Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1962, Side 37

Heimspekingurinn og ferjumaðurinn
HeimspekingTirinn Schopenhauer fór
eitt sinn á ferju yfir á nokkra. Á
leiðinni spurði hann ferjumanninn,
hvort hann skildi nokkuð í jarðfræði.
„Nei“, svaraði ferjumaðurinn.
„Það hryggir mig, vinur minn“,
sagði heimspekingurinn, „en þá er
fjórðungur lífs yðar glataður".
Nokkrum mínútum síðar spurði
hann aftur: „En kunnið þér nokkuð
til stjörnufræði?“
„Nei“, svaraði ferjumaðurinn bros-
andi.
„Annar fjórðungur glataður", and-
varpaði heimspekingurinn.
Enn spurði Schopenhauer: „Þekkið
þér þá ekki eitthvað til sálarfræði?"
„Ekki baun“, svaraði ferjumaður-
inn.
„Þá eru þrír fjórðungar lífs yðar
giataðir", stundi Schopenhouer.
En í sama augnabliki renndi bátur-
inn á sker, og byrjaði að sökkva.
Ferjumaðurinn spratt á fætur, klæddi
sig úr treyjunni, og hrópaði til
Schopenhauers:
„Kunnið þér að 'synda?“
„Nei“, svaraði heimspekingurinn.
Hvað eru margir
farþegar á skipinu?
Svarið færðu með því að leggja saman
allar tölurnar. — Láttu þér nú ekki sjást
yfir neina.
„Klifrið þá upp á bakið á mér, og
haldið yður fast“, hrópaði ferjumað-
urinn. „Annars eru allir fjórðungar
yðar lífs glataðir á einu augnabliki!“
Sjóarasaga.
Jón gamli skipstjóri hafði
mjög gaman af því að segja
börnunum sögur um það, sem
á daga hans hafði drifið,
þegar hann var ungur og
sigldi skipi sínu víða um höf.
Það var þegar ég var í
Japan. Þar höfðu karlamir
þann góða sið, að þeir borg-
uðu lækninum sínum fyrir
hvern dag, sem þeir voru
heilbrigðir, en ef þeir urðu
veikir, fékk hann ekki einn
eyri. Það mátti segja, að þeir
höfðu röð og reglu á hlutun-
um þar í landi.
Einu sinni kom ég til
Spánar. Þar hitti ég Svert-
ingja, sem var svo ólundar-
legur á svipinn, að þegar
hann hló, var eins og hann
hágréti.
Alltaf sjást fréttir í blöð-
unum um að einhver strákur
úti í löndum hafi hlaupið
svona og svona hart. En ekki
eru þau afrek mikil í sam-
anburði við afrekið hans Óla,
sem var skipsdrengur hjá
mér um tíma. Hann gat
hlaupið svo hratt í kringum
siglutréð, að hann rak nefið
VÍKINGUR
í bakið á sjálfum sér, en
hann var nú reyndar óvenju-
lega nefstór, strákgreyið.
Fisksalinn og Mark Twain
Mörgum skrítnum karlin-
um hef ég kynnst á ævinni.
Það var nú til dæmis háseti,
sem var hjá mér í eitt ár.
Hann var svo utan við sig,
að hann var verri en nokkur
prófessor. Einu sinni þegar
við vorum á göngu saman í
einni hafnarborg, þá segir
hann allt í einu: „Jón, þetta
er ljóta ástandið. Annar fót-
urinn á mér er allt í einu
orðinn miklu styttri en hinn,
svo að ég er draghaltur".
Ég fór nú að athuga þetta
og sá þá, að hann gekk öðr-
um fæti í göturennunni, en
hinum á gangstéttarbrúninni.
Og það má segja, að mikið
ósköp var maðurinn feginn,
þegar ég sýndi honum, hvern-
ig á þessu stóð. Öðru sinni
setti hann gleraugun fyrir
annað eyrað og tók ekki eft-
ir því fyrr en hann hafði
gengið skipið á enda út á
hlið. Það var líka hann, sem
tók einu sinni skipshundinn
og þurrkaði af borðinu með
honum og hengdi hann svo
upp á handklæðasnagann.
Seppa greyinu vildi það til
lífs, að ég rakst inn og bjarg-
aði honum.
Einu sinni eyddi hinn
heimsfrægi rithöfudur Mark
Twain sumarfríi sinu í
Ríverside. Hann tók eftir því
að fisksali nokkur fór fram
hjá bústað hans reglulega
tvisvar á dag og hrópaði hátt
um þann fisk, sem hann
hafði á boðstólum. Þegar
þetta hafði gengið í viku,
sagði Mark Twain: „Þessi
fisksali er þrautseigur og
hann á það skilið að honum
launist fyrir það. Ég fer og
kaupi fisk af honum“. Og
hann gerði það. En þegar
átti að matreiða fiskinn, kom
Veiztu það? Svör:
1. Árið 1881.
2. „Á hinum góðu, gömlu
dögum“ hlekkjuðu karl-
menn konurnar sínar og
höfðu þær í þrældómi. —
Giftingarhringir eru
tákn þessara hlekk.ja.
3. Rostungurinn, vatnahest-
urinn og náhvelið.
í ljós, að hann væri óætur,
hann var orðinn svo gamall.
Og þegar fisksalinn kom
næst, hljóp Mark Twain í
veg fyrir hann og sagði:
„Fiskurinn, sem þú seldir
mér, var úldinn og ban-
vænn“.
„Það er ekki mín sök“,
sagði fisksalinn. „Ég hef
farið hér hjá með fiskinn
tvisvar á dag alla vikuna,
og þú getur kennt sjálfum
þér um að kaupa hann ekki
fyrr en hann var orðinn
skemmdur".
4. Spánska, en enska er
talsvert útbreitt mál þar.
5. Ástralía.
6. 90, 91, 92, 92.
7. Nei, en þær hafa mjög
slæma sjón.
8. 5,2 cm.
9. Þar fæddist Jón Sigurðs-
son árið 1811.
10. Asía er 42,79 millj. km’,
en Ameríka 40,09 millj.
km’. — Asía er miklu
þéttbýlli.
37