Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1959, Qupperneq 2

Varðskipið Ægir að koma að brezkum togara að veiðum 2,7 sjómílur frá landi við Grímsey í sept. s.l. Brezkt herskip kom
strax á vettvang og hindraði töku togara ns. Þegar Ægir fylgdi sökudólgnum eftir austur með landi, fylgdist brezka her-
skipið einnig með, til þess að veita honum vernd. Eftir nokkra veiðidaga fylgdi herskipið togaranum.til „old good England".
ir, sem hlotizt höfðu af skothríð-
inni, en síðan var skipinu siglt til
Reykjavíkur. Skipstjórinn á War
Grey var mjög kunnur hér við
land, hafði áður verið tekinn í
landhelgi og dæmdur. Hann var
aflamaður mikill og í áliti sem
skipstjóri. Það var War Grey,
sem nokkru síðar kom til hjálpar
Súðinni fyrir Norðurlandi eftir
flugárásina. Fyrir þá hjálp var
skipstjóra veitt opinber viður-
kenning.
Frásögn þessi, sem tekin er úr
Virkið í Norðri, 3. h., skýrir á
hlutlausan hátt frá einföldum
staðreyndum. Herstjórnin sem
tilgreind er í frásögninni, er
brezka herstjórnin, sem á þeim
tíma var hér á landi. Um þetta
leyti barðist brezka þjóðin fyrir
frelsi sínu (og annarra) gegn of-
beldi þýzka nazismans. Þessvegna
fordæmdi brezka herstjórnin of-
beldi það sem hennar eigin þjóð-
félagsþegn var að fremja gegn
íslenzkum lögum og réttarfari,
og fyrirskipaði „að láta einskis
ófreistað til þess að stöðva söku-
dólginn".
Nú er öldin önnur. Við Islend-
ingar erum ennþá við sama hey-
garðshornið, að berjast fyrir lífs-
afkomu okkar, með því að vernda
dýrmætasta atvinnuöryggi okk-
ar, fiskimiðin umhverfis landið,
fyrir ágangi og ofbeldi útlend-
inga. Við veitum þó nauðstödd-
um og hjálparþurfa alla aðstoð
og fyrirgreiðslu, sem við getum,
og virðum enn í verki öll drengi-
leg störf.
En brezka herstjórnin (á sjón-
um hér umhverfis landið), er
komin í leiðinda niðurlægingu, að
æða með tign sinni og valdi eins
og „táningalýður" inn í íslenzka
landhelgi, til þess að vernda söku-
dólga, er stela úr birgðageymsl-
um okkar.
Gengisskráning „réttlætisins"
í London, gagnvart okkur íslend-
ingum, er nú bundin við tíkarleg-
an „business" mælikvarða, og
aurabrask örfárra manna í Hull
og Grimsby. Og réttarreglnabrot
og yfirtroðslur á alþjóðavísu, af-
sakað virðulega með „misskiln-
ingi“.
218
VÍKINGUR