Skinfaxi - 01.04.1963, Síða 27

fólk, hefur félagið annazt. Sumarfagnaður
fyrir börn og unglinga er fastur liður í
starfsskrá félagsins. Frjálsar íþróttir hef-
ur Umf. Bólstaðarhlíðarhrepps iðkað tölu-
vert.
Um skeið gaf félagið út handritað blað.
Félagsmenn eru nú, árið 1962, 44 að tölu,
flest ungir menn með eldlegan áhuga og
starfsvilja.
Ungmennafélagið Morgunroðinn.
Forsaga Morgunroðans er í stuttu máli
þessi: 1 janúar 1907 var stofnað Glímu-
félagið Laxdal. Félagssvæðið Laxárdalur í
Húnavatnssýslu. Hvatamenn að félags-
stofnuninni voru m. a.: Halldór Snæhólm,
Níels Jónsson, Balaskarði, og bræðurnir
Ingimundur Bjarnason og Stefán á Illuga-
stöðum. Sem nafnið bendir til, voru ein-
vörðungu stundaðar glímur fyrstu ár fé-
lagsins.
Árið 1909 breytti félagið um nafn og
starfssvið, nefndist þá Framsóknarfélagið
Laxdal og starfaði mjög líkt og ungmenna-
félag.
Félagið Laxdal var eitt af stofnfélögum
sambandsfélagsins og starfaði með til árs-
ins 1922.
Árið 1926 rugluðu Framsóknarfélagið
Laxdal og Heimilisiðnaðarfélagið Hvöt á
Laxárdal saman reitum sínum. Nefndist
þá félagasamsteypan Ungmennafélagið
Hvöt.
Árið 1929 gekk Umf. Hvöt í sambandið
að nýju, en varð þá enn að skipta um nafn
vegna þess að annað ungmennafélag var
fyrir með sama nafni. Tók þá félagið sér
nafnið Ungmennafélagið Morgunroðinn.
Félagið var athafnasamt mjög, meðan það
var og hét sínum mörgu nöfnum.
Þegar á fyrstu starfsárum sínum og
lengi síðan hélt félagið árlega skemmti-
samkomur fyrir almenning og oft skemmti-
fundi.
Árið 1912 kom út fyrsta handritaða fé-
lagsblaðið, sem bar nafnið Víkingur og
kom það út flest starfsár félagsins. Sama
ár (1912) byggði félagið sundpoll og lét
kenna sund eitt eða tvö ár. Æfðar voru
glímur af miklu kappi í tvö ár, en lögðust
af, er fækka tók í félaginu. Fæstir urðu fé-
lagsmenn fimm og vildu þó ekki gefast
upp.
Bókasafn stofnaði félagið árið 1914. 166
eintök bóka voru í safninu árið 1987.
Árið 1925 gerði félagið fyrir eigið fé
þrettán kílómetra langa sleðabraut á leið-
inn úr Laxárdal til Blönduóss. Brautin var
vel gerð og vörðuð leið. Varð hún til mikils
hagræðis, meðan sleðaflutningar tíðkuðust
og mikið notuð.
Félagið fann sárt til þess að eiga ekki
eigið húsnæði. Hélt það fundi á ýmsum bæj-
um til skiptis og kom þá ekki þröngt hús-
næði að sök, því að félagið var fámennt,
en verra var með húsnæði fyrir almennar
samkomur og skemmtanir. Félagið hélt
skemmtanir sínar á Balaskarði, þar voru
rýmst húsakynni. Á þessum árum stofnaði
það húsbyggingarsjóð, sem enn er til, en
vegna smæðar sinnar og tröllaukinnar
verðbólgu hefur hann ekki valdið hlut-
verki sínu.
Þó að félagsmennirnir á Laxárdal væru
fáir og fátækir, dró það ekki úr framfara-
viðleitni þeirra. Þeir voru hraustir og fórn-
fúsir.
Frá félaginu á Laxárdal komu um eitt
skeið fræknir glímumenn, og með þeim
beztu í héraðinu. Voru þeir og leiknir í
S K I N F A X I
27