Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1941, Blaðsíða 11

róður. Alls vorum við 7 kl.st. frá því að við fór-
um frá skipinu og þar til við komum þangað
aftur.
Var nú bjarndýrið dregið á þilfar og flegið
þannig, að feldurinn var látinn halda sér með
haus og hrömmum. Nokkuð af kjötinu hirt-
um við, aðallega ganglimina og nutu þar aðr-
ar skipshafnir góðs af, en hinu fleygðum við
eða höfðum í hákarlabeitu.
í þessari ferð bar ekki fleira til tíðinda,
nema hvað mér tókst að skjóta 6 væna blöðru-
seli, en í ferðinni fengum við alls 96 tunnur
lifrar.
Feldinn af bjarndýrinu keypti Jakob Haf-
stein, verzlunarstjóri á Akureyri fyrir 160 kr.,
var andvirðinu skipt milli skipshafnarinnar,
og fékk ég tvo hluti fyrir að skjóta dýrið.
Eftir því sem ég bezt veit, er feldurinn enn
til í eigu Júlíusar Hafstein, sýslumanns á
Húsavík.
EGGJATAKAN.
í næstu ferð þetta sama vor, lágum við enn
1 sjómílu SA af Kolbeinsey. Var þetta um há-
varptímann og eyjan hvít af fugli. Hákarl var
tregur og lítið að gera um borð. Komst þá til
tals, að gaman væri að fara í eyjuna og fá
sér nokkur svartfuglaegg og varð það úr, að
við rerum á prammanum í eyjuna. Að þessu
sinni fór skipstjórinn Albert Finnbogason
með okkur og vorum við fimm saman. Lagði
skipstjóri ríkt á við stýrimann, Sigurgeir Ind-
riðason frá Veisu í Fnjóskadal, að leysa ekki
skipið, meðan við værum í burtu, hvað sem
fyrir kæmi.
Við tókum með okkur tóma tunnu og ýmsar
tilfæringar, sem nauðsynlegar voru við eggja-
tökuna. Logn var og blíðviðri, þegar við lögð-
um af stað. Vorum við rúman klukkutíma a'
róa að eyjunni.
Við komum að henni að sunnan og ætluðum
að fara þar upp, en þar var nokkur súgur, svo
að við rerum norður fyrir og lögðum þar að,
sem fyrir var lág blágrýtisklöpp. Hljóp ég
strax upp með línu og dró upp tunnuna og
annað, er við höfðum meðferðis. En það skipti
engurh togum, að þegar ég var kominn upp tök
súgurinn að vaxa, svo að ekki þótti gerlegt að
fleiri réðust til uppgöngu. Fór ég nú að litast
um og var alls staðar krögt af svartfugli og
hvar sem litið var lágu nýorpin egg á klöpp-
inni, svo að mér þótti þarna æði matarlegt.
Tók ég nú að safna eggjunum af mesta kappi,
því engan tíma mátti missa og bar ég þau jafn-
óðum í tunnuna. Tíndi ég þarna á 1—2 kl.st.,
um 700 egg. Gekk ég síðan frá tunnunni og lét
hana síga ofan af klöppinni, niður í sjóinn, þar
sem bátsverjar áttu hægast með að ná til henn-
ar, og gekk það greiðlega.
En nú átti ég sjálfur eftir að komast niður
í bátinn, og var það þrautin þyngri. Var kvik-
an orðin það mikil, að ógerningur var að leggja
prammanum að klöppinni. Reyndi hann fyrst
að koma eins nærri og kostur var, og átti ég
að sæta lagi og stökkva niður í hann, en þetta
reyndist ógerningur. Fór alllangur tími í þess-
ar tilraunir. Loks sá ég, að þetta dugði ekki og
batt línuna yfir um mig og kastaði endanum
niður í bátinn. Fleygði ég mér síðan í sjóinn
og var dreginn upp í bátinn og gekk það allt
slysalaust.
Mátti þetta varla seinna vera, því nú tók að
hvessa af NA og var komin bleytuhríð með
dimmviðri. Var nú tekin stefna á skipið, eftir
áttavita, því til þess sást ekki. Allt í einu sáum
við skipið og var þá búið að leysa það og ætlaði
stýrimaður að halda til lands að segja tíðind-
in, því hann hugði okkur alla dauða, þar eð 8
kl.st. voru liðnar frá því við fórum frá skip-
inu, og komið leiðinda veður; ef allt hefði
gengið að óskum, hefðum við átt að vera 3—
4 kl.st.
Var nú breytt um stefnu og brátt batnaði
veðrið, sigldum við fram á svonefnt Nýjagrunn
o£ lögðumst þar við hákarl og vorum þar í
viku, en fengum lítið. Á leiðinni heim fórum
við fram hjá Kolbeinsey og skruppum í eyj-
una, en þar voru þá engin egg að sjá og mun
sjórinn hafa sópað þeim öllum burt frá því að
við vorum þar síðast.
I þessari ferð fengum við 58 tunnur lifrar og
lögðum upp á Siglufirði, en annars var venja
að leggja upp á Akureyri.
Stríðshuglei 3ing.
Ertu visis með aukin völd,
eða sæll og glaður,
er saman telur glæpagjöld,
guð þinn, hvíti maður?
Attu í leyni enga þrá.
sem anda þínum snúi,
er lieljarveginn hörfar frá
heimsins þrotabúi?
S. Draumland.
11
\ ÍKINGUR