Skinfaxi - 01.02.1986, Blaðsíða 25

þvi andstæðingar íslendinga. Næstir komu
svo Vestur Þjóðverjar, síðan Sovétmenn og
oks Svisslendingar.
Það var viða komin þreyta í lið á þessu
stigi. í>að kom í ljós í leik íslendinga og
jspánverja, þar sem þrír fastamenn fslenska
Þðsins voru ekki með. Kristján Arason
hafði meiðst í leiknum við Dani, og var
raunar ekki nema hálfur maður gegn
‘Svíum. Þorbjörn Jensson hafði einnig
meiðst í Danaleiknum, og lék ekki heldur
með. Og Guðmundur Guðmundsson fékk
magakveisu fyrir leikinn við Spánverja og
yar ekki með. Þessir þrír voru fastamenn
islenska liðsins og léku flesta leikina. Sömu
^ogu er að segja um Bjarna Guðmundsson,
pí|a Hilmarsson og Einar Þorvarðarson.
Ólafsson og Sigurður Gunnarsson
skiptust á. Þorbergur Aðalsteinsson og
^tdnar Birgisson voru fastamenn f vörn í
æstum leikjanna, en aðrir fengu lítt að
sPreyta sig. En þrátt fyrir þetta gekk
trulega vel gegn Spánverjum. Leikurinn
Jfy jafn allan tímann, og sigur Spánverja
etcki tryggður fyrr en í lokin. Alfreð
tók stöðu Kristjáns Arasonar og
kilaði henni með prýði. Sama er að segja
m Jakob Sigurðsson sem tók stöðu
u®mundar, og Geir Sveinsson sem lék í
að Þorbjarnar. Spánverjar unnu með
<veSgja marka mun og urðu fimmtu,
l^lendingar sjöttu. Það var árangur sem fáir
tu s’g dreyma um í upphafi, en raunar
!lðu sumir samt vonsviknir þar sem sæti
tar voru um tíma í augsýn.
Meistaramir verð-
skulduðu tignina
v^Böslayar urðu heimsmeistarar, og voru
að því komnir. Þeir sigruðu Ungverja í
,^mmtilegum úrslitaleik, þar sem mjög
ð ð trammistaða Ungverja kom enn á
k<sart' ^gðslavar voru óumdeilanlega
ngar mótsins, sýndu mikla tækni og
st,emmt'legan leik, og lögðu hverja
o rPJððina af annarri á leið sinni á tindinn:
þJíétmpnn> Austur Þjóðverja, Vestur
oo vVetrÍa’ Spánverja, og svo Svisslendinga
vfr Ut>Ume*?n’ °g Ungverja í lokin. Það
.vart sjáanlegur veikleiki í leik
stör'vtaranna’ en mest áberandi voru
‘ skytturnar Vujovic og Chvetkobic, og
nornamaðurinn frábæri; Isakovic
vpr^í18Verjar ^omu mjög á óvart með að ná
úrsiit í-^sæíi, Og komast í sjálfan
áður 3p ’nn- ^að hefur þeim aldrei tekist
sp ' peter Kovacs, stórskyttan var það
m ,mest byggðist á, en þeir höfðu lfka
hnr verrJJna Doktor Hoffmann og Biro,
sr>it«axmanninn ívánczik og lipran
spustjórnanda, Mihaly Kovacs.
eftir Í!Stm bjóðverjar höfnuðu í þriðja sæti
einn orkuie'k v'ð Svía, sem þeir unnu með
heim marki' Margir höfðu spáð þeim
smeistaratitlinum, og margir segja að
Þríricömpákáti^ítirsigurleik. Frá v. Jói^jáháÍíníbrn^ásIáBÖgdáráogÞórðurgjaldk. IISÍ.
(Ljósmynd: Bjamleifur Bjamleifsson)
þeir hafi átt næstbesta liðið á mótinu. En
þeir gátu ekki komist í úrslitaleikinn úr þvf
þeir töpuðu fyrir Júgóslövum. Það
sannaðist lfka er Spánverjar sigruðu þá í
milliriðli að fleiri en Júgóslavar gátu brotið
Austur Þjóðverja á bak aftur. Iliðinu var
besti leikmaður mótsins að mati undirritaðs,
línusnillingurinn Ingolf Wiegert. Að auki
markverðirnir Schmidt og Hofmann, og
stórskytturnar Frank Wahl og Rudiger
Borchart.
