Morgunblaðið - 25.02.2008, Side 27

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 25. FEBRÚAR 2008 27
Atvinnuauglýsingar
Raðauglýsingar
Tilkynningar
Húnaþing vestra
Auglýsing
um deiliskipulag í landi Dælis í Víðidal
Húnaþingi vestra.
Samkvæmt 18. gr. skipulags- og byggingarlaga
nr. 73/1997 með síðari breytingum er hér með
lýst eftir athugasemdum við tillögu að deili-
skipulagi í landi Dælis í Víðidal Húnaþingi
vestra. Skipulagsuppdrættir, skýringarkort og
greinargerð munu liggja frammi til sýnis á
skrifstofu Húnaþings vestra, Hvammstanga-
braut 5 á Hvammstanga, frá 26. febrúar 2008 til
26. mars 2008. Athugasemdum skal skila til
skrifstofu Húnaþings vestra fyrir 10. apríl 2008
og skulu þær vera skriflegar. Þeir sem ekki gera
athugasemdir innan tilskilins frests teljast
samþykkir tillögunni.
Sveitarstjóri Húnaþings vestra,
Skúli Þórðarson.
Félagslíf
MÍMIR 6008250219 Il°
I.O.O.F. 19  18802258 lll.*
I.O.O.F. 10  1882258  II*
HEKLA 6008022519 VI
GIMLI 6008022519 lII
ⓦ Blaðberar
óskast í
Grindavík
og Garð!
Upplýsingar gefur
Harpa Lind í síma
845 7894
Blaðbera vantar í
Keflavík
• í afleysingar
• í sumarafleysingar
• í fasta stöðu
Upplýsingar
gefur Elínborg í
síma 421 3463
✝ Skúli Skúlasonfæddist í Hóls-
gerði í Suður-
Þingeyjarsýslu 31.
október 1918.
Hann lést á Land-
spítalanum, Landa-
koti, 5. febrúar síð-
astliðinn.
Foreldrar hans
voru hjónin Skúli
Ágústsson, bóndi í
Hólsgerði í Köldu-
kinn, og Sigurveig
Jakobína Jóhann-
esdóttir húsfreyja.
Skúli var fjórði elstur af átta
systkinum en sex þeirra eru nú
látin. Systkini hans eru: Jóhann-
es, fyrrum verkamaður í Reykja-
1925, kvæntur Ólafíu K. Hans-
dóttur, og Þorsteinn, fyrrum
leigubílstjóri í Reykjavík, f. 4.11.
1926, d. 30.8. 2006.
Framan af var Skúli í vinnu-
mennsku og vegavinnu en 1948
settist hann að í Reykjavík og
stundaði þar meðal annars inn-
heimtustörf. Hann var virkur fé-
lagi í Góðtemplarareglunni og
gegndi þar ýmsum trún-
aðarstörfum. Einnig var hann
áhugasamur félagi í kvæða-
mannafélaginu Iðunn. Ættfræði
var megináhugamál hans og eft-
ir hann komu út tvær bækur um
ættfræði, Laxamýrarættin og
Hraunkotsættin. Þriðju bókina,
Reykjaætt í Fnjóskadal, hafði
Skúli í smíðum þegar hann lést.
Útför Skúla verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
vík, f. 1.5. 1911, d.
12.1. 2004; Jónas,
fyrrum bóndi í
Hólsgerði, f. 17.9.
1913, d. 21.1. 1986,
Guðrún, fyrrum
húsmóðir í Hóls-
gerði, f. 27.2. 1916,
d. 3.3. 1971, Jó-
hanna, f. 1.1. 1920,
d. 7.9. 1997, gift Jó-
hannesi Björnssyni,
bónda í Ytri-Tungu
á Tjörnesi sem einn-
ig er látinn, Krist-
veig, f. 29.3. 1923,
gift Vilhelm Ágústssyni, neta-
gerðarmanni á Siglufirði sem er
látinn, Þorkell, löggiltur endur-
skoðandi í Kópavogi, f. 20.6.
Skúli föðurbróðir minn er fallinn
frá á nítugasta aldursári. Hann var
fæddur frostaveturinn mikla og ólst
upp í Hólsgerði í Köldukinn.
