Skinfaxi - 01.02.1960, Síða 28

28
SKINFAXI
4x100 m. boShl. 46.6 sek. Sveit U.l.A.
4x80 m. boðhl. kv. 45.6 sek. Sveit H.S.Þ. og sveit
H.S.K.
80 m. hlaup kv. 10.4 sek. Margrét Hallgríms-
dóttir U.M.F.R.
5x80 m. boöhl. kv. 60.1 sek. Sveit U.M.S.E.
1000 m. boðhl. 2.07.2 mín. Sveit U.S.A.H.
Langstökk 6.89 m. Tómas Lárusson U.M.S.K.
Langstökk kvenna 5.23 m. Margrét Hallgrims-
dóttir U.M.F.R.
Hástökk 1.85 m. Ingólfur Bárðarson H.S.K.
Hástökk kvenna 1.31 m. Nína Sveinsdóttir
H.S.K. og Arndís Sigurðardóttir H.S.K.
Þrístökk 14.21 m. Vilhjálmur Einarsson U.l.A.
Stangarstökk 3.61 m. Kolbeinn Kristinsson
Skarph.
Kringlukast 44.64 m. Hallgrimur Jónsson H.S.Þ.
Kúluvarp 14.41 m. Sigfús Sigurðsson Skarph.
Kúluvarp kvenna 9.82. Guðrún Kristjánsdóttir
Skarph.
Spjótkast 54.45 m. Ingvi Br. Jakobsson U.M.F.K.
SUND.
100 m. bringusund 1.18.9 min. Sigurður Jónsson
H.S.Þ.
200 m. bringusund 3.05.4 mín. Valgarður Egilss.
H.S.Þ.
400 m. bringusund 6.54.1 mín. Sigurður Jónsson
H.S.Þ.
100 m. frj. aðferð 1.00.9 mín. Steinar Lúðvíkss.
U.l.A.
400 m. frj. aðferð 6.54.1 mín. Sigurður Jónsson
H.S.Þ.
500 m. frj. aðferð 7.47.1 mín. Sigurður Jónsson
H.S.Þ.
1000 m. frj. aðferð 15.33.9 mín. Pétur Hannesson
U.M.F.K.
4x25 m. boðs. frj. aðf. 59.0 sek. Sveit Skarp-
héðins.
4x50 m. boðs. frj. aðf. 2.06.8 min. Sveit Skarp-
héðins.
50 m. frj. aðf. kv. 33.3 sek. Inga Árnadóttir
U.M.F.K.
100 m. bringusund 1.36.0 min. Áslaug Stefánsd.
Skarph.
500 m. bringusund 9.00.7 mín. Áslaug Stefánsd.
Skarph.
300 m. frj. aðferð 5.33.2 mín. Gréta Jóhannesd.
Skarph.
500 m. frj. aðferð 9.13.5 mín. Lilja Jóhannesd
U.Í.A.
4x25 m. boðsund 1.09.7 mín. Sveit U.l.A.
4x50 m. boösund 2.036.6 min. Sveit U.M.F.K.
Á. P.
JFöðurarfur
Einu sinni kom kona noröur á Siglu-
firði til Ilelga læknis Guðmundssonar, sem
nú er löngu dáinn, með ársgamlan son
sinn. Iiún sýndi lækninum mjög sáran
bólguhnúð á lærinu á drengnum. Lækn-
irinn þreifaði á hnúðnum, og kom svo
með eitthvert tæki og dró nál út úr bólg-
unni. Konnauminginn varð alveg stein-
liissa og sagðist ekki skilja, hvernig þetta
væri þarna komið.
„Barnið hlýtur að hafa haft nálina í
sér, þegar það fæddist,“ svaraði læknir-
inn. „Henni hefur einhvern tíma verið
stungið í yður, kona góð, og barnið erft
hana frá yður. Hún hefur heinlínis verið
á flakki í kroppnum á yður, þangað til
hún loksins lenti i fóstrinu, auðvitað með
blóðinu, sem nærði fóstrið. Þetta hefur
oft komið fyrir, skal ég segja yður.“
Konan svaraði:
„Ég ætla rétt að láta yður vita það,
Helgi læknir, að það hafa aldrei verið
nein sérleg ónot í kroppnum á mér. En
það var öðru vísi með manninn minn. Þeg-
ar við urðum fyrst kunnug, var hann all-
ur á iði, eins og liann væri stunginn með
glóandi nálaroddum, en svo leið þetla ein-
mitt frá, þegar við fórum að kynnast nán-
ar, og drengurinn hefur náttúrlega erft
nálarskrattann frá honum.“