Morgunblaðið - 31.05.2008, Blaðsíða 26

matur
26 LAUGARDAGUR 31. MAÍ 2008 MORGUNBLAÐIÐ
Meistaranám í haf- og
strandsvæðastjórnun
Meistaranám í haf- og strandsvæðastjórnun
býr nemendur undir að takast á við eitt af mest
knýjandi viðfangsefnum framtíðarinnar, nýtingu
og stjórnun auðlinda.
Kennsla fer fram á Ísafirði við Háskólasetur
Vestfjarða en námsleiðin er í samstarfi við
Háskólann á Akureyri.
Nánari upplýsingar: www.hsvest.is
Umsóknarfrestur: 5. júní 2008
Í samstarfi við:

Lj
ós
m
yn
d:
Á
gú
st
G
. A
tl
as
on
áberandi seinni árin,
hve mikið er lagt í boðs-
kort sem send eru út
frá fyrirtækjum í því
skyni að bjóða því fólki
til mannfagnaðar, sem
viðkomandi aðilar telja
sig hafa hagsmuni af að
bjóða. Draslið, sem
fylgir boðskortunum, er
stundum með algerum
ólíkindum.
En svo er spurningin
þessi: Hvort er betra að
eyða peningunum í
markaðsstarfsemi af
þessu tagi eða einfald-
lega lækka verðið á bíl-
unum?
Er hugsanlegt að væntanlegir við-
skiptavinir mundu meta það ein-
hvers, ef bílaumboðin lækkuðu verð í
stað þess að eyða umtalsverðum fjár-
munum í pylsuboð út um allt?!
Markaðsdeildir í fyrirtækjum eru
varasamar og of mikið um það, að
þeir sem utan við þær standa taki
orðalaust við öllum þeim delluhug-
myndum, sem frá þeim koma.
Á krepputímum eins og nú eru að
ganga í garð eru markaðsdeildir al-
veg sérstaklega varasamar. Það get-
ur verið meira vit í að spara mark-
aðskostnaðinn, selja færri einingar
en skila betri afkomu.
Hvar ætli markaðsfólkið læri allar
þessar hundakúnstir, sem það grípur
til? Getur verið að þessar hugmyndir
byggist á háskólanámi?!
Merkir háskólar það.
Við klórum okkur ekki fram úr
veruleika kreppunnar með yfirborðs-
legum markaðsaðgerðum. Það þarf
annað og meira til. Orð og yfirborð
skipta engu máli þegar upp er staðið
heldur verkin sjálf.
Er ekkert slíkt kennt í markaðs-
námi háskólanna?
Bílaumboðin leita núýmissa leiða til
þess að örva bílasölu.
Þannig voru starfs-
menn Ingvars Helga-
sonar hf. fyrir utan
Morgunblaðshúsið í
gær að bjóða starfs-
mönnum og öðrum veg-
farendum pylsur um
leið og þeim var boðið
að kynnast þeim bílum,
sem umboðið hefur til
sölu. Þetta er vináttu-
samleg söluaðferð.
Önnur bílaumboð
grípa til margra og
hugvitssamlegra að-
gerða til þess að vekja
athygli á sínum bílum.
Markaðsfólk er ákaflega hug-
myndaríkt, þegar kemur að því að
finna upp á einhverju, sem talið er að
veki athygli fólks. Það hefur verið
  
 
 
