Morgunblaðið - 08.07.2008, Page 19

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 8. JÚLÍ 2008 19
G.Rúnar
Hvar er ég? Þessi mávur var á vappi við Reykjavíkurhöfn og virtist ekki einu sinni vita, að nú er nóg af síli í sjónum.
Blog.is
Ólína Þorvarðardóttir | 7. júlí
Gestrisni og samhjálp
hefur löngum verið einn
mælikvarði á menning-
arstig þjóða. Við Íslend-
ingar höfum í gegnum
tíðina haft gestrisni í há-
vegum, og álitið níðings-
skap að synja þeim sem þurfandi eru.
Það er inngróið í þjóðarsál okkar. Það
hvernig tekið er á móti nýjum samfélags-
þegnum, fæddum og innfluttum – er því
ekki aðeins til vitnis um menningu okkar,
heldur mennsku.
Meira: olinathorv.blog.is
Hvar er mennskan?
Sigurður Hreiðar | 7. júlí
Saga barst af því fyrr í
sumar að mann nokkurn
nyrðra hefði dreymt þrjá
ísbirni sem hann réði fyrir
komum þriggja bangsa til
landsins. … nema að
segja megi að þriðji
bangsinn hafi verið svartur og fundist í
Reykjavík þar sem höfð voru snör hand-
tök með hann og hann sendur suður til
Ítalíu af því hann hafði ekki frekar en þeir
tveir hvítu pappíra sína í lagi. Hann var
ekki skotinn á staðnum þannig séð …
Meira: auto.blog.is
Einar Sveinbjörnsson | 7. júlí
Væna loftið í hæð en þoka við sjóinn
Hægviðrið sem ríkt hefur nú yfir helgina varð þegar upp var staðið
of mikið. Áttleysan hafði það í för með sér að sjávarþokan lagðist
með ströndinni um nánast allt land. Það er annað þegar veikur vind-
ur stendur af ákveðinni átt, en þá er vindur af landi a.m.k. í heilum
landshluta. Landsmenn báru þá von í brjósti að veðrið yrði hlýtt og
bjart þessa helgi enda voru spár hagstæðar. Vissulega gekk það eft-
ir, en þá þurftu menn í mörgum tilvikum að vera staddir fjarri sjónum. ...
Meira: esv.blog.is
Gestur Guðjónsson | 7. júlí
Sá á kvölina
sem á völina …
Ég er sífellt að sannfær-
ast betur og betur um
að í síðustu kosninga-
baráttu hafi Samfylkingin
ekki séð setu í rík-
isstjórn sem möguleika.
Því hafi verið gefið út ótakmarkað lof-
orðaleyfi til allra frambjóðenda, enda
hafi verið talið að ekki þyrfti að standa
við neitt, en gott að eiga loforðin að
vísa til í stjórnarandstöðu. Háð þeirra á
virkjana- og verndarkort Framsóknar
fyrir síðustu kosningar var dæmi um
framgöngu þeirra.
Meira: gesturgudjonsson.blog.is
Snorri Hrafn Guðmundsson | 7. júlí
Gistinætur í takt við
efnahagsástand
Ferðaiðnaðurinn tekur á
sig högg í kjölfar erf-
iðleika á fjármálamörk-
uðum víðsvegar um heim
auk hækkunar eldsneytis
og regluverks í kjölfar 9-
11. Ferðalög flokkast und-
ir lúxusvarning og slíkt er hið fyrsta sem
gefur eftir í samdrætti. Samanburður
aftur til 2006 sýnir glöggt áhrifin á heild-
arfjölda nótta á höfuðborgarsvæðinu og
eru líkur til þess að gistingar í ágúst fari
undir fjöldann 2006 þrátt fyrir aukið
framboð gistirýmis …
Meira: hvirfilbylur.blog.is
UNG fjölskylda frá
Kenía vill búa á Ís-
landi: nýfæddur son-
urinn Fídel Smári,
móðirin Rosemary
Atieno Odhiambo og
faðirinn Paul Ramses.
Yfirvöld eru ekki á
sama máli og túlka
reglur og samninga á
þá vegu að faðirinn
var sendur í ítalskar
hælisleitendabúðir og
móðir og sonur verða
ef til vill send til Sví-
þjóðar.
