Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1965, Blaðsíða 3

VÉR MÓMÆLUM ALLIR
„Stjórnir Alþýðusambands Islands, Far-
inanna- og fiskimannasambands Islands og
Sjómannasambands Islands, átelja harð-
lega þann drátt er orðið hefur hjá Verð-
lagsráði sjávarútvegsins um verðlagningu
sjávarafla, þar sem heita má orðið óþekkt
fyrirbrigði að lögum og reglum sé fram-
fylgt um að fiskverðsákvörðun liggi fyrir
áður en veiðitímabil hefst.
Stjórnir sambandanna mótmæla eindreg-
dregið þeirri ákvörðun meirihluta yfir-
uefndar Verðlagsráðs að ákveða löngu eft-
ir að síldveiðar hófust nú, tvennskonar
verð á sumarveiddri síld fyrir norðan og
austan, þar sem eining á fituprósentu er
þá ekki almennt látin gilda mn verð á
sild veiddri á svæðinu allt veiðitímabilið
OOOOOOOOOOOOOOOOOC
síldarverksmiðjanna sig ekki geta greitt
hliðstætt verð við síldarverksmiðjumar í
Noregi, sem vinna einnig síld af Islands-
miðum.
7. Við mótmælum þeirri ákvörðun
oddamanns yfirnefndar verðlagsráðs sjáv-
arútvegsins að ákveða verðlagstímabilið
frá 25. júní til 30. sept., en samkvæmt
reglugerð um verðlagsráð sjávarútvegsins
er veiðitímabil síldar á Norður og Aust-
urlandssvæðinu talið standa frá 10. júní
til 30. sept. Þessi ákvörðmi oddamannsins
hefir valdið síldveiðiflotanum allmiklu
fjárliagslegu tjóni og er ekki sjáanlegt
annað en hagsmunir síldarverksmiðjanna
hafi verið látnir sitja í fyrirrúmi. Veiði á
ofangreindu tímabili var mjög góð.
8. Við mótmælum því seinlæti, sem ríkl
hefir í samhandi við ákvörðun fersksíld-
arverðs til söltunar og frystingar og telj-
um það óeðlilegt að síldveiðiflotinn leggi
á land afla sinn til slíkrar vinnslu, án
þess að vita hvaða verð fæst fyrir liann.
— Það er cindregin ósk okkar síldveiði-
sjómanna til ráðamanna þjóðarbúsins, að
þeir endurskoði ákvarðanir sínar varð-
andi síldarverðið og önnur atriði, er varða
sumarsíldveiðarnar liið allra bráðasla, svo
ekki komi til frekara aflatjóns en þegar
er orðið.
Fyrir liönd sildveiðisjómanna sign.
Gunnar Hermannsson,
Haraldur Ágústsson,
Páll GuSmundsson,
GuSbjörn Þorsteinsson,
Ármann FriSriksson.“
og má fullvíst telja, að liefði verðákvörð-
un legið fyrir, áður en síldveiðar hófust
að þessu sinni, hefði ekki verið rætt um
tvennskonar verð á síld, veiddri fyrir
Norður- og Austurlandi á yfirstandandi
sumri, og verður að telja víst, að vegna
þessa gerræðis við sjómenn og útvegs-
menn, mun því ekki treyst í framtíðinni
að hyrja veiðar fyrr en verðákvörðun
liggur fyrir hverju sinni.
Þá telja stjórnir sambandanna að hin
ákveðnu verð á síld til bræðslu séu alltof
lág, miðað við áætlað veiðimagn, fyrir-
framsölu á mjöli og lýsi og markaðsverð
á þeim afurðum eins og það er nú.
Stjómir sambandanna mótmæla ákveðið
hráðahirgðalögum þeim er sett hafa verið
tun flutninga á síld, verðjöfnun síldar í
hræðslu og salt o.fl. og telja það sérstak-
lega mikið fljótræði að ákveða uppbætur
á síld til söltunar og frystingar á kostnað
bræðslusíldar, meðan verð á síld til sölt-
unar eða annarar nýtingar en í bræðslu
liggur ekki fyrir og það ekki ennþá verið
tekið fyrir til umræðu í Verðlagsráði,
enda engin gögn eða upplýsingar horizt
frá Síldarútvegsnefnd uin sölu o.fl., eða
áætlanir frá félagssamtökum síldarsaltenda
eða öðrum viðkomandi aðilum.
