Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1984, Qupperneq 56

Hinn stóri heimur

Þessi skemmtilegi og fróðlegi fréttapistill frá Seyðisfirði birtist í danska blaðinu lllustreret Tidende í maí 1885. Við vitum ekki nafn höfundarins.
Á síðustu árum er
Seyðisfjöróur að
mestu orðirm
norskur fjörður.
Öll austur-
ströndin er undir-
lögð af hinum
stóru síldar-
verkunarstöðvum
Norðmanna, sem
eru að verða um-
fangsmeiri en
upprunalega
kauptúnið á
Tanganum.
Víkingur 56
Seyðisfjörður um 1860, eins og enskur maður að nafni Sym-
inginton sá hann.
Síöustu fréttir frá Seyöis-
firöi segja frá stórslysi þar, aö
morgni hins 20. febrúar,
1885, þegar hluti bæjarins
eyöilagöist i snjóflóði.
Fjöldi bygginga, sem voru
undir fjallshliöinni, gjöreyöi-
lagöist og nokkur timburhús
utar á ströndinni bárust út á
fjöröinn og vöknuöu íbúarnir
upp viö þaö aö sjórinn féll inn
um gluggana. Alls munu 14
hús vera eyðilögð og 24
manns hafa farist.
Seyðisfjörður skerst all-
langt inn í austurströnd is-
lands. Hann er girtur háum
fjöllum, þar sem snjó tekur
aldrei upp. Fjöllin eru i stöllum
eins og annars staðar á ís-
landi en eru óvenjulega há og
minna mjög á fjöllin í norsku
fjöröunum. Á siðustu árum er
Seyðisfjörður aö mestu orö-
inn norskur fjöröur. Öll aust-
urströndin er undirlögö af hin-
um stóru sildarverkunar-
stöövum Norömanna, sem
eru aö veröa umfangsmeiri en
upprunalega kauptúniö á
Tanganum. Byggöirnar tvær
eru aðskildar af breiðri á, sem
ófær er nema á hesti. Kaup-
túniö á tanganum, sem heitir
Fjaröralda, er vinalegt baöaö i
sól, meö grænklædd fjöll aö
baki. Mest ber á gráum og
rauðum timburhúsum og
dreifðum bæjum hróflaö upp
úr timbri og torfi. Gatan fylgir
ströndinni, breiö og malborin
og er aö mestu þakin salt-
fiski, sem breiddur er til sól-
þurrkunar. Þaö gefur sér-
stæðan ilm yfir bæinn og hæf-
ir umhverfinu. Mest er um
sólskinsveöur á sumrin og þvi
veröur úppi fótur og fit að
morgni þegar lágskýjaö er og
snjóaö hefur i fjöll. Þá kepp-
ast allir viö aö taka saman
fiskinn og stakka undir þak, til
þess aö regnið bleyti hann
ekki aftur.
Þess utan er rólegt viö
fjöröinn. Menn eru ekki að
jafnaði i kapphlaupi viö
tímann hér. Þaö er helst ef
gufuskip er væntanlegt eða
einhver skonnorta bæjarins,
sem siglirtil Englands, kemur
eöa fer og ávallt er kvödd og
henni heilsað meö 3 skotum úr
litlu kanónunni póstmeistar-
ans.
Seyöisfjöröur er þó mun
nær umheiminum en flestir
aðrir staöir á landinu, þar sem
póstur berst aðeins 7 til 8
daga gamall meö gufuskipinu
frá Stavanger. Þegar líóur á
daginn kemur fólk úr sveitun-
um til kaupstaöarins. Hér eru
stórar byggöir inni i landinu. Í
kaupstaönum eru merkilegir
hlutir. Þar eru götur veglegar,
sem er nokkuð annaö en hinir
venjulegu hestatroöningar.
Gatan liggur aö visu þvert yfir
óþrúaöar árnar en þaö skiptir
ekki máli, menn hugsa hvort
eö er ekki um annan farar-
skjóta en hestinn. Bændur
koma riöandi einn og einn,
eöa i hópum. Einn kemur meö
hestalest, til þess aö kaupa
timþur. Nokkur borð fara i klyf
á hvern hest og eru flutt
þannig 5 milna veg til héraös.
Annar bóndi kemur meö kú til
hótelsins. Hann hefur spennt
hest sinn fyrir kúna og komiö
henni þannig úr sporunum. i
kaupstaönum eru aðeins fáir
hestar. Þeir eru i sveitinni viö
heyhiröinguna, annars væru
þeir skokkandi á milli hús-
anna ásamt hinum litlu
grimmu hundum. Þaö er friö-
samt og fagurt mannlif á
Tanganum. Berist taliö aö
skriðuföllum og slýsförum á
fögrum, kyrrum sumardegi er
erfitt aðtrúasliku.
Hinn stóri heimur er viös
fjarri og áhuginn nær venju-
lega ekki út fyrir hina fjóra
fjallavegi. Þvi meira beinist
áhuginn aö djúpinu, i þaö
minnsta aðaláhuginn, af því
aö hann snýst um síldina.
Hann tendrast hvert kvöld