Skinfaxi - 01.04.1952, Blaðsíða 32

32
SICINFAXI
þannig, eins og hann Ari Guðmundsson gat um áðan,
að konur og kai’lar úr félaginu komu þarna saman
nokkur kvöld, tóku til hendinni svo að úr vai’ð laug,
og liægt var að kenna þar sund. Sennilega hefur sú
sundlaug verið óbrotin og fátækleg samanborið við
hina góðu laug, sem hér er nú við liúsvegginn —
stei'k og yfirlætislaus, — en hún kom samt að notum
í það skipti og oftar.
Mér er vel minnisstætt þetta sundmót, eiginlega
alveg eins og það hefði gerzt í dag. Sjálfur var ég
ekki syndur í þá daga, og þótti ef til vill enn þá
meira til mótsins koma þess vegna. Man ég vel flesta
keppendui’. Sumir þeii-ra eru hér nú staddir. Þótt
hins vegar nokkrir séu horfnir af sjónarsviði okkar
bak við tjaldið mikla. Ef þetta sundmót er boi’ið
saman við sundmót þau, sem við nú lesum daglega
fregnir af, þá er það sérstaklega eftirtektarvert, að
|xað er háð í köldu vatni. Þátttakendur settu það ekki
fyrir sig að fara í kalda vatnið. Nú þykir ekki boð-
legt að heyja kappsund, nema í heitu vatni, jafnvel
lielzt í yfii’byggðum laugum. 1 þessu sambandi má
minnast á það, að enda þótt notalegt og sjálfsagt sé
að læra sund í heitu vatni, þá er ekki síður hress-
andi og lífsnærandi að iðka höð og sund í svölum sjó
og köldu vatni. Brautartungulaug er einmitt þannig
í sveit selt, að auðvelt er að skreppa í kalda vatnið
samhliða því, sem menn iðka sundið í heitu laug-
inni.
I>ví er þannig varið með flestar jurtir, að þær
breyta ekki um dvalarstað af sjálfsdáðum. Þær lifa
lífinu í þvi umhverfi, sem forlögin hafa gróðursett
þær i. Þær falla að jafnaði vel við umhverfið og virð-
ast óaðskiljanlegur hluti þess. Þar sóma þær sér bezt,
margar hvei'jar. Sennilega er þessu líkt varið með
okkur mennina, ef betur er aðgáð. Að vísu getum við