Morgunblaðið - 29.09.2008, Blaðsíða 16

Morgunblaðið - 29.09.2008, Blaðsíða 16
daglegtlíf Morgunblaðið/Bergþóra Njála Eftir Bergþóru Njálu Guðmundsdóttur ben@mbl.is Brosandi andlit, alúðlegtviðmót og einstök þjón-ustulund innfæddra mæt-ir hvarvetna erlendum gestum sem skolar á strendur Taí- lands. Fáfróður hallast maður að því að þar eigi heimspeki Búdda hlut að máli – í öllu falli nær þessi hlýja alla leið að hjartarótum freð- ins ferðamanns frá Íslandi. Og það er líka hlýtt hið ytra í Taílandi, enda staðsett í miðju hita- beltinu. Um þessar mundir er rign- ingartímabilið í algleymingi og hita- stigið yfir daginn 30-35°C. Rigningarnar láta þó helst á sér kræla í formi stuttra úrhellisskúra, tvisvar, þrisvar sinnum yfir daginn, sem einfalt er að standa af sér und- ir skjóli þakskeggs eða sólhlífar. Höfuðborgin Bangkok kemur fyr- ir sjónir sem undarleg blanda aust- urs og vesturs. Í verslunum við og á gangstéttum bjóða sölumenn fram varning sinn, s.s. tilbúinn mat sem heimamenn kaupa gjarnan á næsta götuhorni, vatn í flöskum sem eng- inn getur verið án, blómafestar og ýmiskonar smávörur. Á hverju horni má svo komast í hefðbundið taílenskt nudd fyrir smáaura. Seven-Eleven-verslanir sem alls staðar ber fyrir augu stinga nokkuð í stúf við þessa götumynd sem og fleiri vestræn merki sem fordóma- fullur Íslendingur tengir lítt við as- ískt götulíf. Á hinn bóginn gera stórar, loft- kældar verslunarmiðstöðvar á borð við MBK, Siam og Emporium sig gildandi í borgarmyndinni. Ferða- maður sem ranglar þangað inn gæti allt eins verið kominn í eitthvert af stórmollunum í Bandaríkjunum – í öllu falli eru vörumerkin þau sömu, hvort heldur er í fatnaði (Guess, Levi’s, Karen Millen o.fl.) eða í raf- tækjum (Sony, Mac o.fl.) Sömu merki má reyndar oftast finna á næturmörkuðunum sem opnir eru til miðnættis fyrir lítið fé (ekki gleyma að prútta) en kaupandinn getur þá aðeins verið viss um eitt – að um ódýrar eftirlíkingar sé að ræða. Evrópsk höll með asísku þaki Að fara til Bangkok án þess að skoða höllina (Grand Palace) og Wat Pra Kaew-hofið (Temple of the Emerald Buddha) sem Rama I kóngur lét byggja 1782 jafnast á við að fara til Egyptalands og láta hjá líða að heimsækja pýramídana. Höllin og hofið eru með sanni mið- punktur trúariðkunar í Taílandi og eins og títt er um slíkar byggingar eru hofið og höllin ríkulega skreytt með gulli, glitrandi steinum, skraut- legum útskurði og litríkum fresk- um. Hallar- og hofsvæðið er 210 þús- und fermetrar að stærð en á því er að finna nokkrar trúarlegar og kon- unglegar byggingar sem hafa mis- munandi hlutverk. Þannig er sjálft búddalíkneskið, sem hofið dregur nafn sitt af, varðveitt í einni bygg- ingunni og í öðru eru helgustu rit taílenskra búddista. Hér og þar má reka augun í styttur og líkneski af fílum og öðrum goðsagnarverum og einhverjar þeirra virðast vera gest- ir á þessu litríka svæði, s.s. kín- verskir drekar, ljón og stríðsmenn. Leiðsögumaðurinn upplýsir að þetta sé haft þarna fyrir fjölmarga kínverska innflytjendur í Taílandi. Svipaða málamiðlun má finna í byggingarstíl margra hallarbygg- inganna. Þegar þær voru byggðar var Rama kóngur undir áhrifum frá Evrópu og fyrirskipaði að höllin yrði byggð í stíl við helstu glæsi- byggingar kollega hans á Vest- urlöndum. Arkitektar hans sann- færðu hann þó um að ekki væri rétt að kasta taílenskri byggingarhefð fyrir róða sisvona svo útkoman varð evrópskar byggingar með hefð- bundnum taílenskum þökum. Fleiri fræg hof eru vel þess virði að heimsækja, s.s. Wat Po og Wat Arun, sem bæði eru í göngu- Kraumandi blanda austurs og vesturs Menning Við Erawan-skrínið safnast saman fjöldi manns og þessar stúlkur