Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.1960, Blaðsíða 14

Frá því um hátíðar hafa vest-
firzka bátaflotanum bæzt 5 nýir bát-
ar. V.b. Straumnes, eigandi þess er
Kögur h.f. og v.b. Mímir, eign sam-
nefnds hlutafélags í Hnífsdal, komu
á Þorláksmessu. Báðir eru þessir
bátar byggðir úr stáli í Austur-
Þýzkalandi, 14 lestir að stærð. V.b.
Guðbjörg, eign Hrannar h.f. á ísa-
firði, kom um hátíðamar. Hún er
byggð úr eik í Vestur-Þýzkalandi
og er 76 lestir að stærð.
Um áramótin kom nýr bátur til
wiiwíyiliiik.
Suðureyrar. Hann heitir Hávarður,
eign ísvers h.f. á Suðureyri. Bátur-
inn er um 70 lestir að stærð og er
byggður úr eik í Vejle í Danmörku.
í febrúarlok kom ennfremur nýr
bátur til Patreksfjarðar. Báturinn
er um 78 lestir að stærð, byggður
úr eik í Danmörku. Báturinn heitir
Andri og er eign Hraðfrystihúss
Patreksf jarðar o. fl.
Myndin hér að ofan er af v.b.
Straumnesi.
(Ljósm. Jón A. Bjamason).
var mjög auðvelt að fá skipverja
á tb. Margréti. Á sama tíma sem
,,gerfi“greinin kom út, lágu 8
stóru togaranna aðgerðarlausir
í höfn, og sumir þeirra eingöngu
vegna manneklu, en allir „gerfi-
togararnir" voru þá við nytsam-
ar veiðar.
Ef rætt væri með sanngirni
um það, sem einstakir menn telja
sig hafa út á smíði A-þýzku tog-
bátana að setja, er skylt að leita
orsakanna með öðrum rökum,
heldur en að fordæma út í blá -
inn, vel útbúin, traust og góð
skip.
Eftir hvi sem ég veit bezt,
voru aðalsjónarmið við bvgeúngu
skipanna, að gera þeim kleift að
sinna þeim þremur megin veiði-
aðferðum, sem sjávarþorpin úti
um land, þurfa að byggja af-
komu sína á. Að þau væru eins
stór og mögulegt væri, með hlið-
sión af rekstrarhæfni og hafnar-
skilvrðum, og síðast en ekki sízt,
að þau fullnægðu ýtrustu kröf-
um um útbúnað til fiskveiða og
öryggis. Alla þessa kosti varð
svo að sameina í skipi, sem ekki
mátti vera stærra en 249 smál.
samkvæmt íslenzkum lögum, ef
taka átti tillit til eins af megin-
sjónarmiðunum, rekstrarhæfn-
innar.
Vökulögin á íslenzkum tog-
veiðiskipum eru bundin við 250
smál. lágmarksstærð. Ef skipin
voru innan við þessa stærð, var
hægt að hafa 14 manna skips-
höfn, ef það fór yfir hefði þurft
a. m. k. 20 manna skipshöfn.
Hverju átti að fórna? Skerða
vökulögin? Draga úr þægilegum
aðbúnaði skipverja? Draga úr
fiskveiðiútbúnaði skipanna, eða
öryggisútbúnaði? Eða kasta fyr-
ir borð öllum hugleiðingum um
rekstrarhæfni ? Um þessi atriði
er raunverulega að deila. En það
er alveg fráleitt, að fordæma
allt skipið fyrir einn nagla:
Norðmenn byggja nú 220—230
smál. skip sem ætlað er svipað
verkefni eins og A-þýzku bátun-
um okkar, að geta stundað tog-
veiðar og einnig línu- og neta-
veiði. Rússar láta einnig seríu-
Ormarnir og konfektið
Ormurinn veldur frystihúsamönn-
um sífelldum áhyggjum. — Illa
gengur að fá ormatíningu til að
vera 100%, og þar af leiðandi eru
allt of fá frystihús með Rússlands-
tækan fisk, en hann verður að vera
algjörlega ormalaus, eins og kunn-
ugt er. Eftirlitsmenn sjávarafurða-
deildar eru óþreytandi í viðleitni
sinni að eggja starfsfólk frystihús-
anna í baráttunni við orminn. Ný-
lega kom einn eftirlitsmannanna í
byggja mikinn fjölda slíkra smá-
skipa fyrir breytilegar veiðiað-
ferðir, til fiskveiða innan tak-
markaðs svæðis og til löndunar
í smærri heimahöfnum.
Ég veit, að greinarhöfundur
kann vel til sinna verka og stíga
honum fáir þar framar. En í
fullyrðingunum um „gerfitogar-
ana“ veit ég af eigin reynslu, að
hann hefur ekki rétt fyrir sér.
StýrimaZur á togbát.
eitt af minni frystihúsum landsins.
Við fyrstu skoðun kom í ljós, að allt
of margur ormurinn slapp við að
verða klipinn með töngum og dreg-
inn úr fylgsni sínu. Eftirlitsmaður-
inn eggjaði nú mjög stúlkurnar, sem
tína áttu ormana, og næstu daga
fundust heldur færri ormar við
skoðun. Á f jórða degi fékk eftirlits-
maðurinn verkstjórann til að reyna
nýja aðferð. Heitið var verðlaunum,
konfektkassa ef enginn ormur fynd-
ist, súkkulaðipakka ef ekki fyndust
fleiri en tveir og opalpakka ef ekki
fyndust fleiri en fjórir.
Stúlkurnar kepptust nú við að
snyrta og tína allan daginn, en eft-
irlitsmaðurinn skoðaði jafnóðum
eins mikið og hann komst yfir. í
lok vinnsludags voru úrslitin til-
kynnt: Enginn ormur hafði sloppið
við tengurnar að þessu sinni, og
stúlkurnar fengu sitt konfekt. Þetta
sýnir, hvað gera má, ef tekst að
vekja áhuga fólksins, og mætti vel
hugsa sér að nota slíkt kerfi með
nokkrum breytingum, og yrði þá að
setja peninga í stað konfekts.
(Frá Sjávarafurðadeild SÍS).
VÍKINGUR
86