Morgunblaðið - 14.08.2008, Blaðsíða 18

Eftir Karl Ásgeir Sigurgeirsson
karl@forsvar.is
Víðidalur | Hvarf í Víðidal í Húnaþingi vestra er orðið
miðstöð lista í héraðinu. Nýir eigendur jarðarinnar heita
Ingvar og Loftur Ágústssynir og hafa þeir með fjöl-
skyldum sínum byggt sér sumarhús á jörðinni.
Húsið er óvenjulegt að sjá og því var fjöldi fólks sem
heimsótti ábúendur þegar þar var boðið upp á listasýn-
ingu handverksfólks búsetts í héraðinu síðastliðna helgi.
„Við vorum lengi búnir að hafa hugmyndir um að byggja
saman sumarhús þegar þessi lausn kom upp í hendurnar
á okkur – að kaupa jörð í Víðidal og koma okkur þar fyr-
ir,“ segir Ingvar í samtali við Morgunblaðið.
Þeir koma „að sunnan“ þar sem Ingvar vinnur að síld-
arsölu en Loftur við bílasölu og auglýsingagerð. „Okkur
langaði ekki í sumarhús í þéttbýli og því er Hvarf algjör
draumastaður. Við vildum einnig kynnast fólkinu í sveit-
inni og það hefur tekið okkur afar vel,“ segir Ingvar.
Einn liður í að kynnast samfélaginu var að boða til list-
sýningar í ófullgerðu húsinu í Hvarfi. Vinkona þeirra
bræðra og meðeigandi að Hvarfi, Jónína á Kolugili, hafði
samband við handverksfólkið og var gefið út auglýs-
ingarit til að kynna listadaginn, 9. ágúst.
Niðurstaðan varð mikið ævintýri. Um tuttugu lista-
menn komu með gripi sína og gestir urðu á annað hundr-
að. Mæltist framtakið afar vel fyrir hjá fólki sem vonar að
þetta verði árlegur viðburður hér eftir. Þykir mikill feng-
ur að því að fá svo lifandi fólk í samfélagið.
Bræður Loftur og Ingvar Ágústssynir njóta sín vel í sveitasælunni í Víðidal.
Listilegt
ævintýri
í nýju Hvarfi
Listadagurinn Um tuttugu listamenn komu með gripi sína og gestir urðu á annað hundrað.
Ljósmynd/Hrafnhildur Hafsteinsdóttir
|fimmtudagur|14. 8. 2008| mbl.is
daglegtlíf
Eftir Lilju Þorsteinsdóttur
liljath@mbl.is
Það var gríðarlega góð stemning hjákrökkunum sem voru að æfa sig ímeistaraskóla Vals í handbolta í gær.Allir voru uppteknir við að hlaupa,
skjóta á markið og gera fjölbreyttar æfingar
þegar blaðamann bar að garði.
Arnór Snær Óskarsson, Óðinn Harri Jón-
asson og Ásgeir Snær Vignisson voru mjög
einbeittir á æfingunni en gáfu sér þó örfáar
mínútur í spjall. Þeir sögðust allir vera búnir
að spila handbolta lengi. „Við erum búnir að
æfa í nokkur ár. Það langskemmtilegast við
handboltann er að spila, en annars er allt sem
tengist honum skemmtilegt,“ sögðu strákarnir
allir í kór. „Við erum búnir að gera ýmislegt
hérna á námskeiðinu. Til dæmis höfum við ver-
ið í kýló, spilað á eitt mark, æft gabbhreyf-
ingar og gert allskonar æfingar. Við erum oft-
ast inni í sal en svo tökum við okkur líka pásu
og fáum okkur að borða.“
Strákarnir sögðust allir fylgjast spenntir
með íslenska handboltaliðinu á Ólympíu-
leikunum. „Jahá, við fylgjumst auðvitað allir
með Ólympíuleikunum og höldum sko með Ís-
landi!“ sögðu þeir, greinilega ánægðir með
landsliðið. „Ég fylgist sérstaklega vel með því
hann pabbi minn er úti í Kína, hann Óskar,“
segir Arnór Snær glaður í bragði. Blaðamaður
þykist viss um að þar sé átt við Óskar Bjarna
Óskarsson, aðstoðarþjálfara landsliðsins í
handbolta og fær ekki betur séð en hæfileik-
arnir gangi í erfðir.
Öruggir um að vinna
Spurðir hvort þeim finnist landsliðið ekki
standa sig vel svara strákarnir: „Jú þeir eru
sko að standa sig mjög vel, eru í fyrsta sæti í
riðlinum eins og er. Við ætlum að fylgjast með
leiknum á móti Danmörku, hann á örugglega
eftir að ganga vel.“
Strákarnir voru á einu máli um að leikurinn
mundi fara 38-35 fyrir Íslandi. „Við eigum auð-
vitað eftir að vinna!“ Það fer svo ekki á milli
mála hvaða íslenska liði strákarnir halda með í
handbolta. „Við stefnum allir á að æfa áfram
handbolta. Það er reyndar frí í sumar en æf-
ingarnar byrja aftur í haust. Við æfum auðvit-
að allir með Val því það er besta liðið, sko lang-
besta!“
Líta upp til ólympíufaranna
Morgunblaðið/Kristinn
Handboltastrákar Ásgeir Snær, Óðinn Harri og Arnór Snær Óskarsson eru efnilegir.
Þrususkytta
Krakkarnir í
meistaraskóla Vals
halda auðvitað
með íslenska
landsliðinu í hand-
bolta.
Jón Eiríksson Drangeyjarjarllætur ekki deigan síga þótt
hann sé farinn að nálgast áttrætt.
Hann féll í sjóinn við Drangey, eins
og fram kom í Morgunblaðinu í
fyrradag, en bjargaði sér sjálfur í
land og svo um borð í bát sinn á
ævintýralegan hátt. Jóhannes í
Syðra-Langholti segir hann
verðskulda dýrt kveðna vísu:
Ennþá Jarl af öðrum ber,
aldinn harla seigur.
Heiðurskarlinn harður er.
Hann er varla feigur.
Jóna Guðmundsdóttir hefur
löngum haldið úti limrubloggi. Og
auðvitað yrkir hún um Ólympíu-
leikana:
Nú ljósið tók loksins að skína
og liðsheild þeir mynduðu fína
Snorri og hinir
handboltavinir
sem kasta nú bolta í Kína.
En henni finnst ekki alveg eins
gaman að fylgjast með sundfólkinu:
Með Kínverjum eitt sinn ég undi
(án þess að bragða á hundi).
En lagin komst hjá
að láta þá sjá
hve léleg við erum í sundi.
VÍSNAHORNIÐ
pebl@mbl.is
Af Drangey
og handbolta