Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1975, Qupperneq 24

lenska landhelgi eftir 13. nóvember, ef við gerum
tilraun til þess að verja okkar landhelgi.
Ef svo fer, skora ég ó fulltrúa þessa þings að
taka strax einarða afstöðu gegn slíku ofríki og
gæti svo farið að rétt vaeri að skora ó ríkisstjórn ís-
lands að slíta þegar stjórnmólasambandi við Bret-
land, um leið og fyrsta breska freigótan birtist innan
íslenskrar fiskveiðilandhelgi og um leið tilkynna sam-
starfsmönnum okkar í NATO, að okkar land sé lok-
að allri umferð þeirra ríkja, sem í bandalaginu eru,
svo lengi sem breski flotinn hafi afskifti af okkar
innanríkismólum. Við skulum gera þessum vinum
okkar það Ijóst þegar í stað, að við munum ekki
þegjandi þola þeim yfirgang hér ó landi. Þetta er
okkar sterkasta vopn í þessari lífsbaróttu okkar og
við eigum skilyrðislaust að beita því.
Næst landhelgismólinu eru kjaramólin efst ó
baugi,, en þau eru eilífðarmól, sem aldrei mó líta
af. Það gerðist nú í siðasta mónuði, að allur fiski-
skipaflotinn sigldi í land, vegna óónægju með nýtt
fiskverð, er var ókveðið af þar til kjörnum fulltrú-
um, einnig kröfðust þeir, að sjóðakerfi útvegsins yrði
endurskoðað. Sjómenn eru yfirleitt seinir til vand-
ræða og þegar það skeður að allur fiskiskipaflot-
inn siglir í höfn, þó er alvara ó ferðum. Um þessi
mól hefur mikið verið skrifað og deilt ó sambönd
og félög sjómanna, fyrir að þau hafi ekki stutt þess-
ar aðgerðir. Ég ætla ekki að fella dóm í því móli
né afsaka okkar samband ó neinn hótt, vegna að-
gerðaleysis, né önnur félög sjómanna. Þessir menn,
sem stóðu að þessum aðgerðum vissu vel hvað þeir
voru að gera og einnig að félögin geta ekki stutt
svona aðgerðir, því þar er ekki farið að lögum.
Um tildrög að þessari vinnustöðvun mó margt
um segja, en ekki trúi ég því að fiskverð hafi verið
þar aðalorsökin, sem mikið hefur verið haldið ó
lofti, því sjómenn hætta ekki vinnu vegna 2-3 þús-
und króna skerðingu ó kaupi ó mónuði, það er ekki
sú stærðareining, sem þeir hugsa í, þegar um svo
alvarlega hluti er að ræða. Heldur er það sjóða-
kerfið, sem ríkir hjó sjóvarútveginum hér ó landi,
það er só bölvaldur, sem menn geta ekki sætt sig
við, enda er það æði langt gengið þegar um 50%
af aflaverðmæti er tekið undan skiptaverði. Hvað
um það, þessi deila leystist farsællega og að mínu
mati það ónægjulegast við þetta var, að sjómenn
vísuðu úrlausn deilunnar tii sinna félagssamtaka og
er það því okkar að fylgja þessu móli eftir við ríkis-
stjórnin og bregðast ekki trausti þeirra um fram-
vindu þessara móla. Vona ég að það takist góð og
Frá 27. þingi FFSI
nóin samvinna við Sjómannasambandið til lausnar
þessum vanda, enda er það mín skoðun, að F.F.S.Í.
og Sjómannasambandið eigi að vinna meira saman,
að sameiginlegum hagsmunum, en þau hafa gert
hingað til, því hagsmunir þessara samtaka eru það
nótengd ó öllum sviðum, að þau eyða bara kröftum
sínum í óþarfa oft og tíðum, með því að standa ekki
meira saman, en þau gera og ó þetta spila svo út-
gerðarmenn, sér til framdróttar.
Skipastóll landsmanna hefur nú verið endurnýj-
aður ó mjög skömmum tíma, svo sumum finnst nóg
um og hefur þó ekki ætíð verið gætt fyllstu hag-
sýni um kaup ó skipum og er nú svo komið að það
eru ekki næg verkefni fyrir skipin hér heima, en
vonandi heldur ófram uppbygging ó flotanum þó
hægara sé í farið.
En það hafa ekki haldist i hendur menntunarmól
sjómanna og aukning flotans. Er nú svo komið, að
flest fiskiskip sigla með réttindalausa yfirmenn sem
hafa ekki fullmönnuð skip og er algengt að það
vanti 1/3 af óhöfn neta- og línubóta og einnig tog-
bóta. Þetta er mikið alvörumól bæði með tilliti til
nýtingar þessara skipa og einnig vegna öryggis
þeirra manna, sem ó þeim eru. Jafnframt mó búast
við að enn fleiri hætti ó þessum bótum vegna of
mikillar vinnu, sem hlýfur að fylgja í kjölfar þessa
óstands. Þennan vanda þarf að leysa sem fyrst, það
er ekki nóg að hafa lögbundin vinnutíma ó togurum
yfir 500 tonn, þegr ótakmörkuð þrælkun er lótin
viðgangast ó stórum hlufa bótaflotans. Af þessu
VÍKINGUR
410