Eftir að hafa verið í vinnu-
mennsku hjá bændum í Eyjafirði
flutti hann suður. En þótt frændi
byggi hér fyrir sunnan mestan
hluta ævinnar leitaði hugurinn ætíð
heim á fornar slóðir og man ég
fyrst eftir honum þegar hann heim-
sótti okkur á Akureyri þegar ég var
barn. Þá var hann á leið sinni að
vitja æskustöðvanna, en það gerði
hann á hverju sumri stærstan hluta
ævinnar. Alla tíð bar hann mikla
virðingu fyrir forfeðrunum og gild-
um hins liðna tíma.
Hann stofnaði ekki til fjölskyldu
en allur hans frændgarður var hans
fjölskylda. Hann ólst upp á þeim
tíma þegar karlmenn sinntu síður
heimilisstörfum og lærði því aldrei
neitt til matargerðar, en þótti alltaf
gott að fá kaffi og jafnvel boð um
að borða þegar hann leit inn.
Í mörg ár bar hann út blöð en
lengst ævinnar sá hann um dreif-
ingu á Árbók Þingeyinga. Einnig
var hann fastagestur á áheyrenda-
pöllum borgarstjórnar og hafði
gaman af að fylgjast með þjóðmál-
unum á pöllum Alþingis.
Hann var af mörgum talinn sér-
stakur persónuleiki og batt ekki
bagga sína sömu hnútum og aðrir
en hann kynntist fjölda fólks og
hélt við það sambandi þótt ýmsir
álitu hann nokkurn einfara.
Hann var sjálfmenntaður. Ætt-
fræði varð hans áhugamál og vann
hann það þrekvirki að skrifa tvær
ættfræðibækur, Laxamýraætt og
Hraunkotsætt, og fá þær gefnar út.
Nú síðustu árin hafði hann unnið að
bók um Reykjaætt en honum entist
ekki aldur til að ljúka því verki. Allt
var þetta handskrifað og lá mikil
vinna í söfnun upplýsinga og heim-
ilda, skrifaðra og munnlegra. Hann
fór með rútu landshorna á milli í
þessu skyni og til að selja bæk-
urnar sínar.
Skúli frændi var bindindismaður
alla tíð og starfaði mikið í Góð-
templarareglunni. Einnig var hann
í Kvæðamannafélaginu Iðunni, sótti
þar fundi og ferðaðist með félögun-
um mörg síðustu árin. Hann starf-
aði einnig í Þingeyingafélaginu og
Félagi ættfræðinga.
Á sjötta áratugnum varð frændi
nokkuð þekktur fyrir þátttöku sína
í vinsælum spurningaþætti í útvarpi
undir stjórn Sveins Ásgeirssonar,
„Vogun vinnur, vogun tapar“, en
hann var ótrúlega minnugur á ártöl
og atburði og hægt var að fletta
upp í honum eins og alfræðiorða-
bók.
Frændi lét sig ekki veraldlegan
munað miklu skipta. Hann keypti
sér íbúð fyrst á Óðinsgötu og síðar
á Vitastíg og safnaði aðallega bók-
um og ýmsum ritum. Fyrir tveimur
árum flutti hann svo í húsnæði fyrir
aldraða á Lindargötunni, þar sem
hann naut meiri þjónustu og örygg-
is.
Hann hafði legið á sjúkrahúsi
vegna krabbameins síðan um
jólahátíðina og vissi að tíminn
hérna megin styttist. Hann var afar
þakklátur fyrir heimsóknir ættingja
og vina síðustu vikurnar. Hann tók
þessum veikindum af æðruleysi, og
beið rólegur þess sem verða vildi.
Hann tók þétt í hönd mína síðustu
samverustund okkar, en þá var
rödd hans orðin veikburða. Ég og
fjölskylda mín þökkum allar liðnar
samverustundir. Far þú í friði, kæri
frændi, og þökk fyrir allt.
Valdís Þorkelsdóttir
Kynni okkar Skúla hófust í
kringum Góðtemplararegluna. Á
þeim vettvangi var hann virkur til
hinstu stundar, hugsjóninni trúr og
skyldurækinn. Það var gaman að
starfa að bindindismálum þegar
Reglan blómstraði svo að segja um
allt land. Brennandi áhugi var hví-
vetna á að hjálpa þeim sem fóru
villir vegar í viðskiptum sínum við
Bakkus. Við Skúli vorum að rifja þá
upp í haust gömlu góðu dagana
þegar Reglan var sterk og átti alls-
staðar í hópi baráttumanna fulltrúa
sem gátu haft áhrif til góðs og látið
til sín taka.
