Morgunblaðið - 04.12.2007, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 4. DESEMBER 2007 29
lagsskap hver annars og vina okkar á
veiðislóð. Frá upphafi giltu þær
óskrifuðu reglur að athafnir og
ábyrgðir hópsins væru félagslegar og
enginn einn öðrum fremri.
Þá sjaldan að á þessa reglu reyndi
hafði Tóti alltaf síðasta orðið því við
leituðum til hans vegna þess að hann
var bæði réttsýnn og úrræðagóður.
Þannig minnumst við Tóta.
Það verður tómlegt að snúa aftur
austur á heiðar á hreindýraveiðar án
hans.
Betri félaga en Tóta er ekki hægt
að hugsa sér og minningin um glaðan
og góðan dreng lifir ávallt með okkur.
Á þessum dimmu dögum aðventunn-
ar kveðjum við góðan vin og veiði-
félaga.
Guðbjörgu, Kjartani, Skúla og öðr-
um aðstandendum vottum við inni-
lega samúð okkar.
Þórður og Kristinn.
Það er komið að kveðjustund.
Kvaddur er Þórarinn Kjartansson
viðskiptafræðingur, sérstakur maður
og hollvinur. Framkvæmdastjóri
Bláfugls. Rekstraraðili og ráðgjafi
um flugrekstur og flugflutninga um
árabil.
Þórarinn Kjartansson var traustur
vinur, bekkjarbróðir og samstúdent
frá Menntaskólanum í Reykjavík
1973. Staðfastur og viljasterkur mað-
ur sem ávallt gekk hreint til verks.
Dugmikill athafnamaður sem ávann
sér stuðning og traust með starfi sínu
hvar sem hann kom og hvert sem
hann fór.
Einlæg vinátta okkar hefur vaxið
og dafnað í gegnum tíðina. Makar
okkar hafa eflt hana enn frekar og
látið gott verða betra. Minningar lið-
ins tíma, um bjarta skóladaga, loka-
spretti í prófum, íþróttir, afslöppun,
baráttu lífsgöngunnar, fjölskylduna,
flug mannsandans og veruleika, eru
okkur nú huggun harmi gegn.
Vinátta Þórarins var sérstök og
söknuðurinn er mikill að honum
flognum. Við þökkum þér samfylgd-
ina, stuðninginn og öll tækifæri gleð-
innar sem við áttum saman. Djúp eft-
irsjá fyllir hugann er við kveðjum þig.
En um leið fögnum við þeirri velferð
sem þú stuðlaðir að með lífshlaupi
þínu. Vinskapur okkar mun lifa út yf-
ir gröf og dauða.
Við Sigríður Ólafsdóttir vottum
fjölskyldu Þórarins Kjartanssonar,
Guðbjörgu, Kjartani og Skúla, móður
hans Ásdísi, systkinum og öllum að-
standendum okkar dýpstu samúð.
Hvíl þú í friði kæri vinur.
Árni Rafnsson.
Lífið er hverfult – á svipstundu
breytist allt, vanmátturinn gagnvart
almættinu verður algjör.
Þannig er því farið við skyndilegt
fráfall náfrænda okkar Þórarins
Kjartanssonar sem varð bráðkvadd-
ur 17. nóvember sl.
Afkomendahópur ömmu okkar
Guðrúnar og afa Þórarins á Lauga-
vegi 76 er orðinn stór, enda varla von
á öðru þar sem systkinin voru 12. Í
áranna rás hafa þung högg rofið
skörð í hópinn og nú dynur enn eitt
höggið yfir.
Þórarinn var einn þriggja drengja
sem fæddust á nokkurra vikna tíma-
bili árið 1952. Allir fengu þeir nafnið
Þórarinn eftir móður- og föðurafan-
um Þórarni Kjartanssyni sem lést
skyndilega langt fyrir aldur fram á
fæðingarári þeirra.
Skólagöngu sína hófu þeir allir þrír
í sama bekk í Ísaksskóla og skal eng-
an undra þótt það hafi stundum vald-
ið kennaranum einhverjum misskiln-
ingi. Þessir þrír jafnaldrar settu
einnig sterkan svip á afkomendahóp-
inn í afmælis- og fjölskylduboðum.
