Skinfaxi - 01.04.1952, Blaðsíða 2

2
SKINFAXI
réru, væri í rétta átt stefnt, en margir í ranga, eins
og nú er, eða: Það skortir á um ákveðna stefnu.
Það er auðvitað rétt, að ungmennafélögin eru mynd-
uð af næsta sundurleitum hópi manna, en fjölmennið
eitt hefur sína þýðingu og skapar möguleika félags-
skap okkar, og gefur aukið gildi viðleitni okkar.
En sú hætta er fjölmenninu samfara, að erfitt verði
að móta stefnu, er henti sem flestum og sé nægilega
skýr.
Dýrlegasta hugsjón mannkynsins í heild, þjóða og
einstaklinga, er frelsið. Það er ekki þýðingarlaust að
ungmennafélögin eiga þessa hugsjón að kjarna. En
hér þykif- einmitt ýmsum ó skorta um lieimfærslu
okkar. Atlantshafssáttmálinn er viðkvæmt deilumál.
Þetta mál er enn viðfangsefni og eklti aðeins okkur
heldur milljónaþjóðum, sem nefndar liafa verið stór-
veldi. Kosningarnar síðustu í Bretlandi munu t. d.
ekki sizt hafa snúizt um þetta mál. Klofningur er
nokkur innan verkamannaflokksins um málið. Við-
horf Churchills er og ekki um allt jákvætt. Hins vegar
henda stuðningsmenn málsins á, að hér sé um merka
nýjung að ræða i samskiptum þjóða. Formaður
dönsku ungmennafélaganna, Jens Marinus Jensen,
mælli m. a. á þessa leið á síðasla sambandsþingi U.
„Vér skiljum yður. Þér hafið nýlega öðlazt
hnoss frelsisins. Oss er ljóst að aðild að Atlantshafs-
sáttmálanum hefur í för með sér nokkra sjálfræðis-
skerðingu. En vér Danir vitum livað fjandsamlegt
hernám er. Betri er hálfur skaði en allur. Vegna sam-
eiginlegs öryggis verða þjóðirnar að fórna nokkru
af sjálfræði sínu.“
Ungmennafélögin eru nú 45 ára. Það mætti eins
kalla, að þau væri 145 ára. Þau eru afsprengi róman-
tízku stefnunnar og þjóðvakningar hennar. Rómantík
er fyrir sumum hálfgert skammaryrði og yfirskrift
andlegs dauða. En við skyldum gæta þess, að róman-