víkverji skrifar | vikverji@mbl.is
Pétri Stefánssyni varð ekki umsel í Suðurlandsskjálftanum í
fyrradag:
Skein úr augum óttablikið
er æstust skjálfta sennurnar.
Húsið skókst svo skolli mikið
að skröltu í mér tennurnar.
Hundurinn Basil fursti hefur
gjörsamlega misst skáldskapar-
gáfuna síðan hann flutti frá
Kópaskeri. Þess í stað hefur hann
snúið sér að því að læra ljóð þjóð-
skáldanna utan að, einkum Steins
og Æra-Tobba, og fallbeygja
köttinn í öllum föllum eintölu og
fleirtölu, að sögn eigandans Péturs
Þorsteinssonar. Kötturinn hefur
líka misst skáldskapargáfuna, en
baunaði þó níðvísu á Basil fyrr í
vetur að gefnu tilefni:
Allt er ljótt sem að þér snýr:
– útlit, fas og skaplyndi.
Hvorki veit ég verra dýr
né vitlausara kvikyndi.
Það er til marks um andleysi
Basils að hann hefur enn ekki
svarað kettinum. Í öngum sínum
sendir hann Elvis vini sínum
„harmagrút, vondan og stolinn“:
Andleysið mér veldur víli og sorgum,
– það veitir hvorki huggun, bót né ró
að karl sem var áður afglapinn á torgum
varð óvænt skáld í Hallormsstaðaskóg.
Er hundum máski betra að lifa í borgum
og bergja vín í margri ljótri kró?
Og bláfjólurnar brátt ég fengi að líta,
bara ef sjónin greindi þær frá njóla.
Muni ég rétt er rímorð skáldsins „hvíta“
– og reyndar tórð’ann fjölmörg næstu jóla.
En ég er að fara út í skóg að skíta
og skoða bæklinga um sparikjóla.
VÍSNAHORNIÐ
Af Basil og
jarðskjálfta
pebl@mbl.is
Eftir Önnu Sigríði Einarsdóttur
annaei@mbl.is
Það elda allir á Spáni. Ungirsem aldnir, karlar sem kon-ur,“ segir baskneski kokk-
urinn Aitor Elizegui, þegar blaða-
maður hittir hann á veitingastaðnum
Þremur Frökkum. „Það má eiginlega
segja að þetta sé meðfætt, svo
samgróin er matarhefðin menningu
þjóðarinnar. Viðskipti, fögnuðir,
gleði og sorg – allt á þetta sér stað við
matarborðið.“
Elizegui, sem rekur veitingastað-
ina Gaminiz, Baita og Sua í heima-
héraði sínu við Biscaya-flóa, er
staddur hér á landi í tilefni af Hátíð
hafsins og hyggst kynna landanum
nú um helgina hvernig Baskar mat-
reiða saltfisk. Hann segir mikla hefð
fyrir eldamennsku meðal baskneskra
karlmanna og atvinnukokkarnir séu
margir. Sjálfur byrjaði hann að elda
fyrir 22 árum.
„Á þeim tíma var baskneska eld-
húsið að ganga í gegnum miklar
breytingar. Kokkar sem starfað
höfðu hjá merkum veitingastöðum í
Frakklandi fluttu þá heim til Baska-
lands og stofnuðu sína eigin veit-
ingastaði.“ Lítið var um slíkt fyrir
þann tíma að sögn Elizegui. Í kjölfar-
ið jókst áhugi fjölmiðla á bask-
neskum mat, ferskir straumar komu
inn í þjóðlegu matseldina og farið var
að gera henni hærra undir höfði.
Hann nefnir sem dæmi að á þess-
um tíma hafi næsta matreiðslu- og
framreiðsluskóla verið að finna í
Madríd. Nú séu þeir orðnir átta í
næsta nágrenni.
Galdurinn felst í hitanum
Saltfiskur í tómatsósu er væntan-
lega sú útgáfa „bacalá“ sem Íslend-
ingar kannast hvað best við. Elizegui
segir margar aðrar útgáfur þó til af
fisknum.
„Síðastliðinn 25 ár eru baskneskir
kokkar búnir að vera að þróa aðferð
til að elda salfiskinn við lægri hita en
áður. Hugsunin þar að baki eru sú að
saltfiskurinn sé gott sem þegar tilbú-
in til neyslu og því eigi að elda hann
sem minnst. Það á bara að mýkja
hann aðeins svo hægt sé að borða
hann,“ segir Elizegui og kveður fisk-
inn nú eldaðan við 40°C lægri hita.
Uppskriftirnar sem hann mun
kynna fyrir gestum Hátíðar hafsins
eru annars vegar Pil-pil-saltfiskur
með ólífuolíusósu og hins vegar Ba-
calá a la Vizcaina, saltfiskur með
tómat og lauk sem er einn af sér-
réttum íbúa við Biscaya-flóa og að
hans sögn eldaður á velflestum heim-
ilum í héraðinu.
Spenntur fyrir sviðunum
Sjálfur hefur hann mikinn áhuga á
að kynna sér íslenska matarmenn-
ingu og nefnir sérstaklega reykta
matinn. „Mig langar að læra það sem
ég get af þeim kokkum sem ég hitti
hér,“ segir Elizegui sem kynnst hef-
ur norskum og sænskum kokkum í
keppnum erlendis. Íslensku sviðin
vekja líka áhuga hans.
„Ég er búinn að sjá mynd af sviða-
haus og hún var mjög áhrifamikil,“
segir Elizegui harðákveðinn í að
kynna sér þetta þjóðlega hnossgæti.
Hann nestar blaðamann svo að lok-
um með uppskrift af saltfiskskífum,
verðlaunarétti frá honum sjálfum.
Saltfiskskífur með
pil-pilsósu
fyrir fjóra
400 g saltfiskur (sem hefur verið út-
vatnaður í 60 klst. – geymið 1/7
hluta vatnsins)
2 dl ólífuolía
2 hvítlauksgeirar
Hvítlaukurinn steiktur í olíunni
þar til hann fær á sig gylltan lit.
Pannan tekin af hitanum og saltfisk-
urinn látinn marínerast í ólífuolíunni
(sem ætti að vera við um 50°C hita) í
fjórar mínútur. Olían látinn renna af
fiskinum, sem síðan er roðflettur og
skorinn í þunnar skífur.
Um 1/7 hluti vatnsins sem fisk-
urinn var í er hrært saman við 1/5
hluta olíunnar sem búið er að mar-
ínera fiskinn í. Hrært vel saman þar
til pil-pilsósan fær á sig létta og
frauðkennda áferð.
Fiskinn og sósuna má t.d. bera
fram með soðnu krabbakjöti.
Saltfiskskífur með pil-pil sósu. Verðlaunaréttur frá Elizegui.
Matarhefðin
samgróin
menningunni
Morgunblaðið/Eggert
Meistarakokkur Aitor Elizegui kann réttu handtökin við pottana.
Aitor Elizegui kennir lands-
mönnum að elda bacalá í Pikk-
nikksalnum í Grandagarði 8 frá kl.
14-16 laugardag og sunnudag.
Hann verður einnig gestakokkur á
veitingastaðnum Þrír Frakkar í
kvöld.
www.gaminiz.com
Bacalao Saltfiskur með tómat er
mjög vinsæll meðal Spánverja.