Morgunblaðið - 27.05.2008, Blaðsíða 30

30 ÞRIÐJUDAGUR 27. MAÍ 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Guðrún Guðjóns-dóttir fæddist í
Reykjavík 22. janúar
1941. Hún lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 17. maí síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar eru Ólöf
Benediktsdóttir, fv.
kennari við Mennta-
skólann í Reykjavík,
f. 10. október 1919,
og Guðjón Ásgeir
Kristinsson, cand.
phil., f. 4. desember
1918, d. í Reykjavík
10. júlí 1988. Þau skildu. Seinni
maður Ólafar og uppeldisfaðir Guð-
rúnar var Páll Björnsson, hafn-
sögumaður frá Ánanaustum, f. 27.
febrúar 1918, d. 15. apríl 1986. Syst-
ur Guðrúnar, dætur Ólafar og Páls
eru: Anna lífeindafræðingur, f. 20.
maí 1947, gift Birni Sigurbjörnssyni
plöntuerfðafræðingi. Þau eiga sam-
tals fjórar dætur og sjö barnabörn.
Ragnhildur framhaldsskólakennari,
f. 20. október 1948, gift Rúnari Ingi-
bjartssyni matvælafræðingi. Þau
eiga fimm börn og þrjú barnabörn.
Systkini Guðrúnar í föðurætt,
börn Guðjóns og Guðnýjar Frí-
mannsdóttur, eru: Kristinn Frí-
mann málarameistari, f. 20. nóv-
ember 1948. Kona hans er Brynja
unarfræðingi og framkvæmda-
stjóra, f. 3. okt. 1971. Dætur þeirra
eru Sheni Nicole og Sheni Kim-
berly, f. 24. mars 1994, og Sheri
Tiffany, f. 4. apríl 1995.
Guðrún ólst fyrstu fimm ár ævi
sinnar upp á efri hæðinni að Skóla-
vörðustíg 11A í Reykjavík, þar sem
Sparisjóður Reykjavíkur og ná-
grennis er nú. Afi hennar og amma,
Benedikt Sveinsson og Guðrún Pét-
ursdóttir, bjuggu á neðri hæðinni
þar sem Guðrún naut sín vel, enda
var mjög kært með þeim þremur.
Guðrún varð stúdent frá Mennta-
skólanum í Reykjavík 1961. Á
menntaskólaárunum vann hún m.a.
á sumrin í Kirkjugörðum Reykja-
víkur og var ritari í Sakadómi
Reykjavíkur 1961-2. Hún lauk B.A.
prófi í ensku og sögu frá Háskóla Ís-
lands 1965. Nam við State Univers-
ity, Geneseo, New York, Bandaríkj-
unum, 1962-3. Lauk prófi í
uppeldisfræði frá H.Í. 1967. Hún
kenndi nær óslitið ensku og sögu í
Hagaskóla frá 1965 til 1999.
Fyrir níu árum varð Guðrún
óvinnufær vegna alvarlegra veik-
inda. Hjálmar eiginmaður hennar
annaðist hana af alúð þar til hann
lést fyrir aldur fram árið 2003. Eftir
það bjó hún lengst af á Hjúkr-
unarheimilinu Eir, þar sem hún
naut góðrar umönnunar og leið vel
síðustu árin.
Útför Guðrúnar verður gerð frá
Grensáskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Harðardóttir tölv-
unarfræðingur. Þau
eiga tvo syni og 3
barnabörn. Anna tóm-
stundaráðgjafi, f. 20.
maí 1952. Maður
hennar er Þormóður
Sveinsson þingvörður.
Þau eiga tvo syni og
tvö barnabörn. Jak-
obína leikskólaliði, f.
16. janúar 1954. Mað-
ur hennar er Ragnar
Örn Halldórsson loft-
skeytamaður. Þau
eiga fjögur börn og
fjögur barnabörn.
Fyrri maður Guðrúnar var Matt-
hías Guðjónsson vélstjóri, f. 3. maí
1933. Þau giftust 19. febrúar 1966.
Sonur þeirra er dr. Páll Matthías-
son geðlæknir, f. 25. nóvember
1966, kvæntur Ólöfu Ragnheiði
Björnsdóttur myndlistarmanni, f.