Svíar urðu í fjórða sæti. Snillingurinn
Björn Jilsén var þeim dýrmætur, svo og
markverðirnir Hellgren og Olsson, og
línumaðurinn Per Carlén. Með smáheppni
hefðu Svíar getað náð í úrslitaleikinn, og
lið þeirra er til alls lfklegt á
Ólympíuleikunum. í því eru ungir og
verðandi frábærir handknatleiksmenn.
Það varð líklega Spánverjum að falli á
þessu heimsmeistaramóti að þeir ætluðu að
verða heimsmeistarar. Þeir tóku ekki við sér
fyrr en eftir tap fyrir Vestur Þjóðverjum og
jafntefli við Svisslendinga. En eftir það var
árangur þeirra frábær, sérstaklega
kennslustundin sem þeir settu upp fyrir
heimsmeistara Sovétmenna, þar sem
Spánverjar sigruðu með 8 marka mun.
Spánverjar urðu í fimmta sæti eftir sigur á
íslendingum, en líklega hefðu þó fáir spáð
bæði íslendingum og Spánverjum sæti á
meðal fyrstu sex á mótinu.
Ólympíuleikarnir
Æf ÍSeul_____________
væntanlega fleiri þjóðir. Hvernig sem það
nú fer, er ljóst að nýr svipur verður á
keppninni í Seúl. Austur Evrópa mun ekki
eiga eins marga fulltrúa og áður, og ég spái
að þar verði leikinn handbolti með léttara
yfirbragði en sá hefur sem hefur verið í
forsæti síðustu árin.
Ég er ekki í vafa um að heimamenn,
Suður Kóreumenn, koma til með að gera
góða hluti í Seúl. Þessir léttu og lipru
handknattleiksmenn, sem allir eru ungir að
árum, unnu hug og hjörtu margra á HM í
Sviss. Hraður handbolti, hraðauppphlaup,
sirkusmörk, og snöggar sóknir eru eitthvað
sem fólk vill sjá. Og lið Kóreumanna
afsannar þá kenningu að heimsins bestu
handknattleiksmenn þurfi að vera a.m.k. 2
metrar á hæð og um 100 kílógrömm að
þyngd. Dæmi um þetta er stórskyttan
Kang. Hann skoraði langflest mörk allra
leikmanna á HM, alls 67, sem er met í
lokakeppni heimsmeistaramóts. Hann
skoraði úr hraðaupphlaupum, hann skoraði
sirkusmörk. Og hann skoraði með alls
konar skotum utan af velli, undir, í gegnum
vörnina og yfir hana. Samt er þessi náungi
aðeins 183 sentimetrar á hæð, og 75
kílógrömm. En hann hefur gríðarlegan
stökkkraft, og mikla tækni. Hann er aðeins
21 árs, og á því framtíðina.
Næstmarkahæstur varð Kúbumaður,
Duranona, tveggja metra hár blökkumaður,
sem skoraði 50 mörk. Síðan kom Svíinn
Björn Jilsén, þá Ungverjinn Peter Kovacs
með 45, og Kristján Arason skoraði 41
mark. Kristján og Duranona léku aðeins 6
leiki, hinir 7. Þessir garpar mæta
væntanlega allir á Ólympíuleikunum í Seúl.
Tólf lið munu keppa um sigur í
handknattleik á Ólympíuleikunum í Seúl.
Sex fyrstu á HM, Júgóslavar, Ungverjar,
Austur Þjóðverjar, Svíar , Spánverjar og
íslendingar hafa tryggt sér sæti, og
gestgjafarnir, Suður Kóreumenn keppa þar
einnig. Afrtkulið (lfklega Alsír), Asíulið
(Japan eða Kína að líkindum), og
Ameríkulið ( sennilega Kúba) skipa þrjú
sæti. Um tvö sæti verður keppt í
B-heimsmeistarakeppninni á Ítalíu á næsta
ári. Þar verður væntanlega hart barist,
Vestur Þjóðverjar, Danir, Rúmenar,
Sovétmenn, Svisslendingar , Tékkar og
Pólverjar munu berjast um þau, og
Samúel öm Erlingsson fréttamaður
Skinfaxi 1. tbl. 1986
25