Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1975, Qupperneq 13

Hilmar Rósmundsson og kona hans Rósa Snorradóttir með yngri dóttur sinni,
Sædísi Maríu. Þau hjón eiga aðra dóttur, Hafdfsi Björgu, sem er gift og býr í
Vestmannaeyjum með manni sfnum.
Myndin er tekin fyrir framan heimili þeirra í Kópavogi.
ur hjá sjón. í vetur fengum við 670
tonn, vertíðina 1974 850 tonn. 1973
var ekki nein vertíð út af gosinu, en
við fengum þó 500 tonn í netin á
einum mánuði.
— Til samanburðar má nefna að
árið 1969 fengum við 1654 tonn og
við fengum 1200 tonn árið 1968 og
1000 tonn árið 1967.
— Nú færð þú 1654 tonn ó
vertíð 1969. Hvað ber báturinn?
— Þetta er auðvitað mikil afli á
ekki stærri bát. Við komum fjórum
sinnum með 67 tonn í ferð. Það er
síldarhleðsla.
Gera má ráð fyrir að þessi afli
sé hliðstæður því að fylla bátinn
af fiski a.m.k. 40 sinnum, og þá er
hann vel hlaðinn, sem kalla má.
IV.
— Nú ertu fluttur frá Eyjum. Er
ekki meiningin að flytjast þangað
út aftur?
— Það er nú ekki fyrirhugað.
Annars verð ég líklega að róa þaðan
áfram, ef ekki tekst að selja bátinn.
Það er ekki um annað að gera ,eða
gefa þetta bara alveg frá sér.
— Muntu þá róa frá Eyjum, eða
t.d. frá Grindavík?
— Ekki litist mér á það að róa
frá Grindavík. Það er annað. Þekk-
ing á vertíðarfiskiríi er staðbundin.
Þótt mið Vestmannaeyinga og
Grindvíkinga liggi saman, þá róa
bátarnir ekki á sömu mið. að er
miklu fremur að það sé sambærilegt
að róa frá Þorlákshöfn og Vest-
mannaeyjum.
— En framtíðin er semsagt nokk-
uð óráðin hjá okkur núna.
— Nú eru blikur á löfti í útgerð
og fiskveiðum. Skipin hafa siglt í
land til þess að mótmæla fiskverði
og sjóðakerfi sjávarútvegsins?
— Við á Sæbjörgu höfum stór-
tapað fé á sjóðakerfinu, höfum orð-
ið að greiða 51 krónu fyrir olíulíter-
inn, í stað þess að raunverulegt
olíuverð er kr. 20.00 pr. lítra, eða
olían er skattlögð um rúmar 30 krón-
VÍKINGUR
ur literinn vegna sjóðakerfisins og
sumir hafa orðið að greiða á annað
hundrað krónur fyrir olíulítrann,
eins og ég veit dæmi um. Það gerði
bátur sem veiddi eingöngu í þorska-
net, og var allur aflinn saltaður.
— Hvernig kom þetta út síðast.
— Þá voru úthaldsdagarnir 203
og aflaverðmæti bátsins upp úr sjó
var um 25 milljónir króna, en út-
flutningsverðmætið um 50 milljónir
króna. í viðtali sem ég átti við
Morgunblaðið segir frá þessu sem
hér greinir, hvað okkur varðar:
„Hilmar Rósmundsson sagði, að
útflutningsgjaldið væri að meðaltali
um 17% eða 8.5 millj. kr. Út-
flutningsgjaldinu væri ráðstafað á
margvíslegan hátt. 21.5% fer í
tryggingasjóð fiskiskipa eða
1.827.500.00 kr., 7.9% fara til Fisk-
veiðasjóðs íslands eða 671.500.00
kr., 7.6% fara til Aflatrygginga-
sjóðs eða 646.000.00 kr., 9.15%
fara til Aflatryggingasjóðs, áhafna-
deild eða 777.750.00 kr. og 51.81%
fara til olíusjóðs fiskiskipa eða alls
kr. 4.403.850.00.
Báturinn er tryggður hjá Báta-
ábyrgðarfél. Vestm. fyrir kr.
21.840.000.00. Iðgjald 8.5% eða kr.
1.856.400.00. Bátafúatryggingin
væri 9.850.000.00, iðgjaldið 1.95%
eða 192.075 krónur. Samkvæmt út-
reikningi fengi Tryggingasjóður af
afla bátsins kr. 1.827.500.00. En þar
sem úthaldstíminn væri aðeins 203
dagar og því miklar hafnarlegur
væri raunverulegt iðgjald til Báta-
ábyrgðarfélags Vestmannaeyja um
1.3 millj. kr. og iðgjald til Bráðafúa-
sjóðs 192 þús. kr. Úr Trygginga-
sjóði greiddust 70.5% af iðgjaldi í
203 daga eða 984 þús. kr. og úr
sama sjóði 57.75% af fúagjaldi eða
83.400 kr. Á sérreikning færu 25%
af 1827 þús. kr. eða 456.875 krónur.
Samtals yrðu því greiðslur úr Trygg-
399