Fullyrða má að Þórarinn Kjartans-
son væri þó hinum fremri í prúð-
mennsku, hógværð og kurteisi. Eig-
inleikar sem hann bar með sér alla tíð
og voru einkennandi fyrir allt hans
líf.
Eftir að barnaafmælum lauk má
segja að samgangur hafi ekki verið
mikill. Þórarinn fór snemma utan til
náms og starfa en alltaf fylgdumst við
vel með honum og fengum fréttir af
honum og fjölskyldunni frá Dídí móð-
ur hans – hvernig hann byggði upp
fyrirtæki, umsvifin jukust, fyrst í
Ameríku og síðan hér á Íslandi.
Í huga okkar systkina var Þórar-
inn frændi dæmið um þennan full-
komna athafnamann, traustur, áreið-
anlegur, á ferð og flugi að byggja upp
ekki bara á Íslandi heldur út um allan
heim – laus við tildur og hamagang.
Hann bar ekki tilfinningar sýnar á
torg né hreykti sér af umsvifum sín-
um, en ávallt var stutt í ljúfmennsk-
una og kankvíslegt brosið.
Hann hlúði vel að fjölskyldu sinni
og ekki síst Dídí móður sinni á marg-
víslegan hátt. Svipmyndir renna hjá –
hann brosandi á leið í 70 ára afmæli
föður okkar með risastóra blóma-
körfu í fanginu – brosandi og sæll í
gönguferð með hundinn sinn í Heið-
mörk – glaður, fagnandi í 80 ára af-
mæli móður sinnar á síðasta ári. Það
er gott að eiga slíkar myndir, þær eru
vel geymdar.
Við spyrjum – af hverju hann,
núna, en fáum engin svör. Lífið er
hverfult.
Ásamt fjölskyldum okkar og móð-
ur, Gerði (Bíbí), sendum við hans
nánustu okkar innilegustu samúðar-
kveðjur
Góður drengur er genginn, blessuð
sé minning hans.
Auður Sveinsdóttir,
Þórarinn Egill Sveinsson.
Tóti er farinn í sína hinstu ferð í
þessu lífi. Hugur hans leitaði út frá
unga aldri enda ferðaðist hann mikið
alla tíð vegna starfa sinna. Við kynnt-
umst vel í Menntaskólanum í Reykja-
vík. Við höfðum báðir áhuga á íþrótt-
um, flugi og hinum stóra heimi sem
okkur þyrsti í að kanna og skoða. Sú
draumsýn okkar beggja rættist þótt
með ólíkum hætti væri. Tóti var á
þessum árum þegar sigldur enda fað-
ir hans flugliði hjá Loftleiðum en frá
honum fékk Tóti flugbakteríuna. Tóti
var hleðslumaður hjá Loftleiðum í
New York eitt sumarið á mennta-
skólaárunum og annað hjá Cargolux-
fraktflugfélaginu í Lúxemborg. Hann
tók einkaflugmannspróf og helgaði
starfskrafta sína verkefnum tengd-
um flugi og fraktflutningum að loknu
námi í viðskiptafræði. Hann vann sig
til æðstu metorða hjá Cargolux-flug-
félaginu en hjá því félagi starfaði
hann sem framkvæmdastjóri til
fjölda ára. Að loknu háskólanámi hitt-
umst við sjaldan en ég frétti jafnan af
honum í gegnum bróður minn, Þór-
arin Brand, sem einnig vann hjá
Cargolux og Kristin, bróður Tóta.