Forstjóri Útlend-
ingastofnunar sagði 3.
júlí í Morgunblaðinu
að eiginkona Kenía-
mannsins Paul Ram-
ses dveljist ólöglega á
Íslandi og því hafi
ekki verið hægt að
skoða beiðni hans um
pólitískt hæli hér á landi með
hliðsjón af fjölskylduaðstæðum.
Að óbreyttu verður konu Ramses
vísað úr landinu ásamt barni
þeirra.
Íslensk yfirvöld vilja með öðr-
um orðum þvo hendur sínar af
þessari fjölskyldu án þessa að
taka ábyrgð á tvísýnum örlögum
hennar. Ég spyr: til hvers að
kenna kristið siðgæði í skólum ef
það eru hvort sem er miskunn-
arlausar reglur sem gilda?
Miskunnsemi er líklega efst í
siðgæðisstiganum. Hún hvílir
annars vegar á hæfileikanum til
að lifa sig inn í aðstæður annarra:
að líða með öðrum. Og hins vegar
í hjálpsemi. Það dugar nefnilega
skammt að líða með öðrum og að
hætta við að rétta
hjálparhönd vegna
reglugerðar. Eða
hver myndi hætta
við að hjálpa öðrum
einungis vegna þess
að það er til dæmis
sunnudagur eða
samningsbundinn
kaffitími?
Fjölskyldan frá
Kenía á svo sann-
arlega miskunnsemi
skilda. Þjóðin finnur
til samlíðunar með
henni og vill rétta
henni hjálparhönd
en yfirvöld hengja
sig í reglur og samn-
inga og finna enga
leið til hjálpar.
Hvernig er hægt að
brúa þessa gjá sem
hefur myndast?
Það er mjög ein-
falt: með því að veita
undanþágu frá regl-
unni, brjóta regluna
eða breyta henni. Með því að
velja mildi fremur en hörku. Með
því að gera góðverk á hvíld-
ardegi.
Hvers vegna að senda unga
fjölskyldu á flótta frá Kenía frá
Íslandi til Ítalíu og þaðan aftur í
tvísýnu í Kenía þegar hægt er að
leysa málið á staðnum? Þetta er
ekki dæmi um mannúð heldur
þarflausa hörku. Miskunnsemin
stendur til boða í stað þess að
fórna fjölskyldu á altari reglu-
gerðar.
Hefur enginn vald eða hug-
rekki til að brjóta regluna í nafni
mannúðar?
Regla eða
miskunnsemi
Eftir Gunnar
Hersvein
Gunnar
Hersveinn
»Miskunn-
semin stend-
ur til boða í stað
þess að fórna
fjölskyldu á alt-
ari reglugerð-
ar.
Höfundur er rithöfundur.
ÁRIÐ 1982 aðstoð-
aði ég félaga minn frá
Nígeríu við að fá at-
vinnu og atvinnuleyfi
á Íslandi. Þetta var
dáldið staut í síman-
um og bréfaskriftum
en allt saman fram-
kvæmanlegt. Anthony
vinnufélagi minn úr
uppvaski við Rauða-
hafið kom til Íslands
og vann hér um misserisskeið í fiski
austur á landi og farnaðist vel.
Liðlega 20 árum síðar var ég
spurður hvort ég kynni ekki enn á
þessi vélabrögð kerfisins og gæti
hjálpað ungum Kenýamanni. Hann
hafði þá þá dvalið hér sem einhvers-
konar skiptinemi og vildi fram-
lengja dvöl sína enda bauðst honum
vinna í Reykjavík. Það er fljótsagt
að við sem þá knúðum dyra fyrir
Paul Ramses komum víðast að þeim
læstum og mest fyrir það að ekki
var fullvíst nema einhver annar inn-
an Evrópska efnahagssvæðisins
kærði sig um vinnu þá sem Ken-
ýamaður þessi var þá ráðinn til.
Gilti þá einu þó pizzusalinn hefði
gert heiðarlegar tilraunir til að aug-
lýsa starfið laust á alþjóðlegum vef-
svæðum – í þeim efnum voru eyðu-
blöðin aldrei rétt út fyllt.