23. september 1963. Börn þeirra
eru Valdemar, f. 1. apríl 2002, og
Júlía Sigríður, f. 5. febrúar 2004.
Guðrún giftist 27. mars 1975
seinni manni sínum Hjálmari Júl-
íussyni skipstjóra í Grindavík, síðar
verkstjóra í Reykjavík, f. 4. nóv-
ember 1937, d. 12. janúar 2003. Son-
ur þeirra er Benedikt Hjálmarsson
forstjóri, f. 6. febrúar 1977, kvænt-
ur Sherry Ruth Buot, hjúkr-
Guðrúnu stóru kallaði ég hana þeg-
ar ég var lítil. Það var ábyggilega
vegna þess að hún var stærst eða
réttara sagt elst Guðrúnanna sem
voru barnabörn ömmu Guðrúnar og
afa Benedikts. Hún var líka stóra
systir Önnu og Ragnhildar, sem mér
fundust aðeins nær mér í tilverunni
en hún, þó mér hafi þótt mikið til
þeirra koma. Í barnæsku dáðist ég að
henni þessari stóru frænku minni, og
alltaf síðan hefur verið ástæða til að
dást að henni.
Pabbi hélt mikið upp á hana, lítil
stelpa fékk á tilfinninguna að vildi
hún vera skemmtileg þá ætti hún að
vera eins og Guðrún Guðjóns var. Ein
af sögunum í sögusafninu hans var
sagan um þegar hún Guðrún litla
Guðjónsdóttir týndist. Þá hljóp Ólöf
frænka um allt grátandi og kallaði:
Guðrún, Guðrún – og mikið var alltaf
gleðilegt þegar Guðrún fannst hjá
gamla kolakrananum.
Ævistarf hennar var kennsla og
hún var frábær kennari, ég hef heyrt
marga nemendur hennar vitna um
það. Veit það einnig af eigin raun því
hún las með mér ensku fyrir próf í
þriðja bekk í MR. „Mér þykir þér ald-
eilis hafa farið fram,“ sagði hún eitt
sinn, og setti upp svip, eftir að hafa
farið yfir stíl og bætti svo við: „Þú
veist að þú átt að skrifa stílinn, en
ekki pabbi þinn.“ Þau Hjálmar heim-
sóttu okkur í Brussel og þá var nú
aldeilis kátt í koti og mikið spjallað.
Hrifning frænku minnar af Grand
Place þótti ekki nógu einlæg svo
aukaferð var farin í bæinn. Það hlaut
að vera, sagði hún og datt næstum í
götuna af hlátri. Svo lýsti hún sjálfri
sér sitjandi á vitlausu torgi hugsandi,
hvað fólk væri alltaf skreytið. Síðustu
ár ævi Guðrúnar frænku minnar voru
erfið vegna veikinda hennar, en í lífs-
baráttunni var hún stór. Við Kristófer
sendum strákunum hennar Páli og
Benedikt og fjölskyldum þeirra sam-
úðarkveðjur, svo ég nefni nú ekki
elskulega föðursystur mína, mömmu
hennar, hana Ólöfu og eftirlifandi
dætur hennar. Guð veri með ykkur
kæra frændfólk.
Valgerður Bjarnadóttir.
Guðrún Guðjónsdóttir var dóttir
Ólafar tvíburasystur móður minnar.
Þær systur voru mjög samrýmdar
alla tíð og var mikill samgangur milli
heimilanna. Auk þess voru yngri syst-
ur Guðrúnar á svipuðu reki og ég
þannig að ég kom mikið í Sporða-
grunn, þar sem þau Ólöf og Páll
bjuggu lengst af ásamt dætrum sín-
um. Guðrún var dóttir Ólafar af fyrra
hjónabandi en Páll Björnsson var
stjúpi Guðrúnar og reyndist hann
henni sem eigin dóttur enda var hann
vandaður maður og sérstaklega barn-
góður. Guðrún var kát og fjörug og
hefur verið skemmtilegt barn og voru
margar sögur sagðar af henni frá
þeim tíma. Hún var líka í miklu uppá-
haldi hjá afa og ömmu enda ólst hún
að nokkru leyti upp í skjóli þeirra á
Skólavörðustíg 11 fyrstu árin. Hún
heillaði líka margar vinkonur ömmu
og fékk alltaf miklu fleiri páskaegg en
við hinar því að ýmsar merkiskonur
hér í bæ voru vanar að senda henni
páskaegg.