Þá mótmæla stjórnirnar því einnig, að
ákveðið er að greiða aðeins flutningsgjald
á ^íld til hræðslu af austursvæðinu til
Norðurlandsins en ekki gagnkvæmt til
austurlandsverksmiðja eins og ákveðið
var af Verðlagsráði á s.l. sumri, ef síldin
skyldi aðallega veiðast fyrir norðan uin
lengri eða skeminri tíma.
Stjórnir sambandanna víta einnig það
ákvæði hráðahirgðalaganna, að gera sér-
staklega sjómönnmn ag útvegsmönnum að
greiða ákveðna fjárhæð vegna samnings
ákvæðis ríkisstjórnarinnar við verkalýðs-
félögin á Norðurlandi, um úrbætur í at-
vinnumálum í þeim landsliluta.
Um leið og stjórnir sambandanna mót-
mæla meðferð þessa ináls, sem lieild,
vinnubrögðuin Verðlagsráðs Sjávarútvegs-
ins, ákvörðun meirililuta yfirnefndar og
hráðahirgðalögum ríkisstjómarinnar, vilja
þær að lokum benda á. að óhæft er með
öllu, að ganga frainhjá Fannanna- og
fiskiinaniiasamhandi íslands uin tilnefn-
ingu í nefndir, sem fjalla um liagsmuna-
mál meðlima þess.“
Greinargerð minnihluta
yfirnefndar verðlagsráðs
GreinargerS minnihlutar yfimejndar
VerSlagsráSs Sjávarútvegsins, þeirra Sig-
urSar Péturssonar og Tryggva Helgasonar
fyrir afstöSu hans til ákvörSunar mein-
hlitta yfirnefndar um verS á bræSslusíld
veiddri viS NorSur- og Austurland sum-
ariS 1965.
Samkvæmt lögum og reglugerð um
starfsemi Verðlagsráðs Sjávarútvegsins er
ákveðið, að Verðlagsráðið skuli við á-
kvarðanir um verð á síld veiddri á sum-
arvertíð við Norður- og Austurland, vísa
málinu frá sér til yfimefndar ef ekki hef-
ir tekizt samkomulag í ráðinu um verðið
20. maí. Þá er einnig ákveðið í reglugerð,
að verðákvörðun skuli lokið ekki síðar
en 10. júní. Einnig skulu Verðlagsráðinu
látnar í té allar nauðsynlegar upplýsingar
varðandi vinnslukostnað og söluverð sjáv-
arafurða frá viðkomandi vinnslu- og sölu-
fyrirtækjum. — Eftir þeim upplýsingum
liafði skrifstofa Verðlagsráðsins gengið
skriflega, eins og venjulega.
Þegar verðlagsráðið hóf störf sín um
verðlagningu sumarsíldarinnar 21. maí s.I.
höfðu engin gögn viðkomandi verðlögun-
um borizt frá verksmiðjueigendum eða
söltunarstöðvum. Þrátt fyrir ítrekaða eft-
irgangsmuni fulltrúa sjómanna og útgerð-
annanna í ráðinu um að tilskilin gögn
væru lögð fram, var þess enginn kostur
fyrr en 8. júní, að rekstursáætlun frá S.R.
ásamt reikningum verksmiðjanna fyrir 8.1.
ár, var lagt fram. Samkvæmt áætlun S.R.
er gert ráð fyrir að ríkisverksmiðjumar
geti greitt 225 krónur fyrir síldarmál á
yfirstandandi sumri (ekki er þar gert ráð
fyrir tvenns konar verði á sumarsíldinni).
Samkvæmt reikningi S. R. var hagnaður
af rekstri verksmiðjanna 81 milljón króna
s.l. ár. Fulltrúi félags einkaverksmiðja á
Norður- og Austurlandi lagði sama dag
fram áætlun um rekstur þeirra verk-
smiðja, þar sem gert er ráð fyrir að þær
geti greitt 215 krónur fyrir málið. Reikn-
ingar þeirra versmiðja vora ekki lagðir
frain eða skýrðir. Var einnig í þeirri á-
ætlun gert ráð fyrir einu verði á sumar-
síldinni.
Á fundi daginn eftir lögðmn við full-
trúar sjómanna og útgerðarmanna fram
Frh. á hls. 187
VÍKINGUR
173