stórra högga á milli í fjölskyldunni. Katrínu hitti ég fyrst fyrir tæpum 17 árum þegar við Jón Örn sonur hennar kynntumst. Þau hjónin tóku mér vel og varð ég strax hluti af þeirra fjölskyldu. Það var sérstak- lega ánægjulegt að fylgjast með far- sælu hjónabandi þeirra Katrínar og Jakobs, en þau voru glæsilegt par. Þau giftu sig árið 1948, þegar Katrín var aðeins 21 árs gömul, ung og fög- ur, en Jakob 32 ára, veraldarvanur ungur maður sem nýkominn var úr doktorsnámi frá Bandaríkjunum. Á brúðkaupsdaginn undirrituðu þau samning um kaup á húsnæði í bygg- ingu, neðri hæðinni að Hraunteigi 28 í Reykjavík. Þar bjuggu þau alla sína tíð og ólu upp Hildi, Björgu og Jón Örn. Jakob rak lengst af fisk- vinnslu og útgerð í Reykjavík og vann oft langan vinnudag. Þótt mestur tími Katrínar hafi á árum áð- ur farið í að annast börnin og heim- ilið og standa við hlið síns önnum kafna eiginmanns, þá naut hún sín við ýmislegt sem hún hafði áhuga á. Katrín tók vel á móti gestum og fyrr á árum, þegar börnin hennar bjuggu enn heima á Hraunteigi, var oft mik- ill gestagangur og stóð húsið alltaf opið vinum og vandamönnum. Katr- ín var góður vinur barna sinna og voru hún og Björg einstakar mæðg- ur og vinkonur og eyddu miklum tíma saman á undanförnum árum. Tengdamóðir mín var trúuð kona og starfaði í gegnum tíðina mikið fyrir kirkjuna sína, Laugarnes- kirkju. Hún var meðal annars for- maður kvenfélagsins í fjölda ára og sat í sóknarnefnd. Katrín var félagi í Alþjóða Sam-frímúrarareglunni á Íslandi og naut þess starfs sem þar fór fram. Katrín fór í gegnum lífið með sína einstöku lund og jafnaðargeð. Hún elskaði frið og ró. Húmorinn var samt aldrei langt undan og allt fram á síðasta dag nutum við hennar létta skaps og jákvæðni. Hún sagði okkur oft fyndnar smásögur og tók gjarn- an skemmtilega til orða. Aldrei man ég eftir að hafa heyrt Katrínu rífast eða skammast, sama hvað á gekk. Samband þeirra Jakobs var einstakt í þá tæpu sex áratugi sem þau áttu saman, en þau sýndu hvort öðru mikla virðingu í erli dagsins. Ég er viss um að góða skapið hennar Katr- ínar og jafnaðargeðið hefur átt stór- an þátt í því hversu vel gekk í þeim efnum því að oft reyndi á þolinmæð- ina þegar tímaplön hins önnum kafna eiginmanns stóðust ekki. Tengdamamma naut þess að ferðast víða um heim, bæði innan lands og utan. Fyrir mörgum árum lauk hún leiðsögumannaprófi og starfaði um nokkurt skeið sem leið- sögumaður á Íslandi. Þar kom sér vel góð tungumálakunnátta Katrín- ar, en eftir nám sitt í Danmörku og í Goethe Institute í Þýskalandi lá vel fyrir henni að umgangast útlend- inga. Áhugi Katrínar á náttúru Ís- lands, jarðfræði og sögu nýttist vel í leiðsögumannsstarfinu. Uppáhalds- staður Katrínar á Íslandi var Þing- vellir, sem hún heimsótti gjarnan. Hún naut þess að heimsækja dætur sínar erlendis, Hildi og fjölskyldu í Manchester og Björgu á meðan hún bjó erlendis, lengst af í New York. Katrínu var margt til lista lagt. Hún var góð saumakona, enda átti hún ekki langt að sækja þá hæfileika því Hildur móðir hennar starfaði sem fatahönnuður og saumakona bæði á Íslandi og í Bandaríkjunum. Katrín hafði auk þess mikinn áhuga á myndlist og glerskurði. Hún stundaði um skeið nám í myndlist- arskóla og málaði í frístundum. Þá var Katrín mjög góður kokkur og hélt oft stór boð fyrir fjölskyldu og vini. Ég hef svo sannarlega notið góðs af því sem tengdamamma kenndi syni sínum