Morgunblaðið - 29.12.2007, Side 21

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 29. DESEMBER 2007 21
flestir á sömu skoðun.
Raunar var um það
rætt í boðinu hvernig
þarna gæfist gott tæki-
færi til að fá sér kaffi
og með því um jólin –
yfirleitt væru allir of
saddir yfir hátíðirnar
til að geta hugsað sér
að setja tertusneið eða
smáköku ofan í sig.
x x x
Það er af sem áðurvar,“ hugsaði Vík-
verji sem man þá tíð
þegar boðsgestir voru
varla búnir að kyngja
síðasta hangikjötsbit-
anum þegar gestgjafar tóku til við
að bera hverja hnallþóruna af ann-
arri á veisluborðið, ásamt dýrindis
ístertum, formkökum og a.m.k. sex-
tán sortum af smákökum. Einhvern
veginn átti fólk ekki í teljandi vand-
ræðum með að pota þessum veit-
ingum í sig, þrátt fyrir kjötát und-
angenginna daga.
x x x
Í þá daga taldi móðir Víkverja líkaöruggast að innsigla smáköku-
boxin fyrir jól svo þær kláruðust
ekki fyrir helstu veislurnar, svo mik-
ill var ágangur afkomenda hennar í
góðgætið. Þó hefði magnið sennilega
dugað ofan í meðalbæjarfélag úti á
landi. Í dag bakar Víkverji aðeins
þrjár til fjórar sortir af smákökum
fyrir jólin (einfalda uppskrift) sem
hefði þótt heldur snauður afrakstur
aðventunnar í hans ungdæmi. Engu
að síður dagar þessar örfáu kökur
oftast uppi í boxunum eftir hátíð-
irnar og finnast kannski í þeim þeg-
ar rykið er dustað af þeim ári síðar.
Kannski þetta sé til marks um þá
ofgnótt sem við flest búum við í dag?
Víkverji hefur orðiðvar við það þessi
jól hvernig matar-
smekkur fólks breytist
í gegnum tíðina. Í
fyrsta sinn síðan Vík-
verji var barn var
ákveðið að hafa kaffi-
boð í fjölskyldu hans
um jólin í stað hangi-
kjötsveislu. Ástæðan
var sú að allir í stórfjöl-
skyldunni þóttust vera
búnir að fá nægju sína
af þungu kjötmeti yfir
hátíðirnar, og þó voru
aðeins búnir tveir dag-
ar af jólahaldinu. Í stað
ketsins góða komu því
ilmandi brauðréttir, í stað uppstúfs
voru tertusneiðar og í stað kartaflna
voru smákökur.
Víkverja þótti þessi breyting mjög
til batnaðar og voru ættingjar hans
 


víkverji skrifar | vikverji@mbl.is
Gamlárskvöld er aðalkvöld ársins hjá mér ogþað er alfarið fjölskyldukvöld,“ segir Hans-ína Hrönn Jóhannesdóttir eigandi Blóma-gallerís. „Eftir mikla vinnu í desember er
maður oft þreyttur um jólin og þess vegna hefur sú
hefð myndast að áramótin eru ein allsherjarveisla.
Þetta kvöld borðum við góðan mat og börnin mín
fimm, barnabörnin og þeir tengdasynir sem komnir
eru í heimsókn. Við erum alltaf með grillaðan humar í
forrétt, en aðrir réttir eru breytilegri og til dæmis er-
um við að spá í að vera
með nautalundir í aðalrétt
þetta árið. Síðan er hefð
fyrir því að ganga niður á
Ægissíðu á brennu og svo
er gert mikið af því að
skjóta upp flugeldum. Einn þeirra er alltaf tileinkaður
mömmu og það fylgjast allir með þegar að hann er
sendur upp á slaginu tólf.“
Hansína leggur töluvert upp úr áramótunum og tví-
leggur m.a. á borð því að um miðnættið bætast fleiri
ættingjar í veisluna.
„Tengdaforeldrar mínir byggðu þetta hús og systk-
ini mannsins míns voru vön að koma saman hjá þeim í
Granaskjólinu á gamlárskvöld og við höfum reynt að
viðhalda þeirri hefð.“
Miðnæturborðið dekkar Hansína með hvítu og eru
þá ýmsir smáréttir á borðum. „Ég legg töluvert upp
úr því að vera með stóra heimatilbúna skreytingu á
borðinu, enda standa allir saman við borðið og syngja
„Nú árið er liðið“. Hvíti liturinn er alltaf ráðandi í
þessari skreytingu og með honum nota ég silfraða og
lillaða litatóna sem hafa á sér hreinlegt og fallegt yf-
irlit sem mér finnst eiga vel við nýtt ár og hækkandi
sól.“
Morgunblaðið/Frikki
Miðnætti Voldug skreyting setur svip sinn á seinna veisluborðið sem Hansína dekkar jafnan á gamlárskvöld. En
í kringum það hópast gestir á nýjársnótt til að syngja saman „Nú árið er liðið“ .
Aðalkvöld
ársins
Hýasinta
Hvíti liturinn
er ráðandi hjá
Hansínu.
Silfur Smá
glamúr skap-
ar alltaf réttu
áramóta-
stemninguna.
Ég legg töluvert
upp úr því að vera
með stóra heima-
tilbúna skreytingu
Hansína Hrönn Jóhannesdóttir