Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1953, Blaðsíða 9

Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1953, Blaðsíða 9
ræktuð Norðurlandssíld. Að vísu sáust smærri síldar innanum, en þess gætti sem sagt mjög lítið þar til síðast. Mest af síldinni var fullt af hrognum og svil- um, og það undarlega skeði, að nokkrar hrygn- andi síldar fundust innan um. Ætlaði ég að taka sýnishorn af því fyrírbæri með heim, en það mistókst, því ég hafði ekki verið svo hygginn að hafa með spíritus, og sýn- ishorn, sem ég tók frá, eyðilagðist vegna ham- fara skipsins í vondu veðri. Sennilegt er, að þarna sé um einhverja undantekningu á regl- unni að ræða, því á þessum slóðum er dýpi 1800—1900 faðmar, og því ólíklegt að þessir fiskar leiti þar botns. Talsverð áta var í síld- inni fyrst framan af og sýndist vera þessi venjulega blanda af einhverjum rauðkrabba eða rauðátu og svo ljósari átu. Seinna gerðust magarnir tómir, og undir það síðasta mátti finna hrogn og einhverja dökka drullu í mög- um síldanna, og var ekki hægt að greina hvers- konar samsafn það var, enda ekki mikið feng- izt við rannsóknir í þeim efnum. 1 öðru lagi: Að um mikla síld virtist vera að ræða á mjög stóru svæði þarna austur í hafinu, eða allt frá 63°—69° n. breiddar og frá 3° til 9° v. lengdar, eða jafnvel enn vestar, því vitað var, að Norðmenn fengu góða rekneta- veiði síðast í júlí og fyrst í ágúst um 110—130 sjómílur í misvísandi S A S frá Glettinga- nesi, og þegar togarinn Jörundur fór norðaust- urhafsför sína snemma í ágústmánuði, og mun þá hafa komizt á 69° n. br. og 8° 30' v. lg., var mikill hópur rússneskra síldveiðiskipa þar með reknet, eða sennilega mestallur rússneski síld- veiðiflotinn, og sáu Jörundar-menn marga þeirra með mjög glæsilega veiði. Seinna munu Rússarnir hafa haldið sunnar á hafið, því síðar í þessum sama mánuði eða eins og áður getur í þessari grein, var fjöldi þeirra á og í kringum 66° 30' n. br. og 8° 20' v. lg., og eftir illviðrið, sem gerði 26.—29. ágúst, hurfu þeir gersamlega af þeim stöðum og sáust ekki á okkar veiðisvæði fyrr en í síðustu för- inni. En þá voru þeir á þeytingi til og frá án þess að staldra við nema eina lögn í einu, og gat ég mér þess til, að veiði hafi verið orðin treg þar sem þeir voru, en þeir svo verið að kanna, hvort ekki fyndist meiri síld annars- staðar. , • I samtölum við færeysku síldveiðiskipin kom- umst við að því, að Rússarnir voru á þeirra veiðisvæði allan september og fyrri hluta októ- bermánaðar, auk þess sem Norðmenn og Svíar þeir, sem enn veiddu síld, voru þar aðallega lika. Af þessu virðist mega ráða, að síldin hafi fyrri hluta veiðitímans verið mest norðarlega og vestarlega, en þokast suður og austur í hafið þegar leið á sumarið, enda fannst okkur það vera svo. Það má því ganga að því sem vísu, að síld hafi á síðastliðnu sumri verið á öllu þessu svæði, sem áður um getur, og er þar um mörg þúsund ferkílómetra að ræða. Líkur eru því miklar fyrir því, að gera megi út með rek- net á þessar slóðir með sæmilegum ef ekki góð- um árangri á skipum, sem ekki eru of lítil, jafnvel þó um mikinn fjölda skipa væri að ræða. Lítil skip álít ég að ekki sé hægt að nota, ef söltun þarf að fara fram um borð, en hjá því verður ekki komizt, ef sækja þarf svona langt. Ég held, að stærri gerð Svíþjóðarbátanna séu minnstu skipin, sem hægt er að nota í þessu augnamiði þarna austur í hafinu, ef nokkur afkoma á að nást. Þó má vera, að afgreiðsla bátanna á Austurlandi hafi eitthvað að segja í þessu sambandi. Gömlu togarnir álít ég að séu alveg tilvaldir í þetta starf, því þeir hafa gott vinnupláss og geta því tekið á móti mikilli veiði. Að hafa móðurskip þarna í hafinu til af- fermingar á síld úr smáskipum held ég að væri tilgangslítið. Að minnsta kosti yrði það þá að vera mjög stórt. Yfirleitt var sjór mjög ókyrr þann tíma, sem veiðin stóð yfir og því oftast ógerningur að nálgast það mikið annað skip að afferming gæti átt sér stað, nema því aðeins, að skipið væri það stórt, að báran hreyfði það sama og ekkert, en til þess þarf sem sé stórt skip. Um það, hvort síldin muni halda sig þarna í hafinu að staðaldri, liggja ekki fyrir fullar sannanir, en fyrirbæri undanfarinna ára, ásamt með síldarrannsóknum, benda eindregið til þess, að líta megi á það sem nokkurn veginn öruggt, að síldina sé þarna að finna um sumar- og haustmánuðina, og sennilegt er, að þarna sé sú síld, sem veiðist við Noreg að vetrinum, og er hún í hrygningarástandi. Aðeins einu sinni sáum við síld vaða á þess- um slóðum, en það var kvöldið 10. september, í góðu veðri og næstum logni, en oftast urðum við hennar varir á ekkolóðið eða bergmálsdýpt- armælinn. Aldrei mjög stórar torfur, en smá- flekki til og frá. Eftirtektarvert er það, að næstum undan- tekningarlaust var netaveiðin bezt og jöfnust þar sem minnst bar á síldartorfunum á ekko- mælinn, og þar sem stærstu lagnirnar feng- ust, urðum við ekki varir við neinar torfur, aðeins smápunkta. Virtist þetta benda til þess, að veiðilíkur séu V I K I N G U R 9

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.