í matargerð og ýmsum heimilisstörfum. Tengdamóðir mín var frændræk- in og áhugasöm um ættfræði. Sjálf var hún ættuð úr Hrappsey á Breiðafirði og var stolt af uppruna sínum, eins og sýndi sig á fjölmennu ættarmóti sem Katrín skipulagði ásamt frændfólki fyrir nokkrum ár- um og haldið var í Stykkishólmi. Katrín útskýrði það hvað henni lá oft hátt rómur einmitt með því að eyjarskeggjar á Breiðafirði þyrftu að tala mjög hátt til að yfirgnæfa gargið í fuglunum. Katrín eignaðist sex ömmudætur og sýndi uppvexti þeirra og mennt- un mikinn áhuga. Tvær þeirra eru nöfnur ömmu sinnar. Þrjár stelpn- anna, Julia, Kata og Inga, eru fædd- ar og uppaldar í Englandi. Það kom ekki í veg fyrir að þær væru í góðu sambandi við ömmu og afa á Íslandi eins og þær Katrín, Hulda og Hildur Helga. Árið 2005 fæddist svo loks Ingo, fyrsta langömmubarnið. Ingo er sonur Juliu og býr í Englandi, en Katrín náði að kynnast honum og njóta ánægjulegra samverustunda með langömmustráknum sínum bæði í Englandi og hér heima. Svo var tengdamamma óhrædd við að nýta sér tæknina til að eiga sam- skipti við fjölskylduna sína í Eng- landi. Á síðasta ári eignaðist hún nýja fartölvu og nýtti óspart þann möguleika að ræða við og sjá fjöl- skylduna í gegnum tölvuna. Hildur Helga dóttir okkar Jóns, sem nú er á 12. ári, átti margar skemmtilegar samverustundir með ömmu sinni. Amma Kata sótti hana oft í leikskólann og í Ísaksskóla á sínum tíma og svo nýttu þær tímann til að syngja saman, læra ný lög, spila og spjalla. Hildi fannst alltaf gott að koma á Hraunteiginn til ömmu og afa. Foreldrar mínir áttu líka fjölmargar ánægjulegar sam- verustundir með Katrínu og Jakobi í gegnum árin, sérstaklega í matar- boðum hjá okkur Jóni. Náðu þau öll einstaklega vel saman þrátt fyrir nokkurn aldursmun, en Jakob var á sama aldri og afar mínir og ömmur. Þau gátu endalaust spjallað, oft svo mikið að við Jón hefðum sennilega getað læðst í burtu án þess að eftir því yrði tekið. Elsku fallega Katrín mín. Síðast- liðið vor kom í ljós að þú gekkst ekki heil til skógar. Þú tókst æðrulaus á móti þínum veikindum og fráfalli Jakobs. Við söknum þín óendanlega mikið og eigum eftir að sætta okkur við að við fengum ekki að hafa þig lengur hjá okkur eftir að Jakob dó. Þegar ég sat hjá þér og hélt í hönd- ina á þér á Landakoti dagana fyrir andlátið gerði ég mér grein fyrir því hversu margt mun breytast nú eftir að þið eruð bæði farin frá okkur. Þá er mikilvægt að fjölskyldan standi vel saman og minnist ykkar og þess anda sem ríkti á Hraunteignum. Guð geymi þig, elsku Katrín mín. Ég er þess fullviss að Jakob hefur nú tekið þig í faðm sinn og leiðir þig um á nýjum og framandi slóðum. Ástarþakkir fyrir samveruna og hversu góð þú varst við mig og okk- ur öll. Fyrir hönd fjölskyldunnar vil ég að lokum þakka starfsfólki á líkn- ardeild Landakotsspítala fyrir ein- staka alúð og frábæra umönnun í veikindum Katrínar. Erna Eiríksdóttir. Elsku besta amma Kata, þetta gerðist allt svo skyndilega, fyrst fór afi og svo þú fjórum mánuðum seinna. Afi var alla tíð hraustur mað- ur en orðinn gamall, svo fráfall hans er í raun gangur lífsins. Við von- uðum hins vegar að þú myndir fá nokkur góð ár í viðbót til að njóta lífsins og til að fylgjast með afkom- endum þínum fjölga, vaxa og dafna. Þegar við hugsum til baka er margt sem fer í gegnum hugann. Fyrst er að nefna allar heimsókn- irnar á Hraunteiginn, kjúlla í poka