Skinfaxi - 01.06.1974, Blaðsíða 3

Tímarit Ungmennafélags íslands — LXV. árgangur — 3. hefti 1974. — Ritstjóri Eysteinn
Þorvaldsson — Út koma 6 hefti á ári hverju.
Fjölbreyttara íþróttalíf
Löngum hafa íþrótlamenn sakaó ríkisvald-
ið um fastheldni á fjármuni til íþróttamála og
ekki að ástæðulausu. En þegar á allt er litið,
virðist íhaldssemin vera einna mest í röðum
iþróttamanna sjálfra. Þróun íþróttamála hef-
ur vissulega verið ör hér á landi að undan-
förnu, en fjölbreytni íþróttanna hefur ekki
aukist að sama skapi. Stöðugt fleiri iðka í-
þróttir, og opinberar fjárveitingar til iþrótta-
mála hafa verið stórauknar á síðustu árum.
En þrátt fyrir þessar ánægjulegu staðreynd-
ir er íþróttalífið furðu fábreytt hér á landi. í-
haldssemin kemur fram í því að flestir gefa
ekki gaum að öðru en örfáum íþróttagrein-
um sem hér hafa verið iðkaðar frá öndverð-
um dögum íþróttahreyfingarinnar, og íhalds-
semin skrifast ekki siður á reikning íþrótta-
og ungmennafélaga en íþróttamanna og i-
Þróttakennara.
Hér er ekki verið að kasta rýrð á knatt-
spyrnu, frjálsar íþrótfir og handknattleik, held-
ur er tilgangurinn að vekja athygli á því að
Það er orðið timabært að stækka sjóndeildar-
hringinn og auka fjölbreytnina í íþróttaiðkun-
um þannig að fleira fólki á öllum aldri gefist
kostur á að auka heilbrigði sína og hreys’i.
Við þurfum að fara að átta okkur á því að
íslenskt þóðfélag er ekki hið sama og það
var í árdaga [þróttaiðkana. Þéttbýli hefur auk-
ist, íþrótta-, skóla- og samkomuhúsnæði er
orðið miklu meira en áður og öll íþróttaaðstaða
betri. Forystumenn ungmennafélaganna þyrftu
öðrum fremur að hafa forystu um nýja vakn-
ingu í íþróttamálum, því að fábreytnin er til-
finnanlegust í dreifbýlinu. Innn íþróttasamtak-
anna eru starfandi 15 sérsambönd sem öll
eru áreiðanlega reiðubúin að veita félögun-
um aðstoð til að koma af stað æfingum í
nýjum greinum. Sársamböndin þurfa líka að
auka til muna útbreiðslustarfsemi sina. Um
allt land er til húsnæði sem nota má til að
æfa í borðtennis, blak, ýmiskonar fimleika,
lyftingar, judo og glímu svo að dæmi séu
nefnd. Byrjunarkostnaður er auðvitað nokkur
en rekstrarkostnaður ekki meiri en í öðrum
greinum sem meira eru stundaðar.
En það er víðar en f innanhússíþróttum sem
æfingaaðstaða er illa nýtt. Frá Suðurlandsund-
irlendinu er t. d. ekki lengra lil skíðasvæð-
anna við Hellisheiði og i Bláfjöllum en frá
Reykjavíkursvæðinu. Samt eru skíðaiðkanir
Sunnlendinga í algeru lágmarki. Hér gætu
ungmennaféiögin haft forystu um stefnubreyt-
ingu. Allar nýjungar í íþróttalifinu efla almenn-
an íþrótta- og félagsmálaáhuga, en það er ein-
mitt kappsmái ungmennafélagshreyfingarinnar.
eyþ
SKINFAXI
3