Ég leit mikið upp til Guðrúnar
„stóru“ og fylgdist af áhuga með því
sem hún tók sér fyrir hendur. Minn-
isstætt er þegar hún kom heim eftir
ársdvöl í Ameríku og hafði aðlagast
svo vel að hún var næstum óþekkj-
anleg og ekki var laust við að hún tal-
aði með hreim, en hún hafði ekki talað
við Íslendinga allan tímann. Það var
þó fljótt að jafna sig. Guðrún fór í Há-
skólann að loknu stúdentsprófi og
lauk BA-prófi í ensku og sögu, en það
var ekkert sjálfsagt á þeim tíma að
stúlkur færu í háskóla þótt þær lykju
stúdentsprófi. Kennsla varð síðan
hennar ævistarf og kenndi hún mest-
allan sinn starfsferil við Hagaskóla.
Ég kynntist henni ekki sem kennara
en veit að hún bjó sig alltaf mjög vel
undir kennsluna. Það gladdi mig þeg-
ar gamlir nemendur hennar eða for-
eldrar þeirra sögðu mér óspurðir
hvað hún væri góður kennari, en það
kom ósjaldan fyrir. Guðrún var gjaf-
mild og kunni bæði að gefa og þiggja.
Ég kom oft til Guðrúnar, sérstaklega
þegar hún bjó í Fellsmúlanum, og átt-
um við margar góðar stundir yfir
kaffibolla þegar hún var upp á sitt
besta.
Líf Guðrúnar var erfitt síðustu ár-
in. Hún veiktist alvarlega fyrir tæp-
um tíu árum og bar ekki sitt barr eftir
það. Það var henni mikill missir þegar
Hjálmar, maðurinn hennar, varð
bráðkvaddur fyrir fimm árum en hún
hafði reitt sig mikið á hann og var
hann henni stoð og stytta. Síðustu ár-
in bjó Guðrún á Hjúkrunarheimilinu
Eir og lét vel af dvölinni þar og fólk-
inu sem þar vann. Ragnhildur systir
hennar var henni alltaf innan handar
og fór með henni út í hinum ýmsu er-
indagjörðum. Guðrún var tvígift og
eignaðist tvo syni sem báðum hefur
vegnað vel, hvorum á sínu sviði. Ég
sendi þeim og fjölskyldum þeirra, svo
og Ólöfu frænku minni, innilegar
samúðarkveðjur. Blessuð sé minning
Guðrúnar Guðjónsdóttur.
Guðrún Zoëga.
Hjá okkur Engeyingum hafa konur
alltaf haft sérstakan sess. Líklega má
rekja þetta til ömmu minnar og
systra hennar. Þær voru skynsamar
og ákveðnar konur sem nutu virðing-
ar allra sem yngri voru. Það fór ekki
hjá því að Guðrún Guðjónsdóttir hlyti
slíkan sess sem ein elsta konan af
sinni kynslóð. Sjálfur man ég eftir
Guðrúnu frá blautu barnsbeini. Mæð-
ur okkar voru tvíburar og mjög nán-
ar. Mikill samgangur var milli heim-
ilanna og dætur Ólafar móðursystur
töldu ekki eftir sér að hjálpa til við
uppeldi á ungum frænda sínum. Guð-
rúnu á ég mikið að þakka. Þegar ég
var ársgamall hætti ég mér út á svalir
í nýbyggðu húsi Ólafar og Páls og
gægðist fram yfir brúnina, en ekkert
handrið var komið upp. Einhverjir
supu hveljur en Guðrún var sallaró-
leg, laumaðist aftan að mér og greip
mig traustataki þannig að mér varð
ekki meint af. Á seinni árum hrósaði
hún sér líka af því að hafa „uppgötv-
að“ mig, en hún bað mig að vera
veislustjóri í fimmtugsafmæli sínu.
