Skinfaxi - 01.12.1927, Blaðsíða 10

170
SKINFAXI
Mætti ætla, að auðvelt væri að verja sjálfan sig og
vernda aðra frá áfengisnautn i bannlandi, en jmð er öðru
nær en svo sé. Hróp og háðsyrði dynja á um.félögum
fyrir afskifti þeirra af þessum málum. Nautnamenn og
oflátungar vilja drekka og dansa, þeir segjast vera
frjálslyndir ungmennafélagar, og Iialda langar ræður
um þröngsýni félaganna, og höftin, sem þau leggi
á einstaklingsfrelsið. ]?eir flvtja tillögur um afnám
hindindis í félögunum, og þegar tillögurnar eru feld-
ar, nota þeir allskonar undirróður og baknag, til þess
að níða félögin. Alt er þetta með ráði gert. Jðað á að
reyna að nota samábyrgð ungmennafélaga til þess að
hylja skáðann og skömmina, sem óreglumennirnir
hafa af því að vera fýsnum sínum liáðir.
Óreglumenn Iiafa líka sannarlega átt liauk í horni
fram að þessu, hjá þeim voldugu. StæTstu hlöð þjóðar-
innar hafa þrásinnis mælt með áfengi, bæði beint og
óbeint. ping og stjórn hafa skapað heljarmikla stofnun
i höfuðstað landsins til þess að selja áfengi, og þáð
var ekki látið hér við lenda, áfengi er alstaðar selt þar,
sem einhver von er um marga munna til þess að
dreypa í dropann.
Dýr hús eru notuð, fjöldi manna er hálaunaður og
tugum þúsunda er hent úr landi fyrir áfengi. Sannar-
lega er miklu fórnað á altari Bakkusar. „]?angað er
klárinn fúsastur, sem liann er mest kvalinn.“ petta
sannast á íslensku þjóðinni. Öldum saman liefir áfeng-
isnautn verið eitthvert viðhjóðslegasta sjálfskaparvíti
hennar, Var það vorkunn þó svo væri meðan hún var
öðrum háð og ósjálfbjarga, meðan alt var í höndum
erlendra okrara, sem notuðu allar klær til þess að sjiiga
merg og hlóð úr landsins börnum. En nú er talað um
íslenskt fullveldi, sjálfstæða þjóð, framfara og menn-
ingarþjóð. Framfarirnar og menninguna skortir ekki
hlótsyrði til þess að fita áfengispúkann, enda dafnar
hann vel. Hvað skortir? Heilbrigt uppeldi og sannan