Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1975, Qupperneq 47

Ninnrins
t
Bödvar Sterinþórsson
Hinn 13. jan. s.l. var gerð útför
Böðvars Steinþórssonar bryta frá
Fossvogskapellu í Reykjavík.
Böðvar lést hinn 6. janúar eftir
langa og harða baráttu við sjúkdóm
sem læknavísindin ráða ekki við enn
þann dag í dag.
Hann var fæddur hinn 20. febr-
úar 1922 á Akureyri og var sonur
hjónanna Steinþórs Guðmundsson-
ar kennara og Ingibjargar Benedikts-
dóttur skáldkonu, sem bæði tóku
virkan þátt í félags- og stjórnmál-
um og ekki er að efa að það hafði
áhrif á líf og starf Böðvars eftir að
hann komst til vits og ára.
Böðvari kynntist ég fyrst er ég
réðist til hans sem vikadrengur á
m.s. Esju árið 1968 en áður hafði
hann tekið vinfengi við foreldra
mína og þá sérstaklega föður minn,
sem hann starfaði mikið með í sam-
bandi við félagsmál. Á Esju gömlu
hafði Böðvar margt manna undir
sinni stjórn og sást þar best hve
stjórnsamur og áhugasamur hann
var um að allt, sem að vinnu laut
yrði sem beinast og best leyst af
hendi.
Snemma byrjaði Böðvar að vinna
fyrir sér og þá með blaðasölu og
oft er við áttum samleið upp Torfu-
nesbryggjuna á Akureyri benti hann
mér á ákveðið götuhorn þar og
sagði: „Þarna seldi ég blöð“, síðar
sögðu mér menn á Akureyri að hann
hefði verið alduglegasti blaðasölu-
strákurinn þar í þá tíð. Böðvar var
bryti af lífi og sál ,en oft sagði hann
mér það, að þegar hann var ungur
VÍKINGUR
bryti
að árum hafi hugur hans stefnt í
aðra átt eða til stýrimannsnáms, en
á unglingsárum varð hann fyrir því
slysi að missa heyrn á öðru eyranu
og þar með möguleika á Stýri-
mannaskólanum. Þá ákvað hann að
gera matreiðslu að ævistarfi sínu og
var hann í hópi þeirra fyrstu sem
luku prófi í þeirri iðn árið 1945.
Eftir það vinnur hann um nokkurt
skeið í landi að iðn sinni en í júlí
1955 ræðst hann sem matsveinn til
Skipaútgerðar Ríkisins og frá 1959
sem bryti hjá sömu útgerð til dauða-
dags.
Böðvar var vinur vina sinna í
orðsins fyllstu merkingu og sýndi
vinarhug sinn eins oft og hann
mögulega gat. Stríðinn og glettinn
var hann, en eins og títt er með
stríðna menn, þoldi hann illa
stríðni sjálfur. Mér tók Böðvar alltaf
sem hálfgerðan son sinn og ef eitt-
hvert vandamál bjátaði á hjá mér
var hann alltaf tilbúinn að leysa það
á farsælan hátt. Böðvar var sérvitur
maður á sinn máta og hafði alltaf
sína ákveðnu skoðun á hverju máli
fyrir sig og lét þá skoðun sína í ljós
berlega, hversu fjarstæðukennd sem
öðrum fannst hún vera. Hann var
viðkvæmur maður og ekkert bágt
mátti hann sjá þá var hann ávalt
kominn með útréttan faðminn
reiðubúinn að aðstoða ef hægt var.
Hann var mikill áhugamaður um
ýmiskonar félagsmál. Nefndir og
nefndarstörf voru stór hluti af lífi
hans og voru frístundir hans því
ekki margar. Hann þekkti völund-
arhús félagsmálanna betur en nokk-
ur annar og í full 30 ár starfaði
bann að félagsmálum af mikilli
hörku og kom hann víða við.
Hann var m.a. fulltrúi í sjó-
mannadagsráði í 20 ár og fram-
kvæmdastjóri ráðsins 1950—52.
í stjórn Félags bryta frá 1960 og
formaður þess 1961 og til dauða-
dags. í forstöðunefnd Námsflokka
Reykjavíkur frá 1950—54. Fulltrúi
á þingum A.S.Í. 1946—52.
Einnig vann hann ómetanleg störf
fyrir félög matsveina og veitinga-
þjóna. Auk þess ritstýrði hann ýms-
um félagsmálablöðum og var í rit-
stjórn Víkings um skeið. Hann skrif-
aði óteljanlegan fjölda minninga og
afmælisgreina auk greina um félags-
mál í hin ýmsu blöð landsins.
Þegar á það er litið, að Böðvar
var mestan hluta starfsævi sinnar
til sjós er hreint óskiljanlegt hvernig
hann hefur áorkað eins og raun ber
vitni öllu þessu, en enginn skildi
halda að þar hafi verið slegið slöku
við. Það er sjónarsviptir af manni
sem Böðvari og skilur hann stórt
skarð eftir sig í hinum ýmsu félög-
um ,er hann starfaði í.
Ég vil að lokum þakka Böðvari
Steinþórssyni þá ómældu vináttu
sem hann sýndi mér á liðnum árum
og óska honum góðrar ferðar til
lands hins eilífa lífs. Systkinum hans
og öðru skyldfólki færi ég mínar
innilegustu samúðarkveðjur.
Sigurjón Símonarson
stýrimaður.
433