Ekki datt mér í hug að mótmæla því.
Frænkurnar í Sporðagrunninu
voru mér allar kærar og frá fyrstu tíð
leit ég mikið upp til þeirra. Ekki
minnkaði virðingin fyrir Guðrúnu
þegar hún fór til Bandaríkjanna í
heilt ár í námsferð á vegum Rótarý.
Þegar hún kom heim aftur hafði hún
frá mörgu að segja. Bandaríkjamenn
sögðu ekki „How do you do?“ eða „I
beg your pardon“ heldur „Hi“ og
„what?“. Áður en hún kom heim hitti
hún Kennedy Bandaríkjaforseta í
Hvíta húsinu. Þetta var löngu áður en
Bandaríkin komust í þjóðleið Íslend-
inga. Þeir sem þangað fóru voru
sannarlega sigldir menn.
Guðrún Guðjónsdóttir
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
HELGA BJARNADÓTTIR,
Hlíðarbyggð 37,
Garðabæ,
sem lést miðvikudaginn 21. maí, verður jarðsungin
frá Vídalínskirkju í Garðabæ miðvikudaginn 28. maí
kl. 15.00.
Bjarni Sæberg Þórarinsson, Gillý Skúladóttir,
Steinunn Jóhannsdóttir,
Bjarni Danival Bjarnason, Anna Björg Samúelsdóttir,
Einar Bragi Bjarnason, Jóna Björg Jónsdóttir,
Skúli Bjarnason, Bjarghildur Finnsdóttir,
Helga Svanlaug Bjarnadóttir, Gunnar Finnsson,
Ingiberg Steinar Bjarnason,
langömmubörn og langalangömmubörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ERNA B. ÁRNADÓTTIR,
hjúkrunar- og dvalarheimilinu
Holtsbúð,
sem lést sunnudaginn 18. maí á Landspítalanum
Hringbraut, verður jarðsungin frá Bústaðakirkju
miðvikudaginn 28. maí kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
Krabbameinsfélag Íslands.
Anton Bjarnason, Helga Torfadóttir,
Pétur Bjarnason, Sigríður Jóhannesdóttir,
Rósa Antonsdóttir,
Birna María Antonsdóttir, Jón Þórarinsson,
Helga Björg Antonsdóttir,
Jón Bjarni Pétursson,
Skúli Steinar Pétursson,
Guðrún María Pétursdóttir.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
UNNUR LÁRUSDÓTTIR,
Uppsalavegi 4,
Sandgerði,
sem lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja 17. maí,
verður jarðsungin frá Safnaðarheimilinu í Sand-
gerði miðvikudaginn 28. maí kl. 14.00.
Ellen Jónasdóttir,
Kristinn E. Jónsson, Lucyna Augustynowicz,
Nanna S. Jónsdóttir, Björn Vífill Þorleifsson,
Jón B. G. Jónsson, Ingibjörg Guðmundsdóttir,
Guðmundur L. Pálsson, Ólöf Bolladóttir,
Jóna B. Pálsdóttir, Birgir Elíasson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
JÓHANNA HRAFNHILDUR KRISTJÁNSDÓTTIR
frá Patreksfirði,
Sólvangsvegi 1,
Hafnarfirði,
sem lést á St. Jósefsspítalanum í Hafnarfirði
miðvikudaginn 21. maí, verður jarðsungin frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði fimmtudaginn 29. maí
kl. 15.00.
Bálför fer fram síðar.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir, en þeim sem vildu minnast
hennar eru beðnir að láta Krabbameinsfélag Íslands njóta þess.
Helgi Hersveinsson,
Hera Helgadóttir, Reimar Georgsson,
Kristján Arnar Helgason, Jóna S. Marvinsdóttir,
Helgi Hrafn Reimarsson,
Arnar Marvin Kristjánsson.
✝
Faðir okkar,
GÍSLI GUÐJÓNSSON
pípulagningameistari,
Sólvöllum 5,
Selfossi,
lést sunnudaginn 25. maí.
Kristín Gísladóttir,
Guðjón Skúli Gíslason,
Vignir Rafn Gíslason
og fjölskyldur.