Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.1975, Síða 27

ARNAÐ HEILLA
Ólafur J. Sveinsson
Sjötugur
Á gamlársdag síðastliðinn
hætti störfum hjá Rvík-radíó
Ólafur J. Sveinsson, loftskeyta-
maður, en hann varð sjötugur 2.
ágúst 1974. Af þeim sökum lögðu
leið sína inn í Gufunes nokkrir
loftskeytamenn, er um nokkra
áratugi hafa átt við hann ein-
staklega skemmtilegt samstarf.
Þakka honum og heiðra í tilefni
af sjötugsafmælinu. Honum var
færður silfurbókahnífur, fagur-
lega smíðaður með mynd af vík-
ingaskipi og merki Félags ísl.
loftskeytamanna.
Þegar oss bar að garði var Ól-
afur að enda sína síðustu vakt,
sem starfsmaður L. í. á Reykja-
vík radíó, eftir þrjátíu og tveggja
ára starf. Stöðvarstjóri, St. Am-
dal, bauð aðkomumönnum til
kaffidrykkju ásamt hinum sjö-
tuga unglingi, Ólafi J. Sveinssyni.
Þar gafst okkur tækifæri til að
ræða lítillega við Ólaf.
Hann er fæddur í Vík í Mýrdal
2. ágúst 1904, og voru foreldrar
hans Sveinn Þorláksson, símstj.
þar, og kona hans, Eyrún Guð-
mundsdóttir. Hann byrjaði ung-
ur sjómennsku á skútum og tog-
urum. Útskrifaðist sem loft-
skeytamaður frá Loftskeytaskóla
Otto B. Arnars árið 1927. Var
fyrst loftskeytamaður á togur-
um, en síðan á farskipum (Eim-
skip). Árið 1942 hóf hann að
starfa á Loftskeytastöðinni í
Reykjavík og á gamlársdag á ár-
inu sem hann fyllir sjötugasta
tuginn, lýkur hann störfum þar.
Þetta er táknrænt um Ólaf.
Hann hefur alltaf lokið sínum
verkum að fullu. Það er þess
vegna, sem við starfsbræður
hans, erum staddir hér í dag til
að heiðra hann og þakka hans
einstöku lipurð og samviskusemi.
Er við spurðum Ólaf hvernig hon-
um hafi líkað starfið, kom í ljós,
Ólafur J. Sveinsson tekur á móti
silfurhnífnum ... frá ... loftskeyta-
mönnum á vinnustað (TFA).
að það hafi honum fallið einkar
vel í geð. Skemmtilegustu stund-
irnar væru þegar mikið væri að
gera. Menn hefðu ekki tíma til að
láta sér leiðast. Hann sagðist
muna eina leiðinlega nótt er hann
var á vakt, en það var 17. febr.
1943, er vélskipið Þormóður fórst
á Faxaflóa og með því um þrír
tugir manna, og síðustu orð skip-
stjórans voru þessi: „Eina vonin
er að hjálp berist strax.“
Eins og að framan getur hafa
öll störf Ólafs einkennst af trú-
mennsku, samviskusemi og ár-
vekni. Þó hann eigi 46 ár að baki
sem loftskeytamaður og búinn
að útheimta sinn tíma sem opin-
ber starfsmaður, er starfsþrekið
óskert, því að hann lét þau orð
falla, að eftir nokkra daga færi
hann sem loftskeytamaður á eitt
farskipið í afleysingu.
Ólafur lauk þessu stutta rabbi
yfir kaffibollanum hjá stöðvar-
stjóranum í Gufunesi, við okkur
loftskeytamenn, að hann vildi
senda öllum loftskeytamönnum
og öðrum sæfarendum þakkir
fyrir ánægjulegt samstarf síðast-
liðin 32 ár á Rvík radíó. Þar með
var hinn síkáti, sjötugi unglingur
þotinn að tækjum sínum á TFA.
Við vonum að hann eigi eftir að
starfa í ekki ófá ár enn, því
starfsþrekið virðist óbilað og
starfsviljinn mikill.
Lifðu heill, heiðursmaður.
Fj.
Útgeröarmenn
Vélstjórar
ðnnumst allar
raflagnir og viögeröir
í skipum
og verksmiöjum
Símar:
13309 og 19477
VÍKINGUB
147