Skúli var mikill ættfræðingur og
var vel að sér í ættum flestra Ís-
lendinga. Hann skrifaði og gaf út
bók á þeim vettvangi um Hraun-
kotsættina norðan úr Þingeyjar-
sýslu. Þegar hann lést var Skúli bú-
inn að viða að sér miklu efni í fleiri
bækur sem tengdust ættfræðinni.
Skúli var stálminnugur á tölur og
einkum þær sem vörðuðu úrslit
kosninga á Íslandi. Í spurninga-
þætti í útvarpinu fyrir um 50 árum
vakti hann landsathygli fyrir að
muna nákvæmlega öll kosningaúr-
slit á Íslandi langt aftur í tímann.
Skúli mundi atkvæðatölur einstakra
þingmanna í hverju kjördæmi og
skipti þá ekki máli í hvaða flokki
viðkomandi þingmaður eða þing-
menn voru. Áhuga sinn á stjórn-
málum sýndi Skúli enn betur með
því að mæta jafnan á áheyrenda-
palla alþingis og borgarstjórnar í
áraraðir. Hann hlýddi á umræður
og argaþras þingmanna og borg-
arfulltrúa með andakt og framgangi
þingmála við atkvæðagreiðslur.
Skúli mundi margt úr ræðum
þingmanna og einkum það sem
honum þótti skemmtilegt eða bros-
legt. Þau voru mörg skiptin sem
hann heimsótti okkur hjónin í
Stykkishólm og þá nýttist tíminn
vel til að spjalla og flytja fróðleik
sem ekki stóð á. Eftir lát konu
minnar hélt Skúli áfram að heim-
sækja mig og dvelja nokkra daga í
senn. Á síðasta ári dvaldi hann í
rúman mánuð á Dvalarheimilinu í
Stykkishólmi og þá með herbergi
hið næsta við mig. Skúli var vinur
vina sinna, tryggur og einlægur í
viðskiptum. Í framhaldi af komu
sinni í Hólminn tók hann oft Baldur
yfir Breiðafjörð og gisti þá hjá
vinafólki sínu á Patreksfirði.
Ég vil með þessum fáu línum
þakka Skúla Skúlasyni fyrir góða
samleið og allan fróðleikinn sem
hann flutti mér. Sendi systkinum
hans mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Árni Helgason, Stykkishólmi.
Með Skúla Skúlasyni ættfræðingi
frá Hólsgerði í Köldukinn sjáum við
á bak eftirminnilegum og góðum
vini úr Kvæðamannafélaginu Iðunni
í Reykjavík. Hann var orðinn 89
ára gamall er hann lést 5. febrúar
2008 og hafði verið félagsmaður í
meira en hálfa öld, gekk í félagið á
jólafundi 22. desember 1956. Skúli
unni fornum og þjóðlegum fróðleik,
var mikill áhugamaður um þjóðmál,
sat löngum stundum á Alþingispöll-
um og bekkjum í bæjarstjórn eftir
að hann kom til Reykjavíkur 1948
og fylgdist með umræðum og lykt-
um mála. Skúli gat sér frægðar fyr-
ir ótrúlegt minni og fyrir það, hve
talnaglöggur hann var í útvarps-
þáttum Sveins Ásgeirssonar, þar
sem spurt var um kosningaúrslit og
niðurstöður atkvæðagreiðslna af
ýmsu tagi. Áður en hann fór suður
hafði hann unnið sem kaupamaður
og vetrarmaður við fjárgæslu m.a. á
10 sveitabæjum og verkamaður á
ýmsum stöðum á landinu, m.a við
vegagerð og brúarbyggingar. Hann
hafði því fjölbreytta reynslu frá
ýmsum stöðum, er hann settist að í
bænum og fór að vinna við útburð
blaða og pósts og varð innheimtu-
maður. Síðar sinnti hann um skeið
örnefnasöfnun og var umboðsmaður
sýslunnar sinnar við dreifingu á Ár-
bók Þingeyinga. Skúli var góður og
traustur Íslendingur en umfram allt
Þingeyingur. Öll sín störf leysti
Skúli af hendi af mikilli trúmennsku
og gleði.