taka sporið fyrir gesti að hindúasið við undirleik lifandi tónlistar. Trúarmiðja Wat Pra Kaew-hofið, sem í raun er á sömu lóð og aðalhöllin Bang- kok. Þetta 210 þúsund fermetra svæði hefur gríðarmikið aðdráttarafl fyrir ferðamenn en á því eru nokkrar trúarlegar og konunglegar byggingar. Það er varla annað hægt en að gjalda líku líkt og brosa til heimamanna þegar ferðast er um Taíland. Landið býr yfir undarlegum andstæðum austurs og vesturs sem kristallast einna best í iðandi stórborginni Bangkok. Fyrir óreynda ferðamenn í Bang- kok er einfaldast og tiltölulega ódýrt að taka leigubíla til að koma sér milli staða. Innfæddir leggja áherslu á að maður samþykki ekki annað en að bílstjórinn setji öku- mælinn í gang en reynslan sýnir að þá er hætta á að hann leggi á sig og farþegana ýmiskonar krókaleiðir til að drýgja tekjurnar. Best gæti því verið að semja um verðið fyrirfram, þótt ljóst sé að það verði nokkru hærra en heima- menn þurfa að gjalda. Önnur samgönguleið, sem allir ættu að prófa einu sinni a.m.k., er tuktuk, vélknúnir þríhjóla aksturs- vagnar sem taka tvo til fjóra far- þega. Semja þarf fyrirfram um verð sem oftast er á bilinu 30-50 baht, eða um 70-120 krónur. At- hugið þó að ökumenn þessara far- artækja aka margir hverjir heldur glæfralega auk þess sem Bang- kokmengunin getur orðið yf- irþyrmandi í opnum vagninum. Engu að síður er ein slík ferð nauðsynleg og skemmtileg viðbót í reynslubankann. Fljótlegast og tiltölulega ein- föld leið er svo Himnalest (Skytrain) þeirra Bangkokbúa, lest sem í stað þess að vera neð- anjarðar hefur verið byggð á braut ofan við borgina. Sem stendur er búið að leggja tvær línur fyrir lestina en sú þriðja ku vera í smíðum. Tuktuk, taxi eða himnalestin Vilji menn komast í snertingu við daglegt líf heimafólks er óhætt að mæla með því að þeir vakni ein- hvern daginn rétt fyrir sólarupp- rás eða um kl. sex og rölti út á götu. Á hverjum morgni ganga búddamunkar um stræti borg- arinnar með fat eða skál í hendi og taka á móti matargjöfum og blóm- um frá almenningi. Matnum deila þeir svo með þeim félögum sínum í klaustrinu sem eiga ekki heim- angengt að morgni vegna elli eða krankleika. Taílenskir búddamunkar borða fasta fæðu aðeins einu sinni á dag, fyrir hádegi, en eftir hádegi mega þeir eingöngu drekka vökva. Þetta gera þeir til að læra að „halda aftur að áfergju sinni“ eins og einn leiðsögumaðurinn orðaði það. Og vegna skírlífisheita munk- anna verða konur að forðast í lengstu lög að snerta þá, jafnvel fyrir slysni. Munkurinn getur þá lent í vandræðum gagnvart fé- lögum sínum í klaustrinu og þurft að svara fyrir atvikið. Eftir að búið er að færa munk- unum gjafir er tilvalið að rölta um göturnar og fylgjast með morg- unverkum sölumannanna sem eru að koma varningi sínum fyrir, sjá heimamenn gæða sér á rjúkandi heitum morgunmat við gangstétt- irnar og halda svo út í einhvern al- menningsgarða Bangkokborgar. Þá nýta innfæddir sér morguns- árið til ýmiskonar líkams- og hug- arræktar s.s. hugleiðslu eða taí chi-æfinga og blaðamaður gat ekki betur séð en að hópur eldri borgara æfði einhvers konar müll- ersæfingar af kappi, þegar hann átti leið hjá. Einn stærsti og þekktasti garð- urinn er Lumpini-garðurinn í mið- borginni en fleiri garðar eru hér og þar um borgina svo auðvelt ætti að vera að finna einhvern sem er í grennd við hótelið sem gist er á. Bangkok í býtið Dagrenning Á morgnana færir fólk munkunum matargjafir. Himnabarinn Þeir sem fara á barinn á 63. hæð State Tower-byggingarinnar fá einstaka „glamúr“-upplifun um leið og þeir njóta útsýnis yfir borgina. |mánudagur|29. 9. 2008| mbl.is

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.