Sjómannablaðið Víkingur - 01.07.1954, Síða 32

IftiHHingawl:
Sigurjón A. Ólafsson
Sigurjón Á. Ólafsson, fyrrverandi alþingis-
maður og um langt skeið formaður Sjómanna-
félags Reykjavíkur, andaðist 15. apríl síðastlið-
inn, tæplega sjötugur að aldri.
Sigurjón var fæddur 29. október 1884 í Hval-
látrum á Rauðasandi. Foreldrar hans voru Ólaf-
ur Jónsson, síðar bóndi í Króki á Rauðasandi
og kona hans, Guðbjörg Árnadóttir bónda í
Hvallátrum Thoroddsen. — Kynntist Sigurjón
snemma öllum störfum til sjávarins, og reri um
I dag hafa allir vasaklútana tilbúna. Við
fyrstu orgeltónana fara nokkrir að snökta. Og
við „Heims um ból“ snökta nænú því allir —
jafnvel presturinn líka.
Flestir eru fegnir, þegar því er lokið og þeir
eru aftur komnir inn í klefana.
Við sitjum í klefunum og étum hrísgrjóna-
graut með smjörlíki. Það er herramannsmatur.
Ég treini hann eins lengi og ég get. Kjamsa á
honum. Nýt hans. Mánuðum saman hef ég hugs-
að um þennan graut. Nú ét ég hann.
Svo tek ég póstinn. Ég er dálítið smeykur við
að opna bréfin.
Það er farið að snjóa úti. Ég stíg upp á stól-
alllangt skeið á opnum bátum vestra. Árið 1906
lauk Sigurjón prófi frá Stýrimannaskólanum.
Var hann síðan í siglingum og á fiskveiðum
um hríð. Árið 1919 gerðist hann afgreiðslu-
maður Alþýðublaðsins. Formaður Sjómannafé-
lags Reykjavíkur var hann 1917—1918 og 1920
—1952. Hann var meðal stofnenda Slysavarna-
félags íslands og átti sæti í stjórn þess frá upp-
hafi til dauðadags. Alþingismaður var Sigurjón
um margra ára skeið, og gegndi fjölmörgum
trúnaðarstörfum fyrir alþýðusamtökin og Al-
þýðuflokkinn, þótt hér verði ekki fleira talið.
Sigurjón Á. Ólafsson var maður einbeittur
og fylginn sér. Meðan hann sat á Alþingi vann
hann ósleitilega að fjölmörgum hagsmunamál-
um sjómanna og átti hlut að margvíslegri lög-
gjöf, er sjómannastéttina varðar. Sérstaklega
mun lengi verða munað hve ötullega hann barð-
ist fyrir bættum slysavörnum og auknu öryggi
á sjó. Það var brennandi áhugamál hans alla
tíð, og því vann hann kappsamlega til hinztu
stundar.
Styr stóð að sjálfsögðu alloft um Sigurjón,
eins og jafnan vill verða um stjórnmálamenn,
er hafa ákveðnar skoðanir og ekki eru myrkir
í máli. En enginn, er til þekkti, efast um það,
að hann vildi veg sjómannastéttarinnar sem
mestan. Starfa hans að bættri löggjöf í þágu
stéttarinnar mun og lengi gæta. — G. G.
inn og lít út um gluggann yfir að múrnum.
Það er að kólna. Snjókornin glampa. Ég
heyri hund urra niðri í fangelsisgarðinum. Næt-
urvörðurinn er byrjaður á varðgöngunni.
Klukkan slær frammi í anddyrinu. Það er
kominn háttatími.
Áður en ég festi upp hengirúmið, kippi ég
dálítið í rennibekkinn. Hann er negldur fastur
við gólfið.
I5B
V í K I N □ U R