Skúli var tryggur og traustur fé-
lagsmaður í fleiri samtökum en
Kvæðamannafélaginu, heilsteyptur,
umtalsfrómur og óhlutdeilinn. Hann
var félagsmaður í Góðtemplararegl-
unni enn lengur en í Kvæðamanna-
félaginu Iðunni eða í 56 ár og
gegndi þar ýmsum trúnaðarstörfum.
Hann var einnig félagi minn í Ætt-
fræðifélaginu um langt árabil og var
um skeið mikilvirkur og virtur ætt-
fræðingur sjálfur og safnaði til út-
gáfu Laxamýrarættar árið 1958,
Hraunkotsættar árið 1977 og
Reykjaætt eða Ingjaldsstaðaætt í
Fnjóskadal var í vinnslu er hann dó.
Skúli var meðalmaður að hæð,
þéttvaxinn og breiðleitur og bar sig
vel allt til hins síðasta, hann var
festulegur, lét ekki mikið yfir sér.
Samtímis var hann glaðsinna. Hann
átti fjölda kunningja en líklega ekki
marga nána vini. Skúli naut sam-
veru við svo skrýtið og skemmtilegt
fólk sem hagyrðingar og kvæða-
menn eru, enda var hann svolítið
skrýtinn sjálfur eins og ég og mínir
líkar, en hann var laus við kerskni
og gáttlæti, sem mörgum þeirra er
tamt. Ég kynntist Skúla, er ég gekk
í Kvæðamannafélagið 1989. Þá urð-
um við strax kunningjar og síðar
vinir, þótt aldursmunur væri tals-
verður. Á þá vináttu bar aldrei
skugga. Sjaldgæft var að Skúla
vantaði á fundi eða í ferðir Kvæða-
mannafélagsins um Jónsmessu og á
Landsmót hagyrðinga milli sláttar
og sláturtíðar. Skúli lá skamma hríð
á sjúkrahúsi. Þegar hann fann dauð-
ann nálgast bað hann mig að koma,
hitta sig og hafa milligöngu um að
ættfræðibókasafnið hans færi til
Ættfræðifélagsins. Ég gerði mitt
besta til þess og vona að það geti
gengið eftir.
Við félagar í Kvæðamannafélag-
inu Iðunni þökkum langa, góða og
fræðandi samveru við Skúla ogvott-
um systkinum hans sem eftir lifa,
Þorkatli og Kristveigu og ættingjum
hans öllum samúð og óskum þeim
alls hins besta.
Sigurður Sigurðarson
dýralæknir.
Skúli Skúlason
Ég kveð Hrafnkel félaga minn
með trega og söknuði.
Hrafnkell hafði mikið dálæti á
bókum og komst ég í kynni við ófá
ritverkin í gegnum hann. Það var
sama hvort um var að ræða tónlist,
bækur eða tölvuleiki, hann var ólmur
í að deila með öðrum öllu því sem
honum líkaði. Ég mun alltaf minnast
Hrafnkels fyrir sérstakt skopskyn
hans og kaldhæðni. Hann var með
fyndnustu mönnum sem ég þekkti og
tókst honum oft að vinna sér inn
mikið hól hjá félögum sínum fyrir
hispurslaus og óhefluð ummæli sín.
Þrátt fyrir að hafa stundum látið
lítið á sér bera í félagsmálum þá var
hann alltaf fylginn sjálfum sér og
hugsaði mjög sjálfstætt.
Ég votta fjölskyldu hans og vinum
mína dýpstu samúð.
Takk fyrir samfylgdina. Minning-
in lifir áfram.
Gunnar Arnþórsson.
Með sorg í hjarta kveðjum við
frænda okkar alltof snemma. Því
miður getur lífið verið óútreikn-
anlegt og öðruvísi en við vildum
helst hafa það.
Þessar bænir hafa verið í huga
okkar síðustu daga:
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson.)
Elsku Helgi, Edda og Steinar,
megi góður Guð vera með ykkur og
styðja ykkur í þessari miklu sorg.
Ester, Bryndís og Dagný Lóa.
 Fleiri minningargreinar
um Hrafnkel Helgason bíða birting-
ar og munu birtast í blaðinu næstu
daga.