Eftir heimkomu til Íslands setti hann
á fót flugafgreiðslufélagið Vallarvini
ásamt mági sínum Skúla Skúlasyni
og síðar fraktflugfélagið Bluebird
ásamt gömlum samstarfsmönnum
frá Cargoluxárunum. Hann gekk
einnig til liðs við okkur Nýsismenn og
gerðist hluthafi í Nýsi og stjórnar-
maður árin 1993-1994. Hann lagði
okkur þá lið við að byggja upp fisk-
veiðiverkefni í Namibíu með reynslu
sinni og þekkingu. Síðar seldi hann
hlut sinn og sneri sér alfarið að flug-
inu. Tóti var áræðinn og slyngur við-
skiptamaður, brautryðjandi á mörg-
um sviðum. Hann var einn fremsti
sérfræðingur Íslendinga í flugfrakt-
flutningum og flugafgreiðslu og vann
fjölda ráðgjafarverkefni á því sviði
fyrir flugvelli og flugfélög um allan
heim um tíma. Hann náði langt og
komst hátt á eigin verðleikum einum
saman. Hann var það sem Amerík-
anar kalla „self made man“. Síðustu
árin hafa leiðir okkar legið saman
suður á Keflavíkurflugvelli. Hann
með félögin Vallarvini og Bluebird og
ég í stjórn Flugstöðvar Leifs Eiríks-
sonar hf. Mér er minnisstæð rimman
sem Tóti tók þegar hann braut á bak
aftur einokun Flugleiða hf. á flugaf-
greiðslu á Keflavíkurflugvelli. Hann
beitti sér af fullum þunga og fékk
m.a. Össur Skarphéðinsson, bekkjar-
bróður okkar félaga, til að taka málið
upp á Alþingi. Nú ríkir samkeppni í
flugafgreiðslu á Keflavíkurflugvelli.
Við ferðarlok samferðamanna úr líf-
inu streyma fram minningarnar um
augnablik sem tengja okkur saman.
Hinsta kveðja, söknuður, engin frek-
ari samskipti, minningarnar einar
eftir. Ég hitti Tóta síðla dags mánu-
daginn 12. nóvember sl. í Flugstöð
Leifs Eiríkssonar. Hann var á leið
vestur um haf eins og ég. Við gönt-
uðumst góðlátlega með minningar frá
handboltaárunum. Hann var bros-
mildur, fágaður, glæsilegur á velli en
eilítið hlédrægur eins og alltaf. Hann
flíkaði aldrei sínum innstu hugsunum
eða kveinkaði sér að óþörfu. Ég
þakka þér Tóti minn fyrir augnablik-
in sem við ferðuðumst saman í þessu
lífi. Minningin um þig lifir.
Stefán Þórarinsson.
Um síðustu helgi varð vinur okkar
Þórarinn Kjartansson bráðkvaddur
langt fyrir aldur fram á göngu til
rjúpna.
Við kynntumst Tóta fyrst fyrir 14
árum þegar hann kom ásamt Skúla
mági sínum austur á Egilsstaði og við
héldum til hreindýraveiða saman. Við
áttum ógleymanlega daga saman á
margumtöluðum Eyjabökkum og inn
við Snæfell. Í þessari ferð var rætt
um heima og geima. Um þetta leyti
var mikil umræða á Héraði um
stækkum flugvallarins á Egilsstöðum
og hve mikil lyftistöng það myndi
verða fyrir atvinnulíf á svæðinu. Í
umræddri ferð ræddum við Tóti þessi
mál fram og til baka, enda fáir Íslend-
ingar með meiri reynslu af flugi, flug-
frakt og flugrekstri en hann. Ári áður
hafði stækkun flugvallarins verið að-
alhitamálið fyrir bæjarstjórnarkosn-
ingarnar á Egilsstöðum. Eftir að hafa
rætt þetta við Tóta varð strax ljóst
hve lítil vitglóra hafði verið í um-
ræðunni fyrir kosningarnar ári áður.
Enda kannski ekki von að tilvonandi
bæjarfulltrúar hafi mikið vit á flug-
rekstri.
Á komandi árum hittumst við svo
reglulega og þá oftast í tengslum við
veiðiskap og matargerð. Þórarinn og
Skúli mágur hans hafa í mörg ár farið
fyrir hópi veiðifélaga sem hafa í byrj-
un árs farið til veiða í Skotlandi. Við
höfum verið svo heppin að vera hluti
af þessum félagsskap. Við höfum oft á
orði að eftir að hafa haldið jólahátíð-
ina hér heima á Íslandi í desember er
svo stórhátíð hjá okkur þegar við
höldum út til Skotlands í byrjun jan-
úar. Það má með sanni segja að hóp-
urinn sé svolítið eins og kýrnar á vor-
in þegar við hittumst á
Keflavíkurflugvelli á leið til Glasgow
brosandi allan hringinn. Í Skotlandi
varð okkur strax ljóst hve mikill sént-
ilmaður og heimsborgari Tóti var.
Hann sá líka að ekki var vanþörf á að
kenna okkur ódönnuðum félögunum
nokkrar grundvallarreglur í mann-
legum samskiptum á erlendri tungu.