með gulrótum og ís í skemmtilegum skálum í desert. Það verður skrítið að geta ekki komið við hjá þér eftir æfingar í Laugardalnum til að fá sér eitthvað í gogginn. Þú hafðir gaman af tónlist og kenndir okkur systrum mikið af lög- um sem þú lést okkur svo syngja fyrir afa. Þú áttir það jafnvel til að láta okkur syngja fyrir framan fullt af gestum þegar þú varst með mat- arboð heima. Það var líka mjög skemmtilegt þegar þú kenndir okk- ur að dansa „fugladansinn“ og við skemmtum okkur allar jafn vel. Kötu er minnisstæð ferð ykkar „nabbanna“, þ.e. nafnanna, til Lond- on sumarið 1998, árið sem Kata fermdist. Þú sýndir henni stórborg- ina og þið fóruð svo saman til Man- chester að heimsækja Hildi frænku og fjölskyldu. Hulda hafði svo gaman af því að skoða málverkin sem þú málaðir svo listilega. Hún dáðist að þeim enda- laust en þú varst alltaf svo hógvær. Annað sameiginlegt áhugamál ykk- ar Huldu var efni og saumaskapur, en Hulda var mjög upp með sér þeg- ar þú gafst henni tvær fullar kistur af efnum sem þú hafðir fengið frá Hildi mömmu þinni og langömmu okkar. Hún starfaði við fatahönnun og saumaskap bæði í Reykjavík og í New York. Þar hannaði hún og saumaði kjóla fyrir ýmsar frægar konur, meðal annars leikkonuna Judy Garland og frú Johnson, þá- verandi forsetafrú Bandaríkjanna. Hildur Helga, eða „litla mann- eskjan“ eins og þú kallaðir hana þegar hún var lítil, var á leikskól- anum Hofi í næstu götu við Hraun- teiginn og þangað sóttir þú hana oft. Þið eydduð svo eftirmiðdeginum saman, sunguð skemmtileg lög, spil- uðuð svartapétur og brölluðuð ým- islegt. Þú eldaðir oft handa henni ýsu og kartöflur með miklu smjöri og stappaðir því svo öllu saman, en það þótti Hildi gott. Við munum hversu hress þú varst í brúðkaupinu hjá Kötu og Harry í Manchester síðasta vor. Þú varst svo fín og talaðir við stóran hluta veislugesta eins og þér einni var lag- ið. Það var ekki að sjá á þér að þín biði aðgerð á Íslandi. Ekki kvartaðir þú yfir neinu síðasta árið þó þú hefð- ir nú tilefni til, heldur talaðir stöðugt um það hversu þakklát þú værir fyr- ir allt. Þakklát fyrir að geta komið í brúðkaupið og núna síðast fyrir að ná að halda jólin þar sem við vorum öll saman. Það mun aldrei renna Kötu úr minni hvernig þú kvaddir hana rúmri viku áður en þú lést. Það var eins og þú vissir að næst þegar hún kæmi til þín hefðir þú ekki kraft til að kveðja. Elsku amma Kata. Þú varst einstök og við lofum að koma söngvunum og bænunum sem þú kenndir okkur systrum til næstu kynslóðar. Guð geymi þig elsku amma. Þínar sonardætur Katrín, Hulda og Hildur Helga. Í dag er til moldar borin móð- ursystir mín Katrín Sigríður Sívert- sen. Að henni stóðu sterkir stofnar, en Katrín var dóttir hjónanna Hildar Zoëga, fatahönnuðar og kaupkonu, dóttur Helga Zoëga kaupmanns og Geirþrúðar Clausen og Jóns Sívert- sen, skólastjóra Verzlunarskóla Ís- lands. Jón var fæddur í Arney á Breiðafirði, sonur Þorvaldar Sívert- sen, óðalsbónda í Hrappsey, og Hel- enu Ebenesersdóttur frá Skarði á Skarðsströnd. Systkini Katrínar voru þau Geir- þrúður Hildur Bernhöft, Guðmund- ur Síverten og hálfbróðir, samfeðra, Marteinn Sívertsen. Katrín ólst upp í Reykjavík, en eftir gagnfræðapróf hélt hún til Danmerkur, þar sem hún stundaði nám í Verslunarskóla Níelsar Boch. Eftir heimkomuna starfaði hún í Stjórnarráðinu í Reykjavík. Árið 1948 giftist Katrín eigin- manni sínum, dr. Jakobi