Miskunnarlausir
hreppaflutningar
Í liðinni viku gerðist það svo að
sami maður var kominn aftur til Ís-
lands og nú eftir ofsóknir í heima-
landi sínu. Í millitíðinni hefur hann
bæði tekið þátt í stjórnmálum og
starfað með íslenskum hjálpar-
samtökum í heimalandi sínu og að-
stoðað Íslendinga sem heimsótt
hafa Kenýa. Síðan Paul kom til Ís-
lands í vetur hefur hann beðið hér
afgreiðslu síns erindis í liðlega hálft
ár. Svarið sem hann fær er fyrir-
varalítil handtaka ís-
lenskrar lögreglu. Áð-
ur en við er litið hefur
ungum manni verið stí-
að frá konu og ný-
fæddu barni og hann
fluttur í ítalskar fanga-
búðir. Næst liggur fyr-
ir að móðirin og barn
verði send til Svíþjóð-
ar. Kannski geta Svíar
svo sent barnið aftur
til Íslands til fósturs
enda ku það fætt í
okkar landi.
Harðneskja þessara hreppaflutn-
inga er algjör og öllum sem að hon-
um koma til vansa.
Sérreglur hörundsdökkra?!
Þau svör kerfiskalla að svokall-
aður Dyflinnarsamningur kveði á
um að íslensk stjórnvöld séu knúin
til mannréttindabrota af þessu tagi
byggja á útúrsnúningi. Okkur er
vitaskuld heimilt að senda pólitíska
flóttamenn til þess lands sem þeir
komu frá en það er ekkert sem
skyldar okkur til þess.
Forstjóri Útlendingastofnunar
kom fram í sjónvarpi á föstudags-
kvöld og bar þar brigður á að um-
ræddur maður hefði tengsl við Ís-
land. Þær dylgjur sýndu hvernig
embættishroki getur skorið á tengsl
einstaklinga við raunveruleikann.
Sami forstjóri gerði í löngu máli
grein fyrir tengslum Pauls við lög-
brot þar sem barnsmóðir hans hefði
ekki fyllilegar heimildir fyrir veru
sinni hér á landi. Síðan hvenær tók-
um við upp þá réttarreglu að menn
beri ábyrgð á hugsanlegum lög-
brotum eiginkonu sinnar? Kannski
á sú réttarregla aðeins við þegar
hörundsdökkir menn eiga í hlut.
Þá er ljóst að hin mikilvæga með-
alhófsregla réttarfarsins (sbr. 12.
gr. Stjórnsýslulaga) hefur verið
brotin þegar beitt er handtöku í
máli þar sem einföld og vinsamleg
tilmæli hefðu gert sama gagn og
verið við hæfi. Enn læðist að þeim
sem á horfa að hér sé um að ræða
framkomu sem embættisvaldið
hefði hikað við að bjóða hvítum
manni!
Gott er að vera vanhæfur
Sá maður sem ber pólitíska
ábyrgð á málinu, Björn Bjarnason,
ber því nú við að hann geti ekki tjáð
sig um efnisatriði þess þar sem þá
verði hann vanhæfur til að úrskurða
ef svo færi að nokkur maður vildi
kæra úrskurð Útlendingastofnunar.
Með sömu viðbáru getur ráðherra í
raun alltaf komið sér undan því að
tjá sig um málefni síns ráðuneytis.
Viðbáran er haldlaus því vita-
skuld er það enginn héraðsbrestur
þó annar ráðherra verði að úr-
skurða í deilumáli. Hitt er mikill
brestur í lýðræðinu ef ráðherra not-
ar sér mögulegt og hugsanlegt van-
hæfi til að skjóta sér undan póli-
tískri ábyrgð.
Í upphafi þessarar greinar minnt-
ist ég á komu Nígeríumannsins
Anthonys til Íslands fyrir aldar-
fjórðungi. Þá voru hörundsdökkir
menn enn fásénir á Íslandi og sum-
um varð jafnvel á að kalla þennan
vin minn blámann sem okkur báð-
um þótti kímilegt. En ekki man ég
nokkurs staðar eftir að þessum fé-
laga mínum þá hafi verið sýnd lak-
ari gestrisni en öðrum.
Í þeim efnum boðar fautaskapur
stjórnvalda nú mikla stefnubreyt-
ingu og afturför.
Ísland lokað Afríkumönnum
Eftir Bjarna
Harðarson »Kannski geta Svíar
svo sent barnið aftur
til Íslands til fósturs …
Harðneskja þessara
hreppaflutninga er al-
gjör og öllum sem að
honum koma til vansa.
Bjarni Harðarson
Höfundur er alþingismaður.