Skinfaxi - 01.12.1927, Blaðsíða 1

Gættu bróður þíns.
Kafli úr bindindisfyrirlestri, er var fluttur innan U. M.
S. B. síðastiiðinn vetur.
.... pegar eg var barn, lærði eg svo margt eftir-
tektarlaust, enda er það barnseðli. Á barnsárunum er
dómgreind og skilningur svo takmarkaður og óþrosk-
aður og getur þess vegna ekki tileinkað sér nema svo
fátt, samanborið við það, er síðar verður, þegar árun-
um fjölgar og þroskinn eykst.
pannig lærði eg þá ýmsar setningar og sögur án
skilnings líkt og páfagaukur. En siðar hefir þetta
breyst. Nú lít eg alt öðruvísi á hlutina en eg gerði þá.
Nú verða þær sögur, sem mcr fundust áður fyrri svo
einskis verðar, tákn mikils lærdóms og sanninda. Ein
er sú sagan, sem eg tek þó fram yfir flestar aðrar
sökum þess lærdóms og þeirra lífssanninda, sem í henni
fclast. Sú saga er í Gamla-Testamentinu og er um þá
bræðurna, Ivain og A'bel.
pó eg minnist á þessa sögu hér, þá finst mér óþarft
að segja liana orði til orðs, því að svo mun bún ykkur
öllum kunn vera. Aðeins langar mig til að minna ykk-
ur á einstök atriði hennar.
Sagan segir, að bræðurnir, Kain og Abel séu staddir
úti á akrinum, og vinnur þá Kain óhappaverkið, er
bann drepur bróður sinn. pá beyrir hann rödd, er
kallar til hans og segir: „Kain, livar er bróðir þinn?“
Kain svarar röddinni og segir: „pað veit eg eklci, eða
á eg að gæta bróður míns?“ Aftur heyrir Kain, að