Sigurðs- syni, og var hún þá liðlega 21 árs gömul. Katrín var glæsileg kona, fríð sín- um og bar sig ávallt vel. Hún var vel greind, lífsglöð og glaðvær og lagði ávallt gott til mála, er rædd voru, án þess þó að hvika frá sínum skoð- unum. Hún var alla sína tíð mikill fagurkeri og naut þess að fylgjast með viðburðum í menningarlífi borgarinnar. Sótti hún sýningar og tónleika svo lengi sem kraftar henn- ar leyfðu. Félagsmál voru henni hugleikin og sat hún m.a. í sóknarnefnd Laug- arneskirkju og var formaður kven- félagsins þar til margra ára. Þá starfaði hún einnig í Sam frí- múrarareglunni. Á síðastliðnu sumri greindist Katrín með erfiðan illkynja sjúk- dóm, sem ekki reyndist unnt að ráða við. Var þá hafin lyfjameðferð, sem skilaði takmörkuðum árangri. Í framhaldi legu á Landspítalanum, nú í ársbyrjun, lagðist Katrín inn á líknardeild Landakotsspítala. Dró hratt af henni og andaðist hún þar, þorrin kröftum hinn 27. janúar síð- astliðinn, aðeins fjórum mánuðum eftir andlát eiginmanns síns. Mínar fyrstu minningar eru bundnar Katrínu móðursystur minni en ég naut umönnunar hennar sem barn. Samband okkar hefur alla tíð verið náið, ekki síst hin síðustu ár. Minnist ég ánægjulegs ættar- móts og ferðar út í Hrappsey árið 2003, en þá var minnst 80 ára búsetu forfeðra okkar þar og minnisvarði reistur af því tilefni. Nutum við þeirrar ferðar og þá ekki síst göngu okkar á fjöru um úteyjarnar meðal æðarfugla og annarra frumbyggja eyjanna. Var ævintýralegt að fá að ganga með henni þar í slóð forfeðr- anna. Samverustundir okkar að undan- förnu hafa kennt mér mikið, en þrátt fyrir erfiðleika hennar undanfarna mánuði hefur hugur hennar ein- kennst af jafnaðargeði og jákvæði. Aldrei heyrði ég frá henni æðru- orð. Með Katrínu er gengin góð og merk kona. Þakka ég og fjölskylda mín vin- áttu hennar og samfylgd um leið og við vottum börnum hennar, Hildi, Björgu, Jóni Erni og fjölskyldum þeirra, okkar dýpstu samúð. Blessuð sé minning hennar. Hildur Bernhöft. Katrín Sigríður Sívertsen vígðist í Sam-Frímúrararegluna 17. apríl 1979, í St. Ými 724. Gekk í stúkuna st. Sindra nr. 1571 í september 1992. Í þeirri stúku starfaði Katrín síðan. Katrín var góður frímúrari, hjálp- söm og fús til allra starfa. Við sem störfuðum með henni til margra ára, söknum góðrar reglusystur, sem gott var að eiga að vini. Henni eru hér með þökkuð störf í þágu regl- unnar. Börnum og tengdabörnum Katr- ínar sendum við innilegar samúðar- kveðjur. Þegar æviröðull rennur, rökkvar fyrir sjónum þér, hræðstu eigi, hel er fortjald, hinum megin birtan er. Höndin, sem þig hingað leiddi, himins til þig aftur ber. Drottinn elskar, – Drottinn vakir daga og nætur yfir þér. (Sigurður Kristófer Pétursson.) Hvíl í friði, kæra Katrín. Systkinin í st. Sindra nr. 1571. Katrín Sívertsen ✝ Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og langafi okkar, ÞÓRÐUR FINNBOGI GUÐMUNDSSON, (Bogi), Hrafnistu í Hafnarfirði, lést miðvikudaginn 24. janúar. Úförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna. Sérstakar þakkir til starfsfólks Hrafnistu í Hafnar- firði fyrir góða umönnun og hlýhug. Guð blessi ykkur öll. Ólöf Hagalínsdóttir, Guðmundur Júlíus Þórðarson, Hrefna Sóley Kjartansdóttir, Herdís Þórðardóttir, Ríkarður Másson, Guðmunda Hagalín Þórðardóttir, Herbert Halldórsson, Sína Þorleif Þórðardóttir, barnabörn og barnabarnabörn.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.