Þarna tókst honum á sinn yfirlætis-
lausa hátt að siða okkur félagana til.
Við höfum oft hugsað til þess, eftir að
ferðalög erlendis urðu stór þáttur af
vinnu okkar, hversu mikið við eigum
Tóta að þakka að hafa verið okkur
fyrirmynd og kennt okkur almennar
umgengnisvenjur á enskri tungu.
Við viljum á þessum erfiðu tímum
senda Guðbjörgu, Kjartani, Skúla og
öðrum aðstandendum okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Kristín og Bjarni.
Alvöru blómabúð
Allar skreytingar unnar af fagfólki
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
Sími: 553 1099 • Fax: 568 4499
Heimasíða: www.blomabud.is
Netfang: blomabud@blomabud.is
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÖGMUNDUR JÓHANNESSON,
lést á Hjúkrunarheimilinu Garðvangi miðvikudaginn
21. nóvember.
Útförin fer fram í Keflavíkurkirkju föstudaginn
7. desember kl. 13:30.
Kristín Ögmundsdóttir, Sigurjón Kristinsson,
María Ögmundsdóttir, Sæmundur Einarsson,
Alda Ögmundsdóttir, Erlendur Jónsson,
Sigurður J. Ögmundsson, Guðrún J. Aradóttir,
Jón J. Ögmundsson, Unnur G. Knútsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilega þökkum við öllum þeim fjölmörgu vinum,
sem með kveðjum, skeytum og minningargjöfum til
líknarsjóða heiðruðu minningu eiginkonu, móður,
tengdamóður, ömmu og langömmu okkar,
RAGNHEIÐAR BJARMAN,
sem andaðist 12. nóvember og var jarðsungin
19. nóvember síðastliðinn. Sérstaklega eru þeim
færðar þakkir sem sendu minningargjafir í styrktar-
sjóð Hjúkrunarfræðiskorar við Háskóla Íslands,
sem ber nafn dr. Guðrúnar Marteinsdóttur, hjúkr-
unarfræðings, en móður hennar var hann einkar
hugleikinn. Nú hvíla þær mæðgur hlið við hlið í
Gufuneskirkjugarði.
Alúðarkveðjur til ykkar allra.
Marteinn Friðriksson,
Sveinn Bjarman Marteinsson,
Friðrik Marteinsson,
Guðbjörg Marteinsdóttir,
Sigurður Marteinsson,
Björn Ragnar Marteinsson,
Sigríður Jóna Marteinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma og
langamma,
LILJA SIGURÐARDÓTTIR
Hjúkrunarheimilinu Sólvangi,
áður til heimilis að
Álfaskeiði 64,
lést 6. nóvember.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu. Þökkum innilega samúð.
Sérstakar þakkir til starfsfólks D4 á Sólvangi.
Svava Jóhannsdóttir, Kjartan B. Ólafsson,
Elín Kjartansdóttir, Ingimar J. Þorvaldsson,
Jóhann Kjartansson,
Ólafur Kjartansson, Eva Dögg Guðmundsdóttir,
Lilja Ingimarsdóttir.
✝
Þökkum öllum sem af hlýhug vottuðu okkur samúð
við andlát og útför móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
ÁGÚSTU S. MÖLLER,
og heiðruðu minningu hennar með ýmsum hætti.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk á deild 3C á Sóltúni
fyrir umhyggju og alúð.
Jakob Þ. Möller, Isabel Contreras Möller,
Jóhanna G. Möller, Sigurður Pálsson,
Þóra G. Möller Sigurður Briem,
Helga Möller, Benedikt Geirsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Kær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
STEINGRÍMUR SKAGFJÖRÐ FELIXSON,
Arnarsmára 16,
Kópavogi,
lést á hjartadeild Landspítalans 17. nóvember.
Útför fór fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Þökkum samúð og vinarhug.
Dana Arnar Sigurvinsdóttir,
Friðbjörn Örn Steingrímsson, Kristín Björk Guðmundsdóttir,
Sigurður Skagfjörð Steingrímsson, Björg Jóhannesdóttir,
Gréta Sigríður Steingrímsdóttir, Kristján Guðmundsson,
Inga Sólveig Steingrímsdóttir, Guðmundur Bragason,
barnabörnin og fjölskyldur þeirra.