Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1977, Qupperneq 46

daginn kryddaðar súpur og kássu.
Húsið var óskemmt. Inni í því
var þungt myglað loft og hann
opnaði alla glugga, til þess að láta
blása gegnum það, áður en hann
settist þar að. Nágranninn hafði
séð um það, litið eftir því.
Hann fór síðan niður í bát, sem
hann fann á sínum stað. Hann var
vélarlaus. Aðeins skrúfan var á
sínum stað. Hann hafði látið vél-
ina í viðgerð áður en hann fór
norður. Nú hlaut hún að vera til-
búin og hún myndi ilma svo
þekkilega af smurningi og efnum.
Þetta var góð vél, ekki of stór,
en samt of lítil fyrir rækjutrollið.
Það blessaðist allt og hann hlakk-
aði til að byrja á nýjan ieik.
Framundan blámaði í ströndina
við Maryland. Enn utar sigldu
stórskipin norður og suður, grunnt
fyrir landinu.
Hann andaði djúpt að sér
sjávarloftinu og hann fann brjóst
sitt fyllast nýjum þrótti. Hann
fann að hann myndi keppast við
og nú var beygurinn horfinn, og
hann gekk hægt heim í rökkrinu
með eldflugunum.
Hann svaf draumlaust.
Það var orðið albjart þegar
hann vaknaði um morguninn.
Samt var myrkur í herberginu, en
með gisnum gluggahlerunum
reyndi sólin að troða sér inn.
Hann leit á úrið og snaraði sér
framúr og í fötin. Hann kepptist
við. Hann fékk sér ekkert í svang-
inn, ekkert kaffi, það fengi hann
niður við bryggjurnar og svo ætl-
aði hann að taka til óspilltra mál-
anna.
Honum lá allt í einu svo mikið
á. Það varð að koma bátnum á
flot, sökkva honum einn eða tvo
daga til þess að þétta hann, síðan
að ausa hann aftur á flot. Draga
hann á land og lát hann þorna
fyrir málninguna — og svo var
það auðvitað vélin.
Það yrði auðvelt. Fjórar skrúf-
ur, svo að tengja kælivatnið,
lensidæluna og rafmagnið. Sían,
allt klárt.
Hann var feginn að enginn var
kominn á kaffistofuna, sem var
allt í senn pósthús, sjoppa, kaffi-
stofa og veiðarfæraverslun. Fyrst
og fremst var Joe þó fréttastofa.
Þar sögðu menn frá veikindum
sínum — svona í smáatriðum og
menn gátu fylgst með því hvernig
sjúkdómarnir grófu fólkið í sund-
ur og eltu það svo ofan í votar
grafirnar í Yorktown og Anna-
polis.
Líka var sagt frá nýjum fjöl-
skyldum, sem sest höfðu að í
mýrunum og frá aflabrögðum.
Sífellt voru nýjar sögur á kreiki
um fjárvon. Það borgaði sig í ár,
sem tap var á í fyrra og þegar allt
þraut, fisk hvað þá annað, var
ávallt hægt að ráða sig í virkið og
vinna þar fáeina daga til þess að
komast á atvinnuleysisstyrkinn
aftur.
I raun og veru átti enginn neitt,
nema vonina sem ef til vill var
meiri hugarburður en nokkuð
annað.
Kaffið var gott og það hressti
hann, og hann fékk sér disk af
krabbasúpu á eftir, svona til þess
að fá nánara samband við landið,
fljótið og hið flatneskjulega haf.
Krabbasúpan var góð hjá Joe.
til lands og sjávar
★
^llélasalam
Garðastræti 6
Slmar: 16401 16341.
Aldrei hafði potturinn verið
þveginn. Bara bætt í hann salti,
vatni og kröbbum og soðið af
sterkum kjálkunum var rautt og
bragðmikið.
Joe spurði margs. Jú þeir höfðu
logið þessu með vinnuna fyrir
norðan.
— Þetta land er búið að vera,
sagði Joe. — Öll vinna annað-
hvort fyrir norðan eða sunnan.
Aldrei nein tækifæri þar sem
maður var, og nú voru Rússarnir
komnir í fiskinn og hafið var
einsog krabbasúpa, rammt, daun-
illt og dautt.
— Þingmaðurinn er aumingi.
Það hef ég alltaf sagt, sagði Joe.
Allir þingmenn voru aumingjar,
sagði hann, og þessvegna var ekk-
ert gert.
SPARISJÓÐUR
V ÉLSTJÓRA
Hátúni 4a
(á homi Laugavegs og Nóa-
túns)
Afgreiðslutími kl. 09,30—15,30
og 16,30—18,00
Við bjóðum viðskiptavinum vor-
um upp á alla almenna þjónustu
og næg bflastæði
m28577
334
VÍKINGUR