Skinfaxi - 01.04.1946, Blaðsíða 15

SKINFAXI
15
orti kvæðið á flækingi, mest á Siglufirði sumarið 1927.
Þegar hann svo hefur gengið frá þvi eins og honum
likar, lokar hann það niðri í hirzlu og það sér ekki
dagsins ljós í 8 ár.
En þótt Magnús væri á sífelldu flökti fram og aftur
við hin ólíkustu störf og staðhætti, yfirgaf hann samt
aldrei bækurnar. Það var vandi lians löngum að viða
að sér bókum og lesa þá af kappi um stund, grafa sig
alveg niður í þær. Fékk liann áliuga fyrir ýmsum bók-
menntalegum viðfangsefnum, og liinum ólíkustu verk-
efnum á því sviði, og á meðan á þvi stóð, komst ekkert
annað að. Ilann sökkti sér niður i það með visindalegri
nákvæmni og kappi. Á þennan hátt varð hann afar
víðlesinn og prýðilega menntaður.
Eins átti hann það til að skrifa vinum sínum löng
oréf og kennir i þeim margrá og furðulegra grasa. Ekki
sendi hann alltaf bréfin, eða hann sendi þau löngu
seinna. Þannig skrifaði hann vini sinum, Þórhalli Jó-
hannessyni, lækni, bréf eitt mikið árið 1918. Er það um
50 vélritaðar síður, ýmist í ljóðum eða lausu máli. en
bréfið sendi liann ekki fyrr en árið 1923, þegar liann
var fluttur til Hafnarfjarðar. 1 bréfi þessu eru kvæði
eftir hann sjálfan, sem síðar birtust, og önnur, sem
hvergi hafa birzt, eða þá mjög breytt. Gaman og alvöru
er skemmtilega fléttað þar saman, enda nefnir liann
hréfið: Samlede Tanker eða Tankesamling. Er bréfið
alll hin hezta lýsing á hugarheimi skáldsins á þeim ár-
um, er voru svo mjög áhrifarík fyrir skáldlegan þroska
hans.
Árið 1932 kemur fyrst opinberlega fram, hver Örn
Arnarson raunverulega er. Þá keriiur út 3. hefti Stuðla-
niála og birtust þar noklcrar lausavísur eftir Örn. Þar
er og prentað ofurlítið æviágrip og eilitlar upplýsing-
ar um Magnús og mynd af honum. Þetta eru þær fyrstu
uPplýsingar, sem prentaðar eru um Magnús, og lieftið
oiarkar því töluverð timamót í ævi hans. Nú þýddi elcki