Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.1975, Qupperneq 4

Winston Churchill við brottför frá
Reykjavík 16. ágúst 1941. Dönitz.
mikinn aldur og mikið slit, og
ekki útlit fyrir endurnýjun að
neinu verulegu leyti.
Aldur togaraflotans árið 1940
var sem hér segir:
Ára Ára
1 .... 28 2 .... 23
1 .... 27 3 .... 22
4 .... 25 2 .... 21
2 .... 24 10 .... 20
4 .... 10 1 .... 12
1 .... 15 2 . .. . 10
1 .... 13 1 . .. . 7
Meðalaldur togaranna var því
nákvæmlega 20 ár, en aðeins 10
af þeim yngri en 20 ára. Nú er
talið, að ekki sé heppilegt að slík
skip verði mikið í notkun eftir
20 ára slit. Hér horfði því vissu-
lega geigvænlega. En þó var öllu
dökkleitara að líta á aldur línu-
veiðagufuskipanna. Aldur þeirra
var þessi:
Ára Ára
1 . . . . 65 4 .... 33
1 . .. . 50 1 .... 29
124
1 . . . . 49 1 . . . . 27
2 . . . . 39 1 . . . . 26
6 . . . . 38 1 . . . . 21
2 . . . . 36 1 . . . . 18
1 . . . . 34 1 . . . . 17
Meðalaldur þessara fiskiskipa
var því rösklega 36 ár. Má af því
marka það neyðarástand, sem
ríkti á þessum sviðum. Aðbúð á
skipunum var ekki heldur sem
skyldi; voru ýmsar breytingar
gerðar til hagræðis, en þær voru
venjulega mjög kostnaðarsamar.
Endurnýjun flotans fólst í ný-
byggingum á smærri bátum, svo
sem getið hefur verið hér að
framan. En þau skip fóru aðeins
á fiskimiðin og drógu björgina að
landi. Hin stærri skip, sem oft
voru nefnd ryðkláfar fyrir aldurs
sakir, urðu að sigla um hið ó-
trygga styrjaldarhaf og reyndi
þá mjög á þol þeirra. Og ekki var
fyrirsjáanleg nokkur viðbót eða
aukning togaraflotans svo lengi
sem stríðið héldi áfram.
Leiðrétting
í formannavísum frá Selárdal, ortum af Sumarliða Jónssyni
á Fossi, í 7.-8. tbl. 1974, hafa slæðst inn þessar villur:
í þriðju vísu stendur „fiskhrygginn", les „fisklieppinn". í
12. vísu stendur „klár“, les „knár“. 115. vísu stendur, „svarta“
Dröfn“, les „salta Dröfn“. Og í 18. vísu: „liðinn sannur dag-
ur“, les liðinn sumardagur“.
VÍKINGUR