Skinfaxi - 01.09.1925, Blaðsíða 2

82
SKINFAXI
I þessari hreyfingu mótuðust lög flestra félaganna.
En lengra náði hreyfingin ekld. Enn héldu félögin
áfram að starfa hvert í sinni sveit sambandslaust. Að
eins eitt félag var í U. M. F. í., Geisli í Aðaldal.
Árið 1914 verða þáttaskifti i sögu þingeysku ung-
mennafélaganna. Á útmánuðum það ár var bænda-
námskeið á Breiðumýri i Reykjadal. ]?að námsslceið
sótti margt ungmennafélaga hvaðanæfa úr sýslunni..
Yar þar rætt um samvinnu með fjelögunum innan
héraðs, um íþróttamál og mentamál, og að loknm kosn-
ir þrir menn til að semja frumvarp að lögum um hér-
aðssamband og hoða til stofnfundar. þessir menn voru
kjörnir: pórólfur Sigurðsson i Baldursheimi, Björn
Sigtryggsson á Hallbjarnarstöðum (nú á Brún), og
Jón Sigurðsson í Ystafelli. 31. okt. um haustið var
svo „Samband þingeyskra ungmennafé-
1 a g a“ stofnað á fundi á Breiðumýri. Á þeirn fundi
voru fulltrúar frá öllum ungmennafélögum í sýslunni.
pó gengu ekki nema 8 félög í sambandið á fyrsta ári,
en hafa síðan verið 9—11 og félagsmenn samtals 450
—500. Auk þess liafa verið 2—4 ungmennafélög ulan
Samhandsins i sýslunni.
II.
pótt ýmislegt liafi skilið þingeysku ungmennafélögin
og þau félög, sem eru í allsherjarsambandi U. M. F. I.,
hafa þó áhugamál þeirra og starfshættir verið mjög
líkir. Hvert félag heldur að jafnaði 4—6 fundi á ári.
Á fundunum eru rædd áhugamál félaganna og álykt-
anir gerðar. Lögð er áhersla á að fá sem almennasta
þátttöku í umræðum. Umræðuefni eru oftast fram-
kvæmdamál félaganna, en þó stundum dagskrármál
önnur, sálræn efni og menningarleg. Framkvæmda-
mál þau, er hvert félag hefir, eru flest smá, en þó hafa
flest félögin eitt allstórt framkvæmdamál með hönd-
um og má oft segja, að það mál sé ásinn, sem alt ber.