Skinfaxi - 01.11.1939, Qupperneq 6

SKINFAXI
8(5
slöðu Ungmennafélögin eigi að taka um sainband eða
fullan skilnað íslands og Danmerkur við „endurskoð-
un“ sambandslaganna frá 1918.
Eigi spyrjið þér af því, að þér vitið eigi. ,
„ísland fyrir Islendinga“ liefir verið lielzta kjörorð
Ungmennafélaganna frá öndverðu. Því marki verður
ekki Iryggilega náð, nema með afnámi sambandslag-
anna.
Að þessu marki liafa og stefnt orð og athafnir þjóð-
arinnar í allri sjálfstæðisbaráttunni. Fullveldið fekkst
viðurkennt 1 Í)18, en jiað var öðru nær, en Jijóðin fengi
ihlutunarlaus vfirráð landsnytja á láði og legi, svo sem
hin alræmda 6. gr. sambandslaganna ber með sér.
Sambandslaga-samningurinn var neyðarkostur, ó-
aögengilegur með öllu, ef ekki hefði verið uppsegjan-
legur að 25 árum liðnum.
Alþingi Islendinga hefir haldið fram réttindabarátt-
unni með orðum og athöfnum síðan 1919, eftir því sem
við varð komið, og skipað þeim málum í öndvegi, ofar
öllum flokkadeilum.
Þegar á næsta þingi eftir samningagerðina, — á Al-
þingi 1919, var rökfast hafnað jjeirri tillögu stjórnar-
innar að nema úr stjórnarslcrá vorri fimmára búsetu-
skilyrði til þess að öðlast kosningarrétt til Alþingis og
færa það niður í eitt iár! Var þó fast ýtt á eftir þeirri
kröfu af stjórnarvöldum sambandsþjóðarinnar.
Búsetuskilyrðið gamla stendur enn.
Sama Aljiingi dró æðsta dómsvald íslenzkra málefna
úr höndum erlendu valdi. Var þar með framgengt
fornri og næsta veigamikilli réttarkröfu þjóðarinnar.
A næstu árum tók ísland í sínar hendur fullt forræði
um gæzlu landhelgi sinnar og efldi skipastól sinn eftir
mætti í því skyni.
Á Aljiingi 1928 bar Sigurður Eggerz fram liina þjóð-
kunnu fyrirspurn til ríkisstjórnarinnar, — hvort hún
vildi vinna að þvi, að sambandslagasamningnum verði