Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1945, Side 20
skipstjóranum, var eins og hann væri að bugast,
þegar hann leit upp og mætti augnatilliti fyrsta
stýrimanns.
„Nú er það allt um garð gengið,“ sagði fyrsti
stýrimaöur. „Það þýðir ekki að sakast um orðinn
hlut.“
„Já, það er nú það, sem ég var alltaf hræddur
um,“ tautaði skipstjórinn. „Hún er lík móður
sinni.“
„Hvað áttu við?“ spurði stýrimaðurinn brosandi.
„Það veiztu mjög vel,“ sagði skipstjórinn snöggt
og ræskti sig. „Stattu ekki eins og glópur þarna.
Móðir hennar var alveg eins. Ég var líka aðeins
annar stýrimaður, þegar við gengum að eigast. En
nú skulum við koma upp til mín og drekka skál
ungu brúðhjónanna í kampavíni."
ENDIR
Sjómannasaga
Vilhjálms Þ. Gíslasonar
er komin út
Eins og kunnugt er, ákvað Skipstjóra- og
stýrimannafélagið Aldan að gefa út rit um
sjávarútveg á íslandi fyrr og síðar í tilefni af
fimmtugsafmæli sínu á árinu 1943. Af því gat
þó ekki orðið þá, en nú er bókin komin.
Bók þessi er fyrst og fremst hagsaga og menn-
ingarsaga íslenzkrar útgerðar og sjósóknar frá
landnámstíð og fram á þessa öid, og er þetta
fyrsta tilraunin, sem gerð hefur verið til að
semja slíka heildai'sögu.
Sjómannasagan er mikið rit og vandað að
efni og frágangi. I því eru á sjötta hundrað
myndir manna, staða, skipa og áhalda. Þar eru
birt fiskamörk þau, er sjómenn notuðu áður.
Er það í fyrsta skipti, sem slík markaskrá sést
á prenti. Þar eru sýnishorn af sjókortum, göml-
um og nýjum.
Við samningu og undirbúning bókarinnar
hafði höfundurinn sér til aðstoðar nefnd, sem
kosin var af Öldunni. Hana skipuðu skipstjór-
arnir Þorsteinn Þorsteinsson, Geir Sigurðsson,
Jóhannes Hjartarson og Guðbjartur Ólafsson
háfnsögumaður.
Við sögu koma þarna um 1200 menn, sem eru
nafngreindir.
ísafoldarprentsmiðja gefur bókina út, og er
hún prentuð í Isafoldarprentsmiðju.
60
••
Oryggismál
Allmikill styrr hefir staðið um greinaflokk,
sem „gamall pokamaður", að nafni Hákon Ó.
Jónsson, hefur ritað í Þjóðviljann nýlega. I
greinaflokki þessum veitist hann harkalega og
ómaklega að Vilhjálmi Árnasyni, skipstjóra á
Venusi, og Þórði Hjörleifssyni, skipstjóra á
Helgafelli, og ber þeim á brýn vítaverðan trassa-
skap um öryggisútbúnað og yfirleitt flest það,
sem miður má fara hjá mönnum í þeirri stöðu.
Það er ekki ætlunin, að kryfja greinar þessar
til mergjar hér né heldur að hnekkja þeim stað-
leysum, sem þær eru fullar af, enda hafa aðrir
orðið til þess á öðrum vettvangi. Mál hefur þeg-
ar verið höfðað gegn höfundi þeirra, og verða
úrslit þess væntanlega birt hér á sínum tíma.
Út af blaðaskrifum um þetta mál, þykir rétt
að geta þess hér, að Farmanna- og fiskimanna-
sambandið hefur stuðlað að því, að flutt verði á
Alþingi frumvarp til laga um eftirlit með skip-
um. Er það allmikill bálkur, í 79 greinum, sam-
inn af nefnd, sem skipuð var af Alþingi á síð-
ast liðnu ári til þess að endurskoða lög um
eftirlit með skipum, reglugerðir þar að lútandi
o. fl. Við samningu frumvarpsins hefur vei'ið
stuðzt við samsvarandi löggjöf annarra þjóða,
og hefur ýmislegt úr löggjöf þeirra, einkum
Norðurlandaþjóðanna og Hollands, verið haft til
hliðsjónar.
Frumvarp þetta gerir ráð fyrir allmiklum
breytingum frá því, sem nú er. Hinar helztu eru
þessar:
Almennar reglur eru settar um byggingu,
breytingar og innflutning skipa og eftirlit með
slíku.
Skipaeftirlit ríkisins er eflt og því komið í
fastai-a form.
Sérstakur dómstóll, sig'lingadómur, er settui? á
stofn til þess að dæma í refsimálum út af sjó-
slysum og brotum á lögunum og að sumu leyti
til að rannsaka slík mál.
Refsiákvæði eru hert verulega og réttinda-
svipting lögð við brotum.
Vonandi hlýtur frumvarp þetta afgreiðslu á
næsta þingi. Það er einnig vonandi, að með sam-
þykkt þess og framkvæmd verði heflaðir van-
kantarnir af núverandi öryggislöggjöf, og að á
þeim nýju lögum verði engar smugur, sem gefi
tilefni til blaðaskrifa af þes*su tægi um eitt hið
viðkvæmasta mál íslenzkrar sjómannastéttar.
G. 0. E.
VÍKINGUR