Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1991, Síða 16

AREKNETUM
bekkur, sem einnig þjónaði
sem legubekkur þegar sofið
var, var langsum við bakborðs-
súð. Lítið borð var þarna á milli.
Kolakynt kabyssa var frammi í
hosiló.
Það var erfitt að halda sér
hreinum á meðan á þessari úti-
legu stóð, sérstaklega ytri föt-
um, því að á Siglufirði var helst
hvergi hægt að koma við fyrir
grút. Við þvoðum ytri fötin með
því að hengja þau í færi útbyrð-
is og létum þau dragast á eftir
bátnum þegar við vorum á stími
á hreinum sjó. Þvoðust þau
undravel.
Við önnuðumst að sjálf-
sögðu sjálfir alla matargerð.
Ekki man ég eftir því að mér
þætti fæðið leiðigjarnt, nema
síður væri, en hráefnið var síld
og þorskur og nýtt lambakjöt til
hátíðabrigða. Og svo auðvitað
kartöflur. Oft stoppuðum við
rétt fyrir utan Siglufjörð, rétt við
ELDSNEYTISKERFI
Úðarar - spíssar - dísur -
hráolíusíur og hitarar
glóðarkerti
fæðidælur og sett
diesel og bensín.
HLEÐSLUKERFI
RAFKERFI
Rofar, liðar, samlokur,
perur, Ijós.
Alternatorar, spennustillar.
KVEIKJUKERFI
Kveikjuhlutir—lok-hamrar—platínur
háspennukefli - kerti -
kertaþræðir stakir og í settum.
ÝMISLEGT
Afgasforþjöppur-Turbo
miðstöðvar og blásarar
mælar og mælitæki
STARTKERFI
Startarar - startrofar.
HEMLAKERFI
Klossar, höfuðdælur,
hjóldælur, þrælar,
gúmmísett.
ATHUGIÐ
NÝTT ADSETUR ►
VIÐGERÐIR OG STILLINGAR
Á DIESEL OG TURBO
SENDUM UM ALLT LAND
HIiOS
SÍÐUMÚLA 4 SÍMI
SSI^
191-681350 u
Helluna, og renndum færi fyrir
þorsk í soðið. Þorskinn suðum
við nýveiddan í sjó, og er það
mér síðan í minni sem sá al-
besti matur sem ég hef fengið,
og síðan þykir mér nýr, soðinn
þorskur allra fiska bestur til átu,
en hann þarf að vera glænýr.
Síld höfðum við nóg af og suð-
um hana í matinn. Ég hafði lyst
á síldinni og þótti hún alltaf lost-
æti.
Þegar við höfðum kjöt í mat-
inn var helst að við suðum
kjötsúpu, enda einfaldast. Eitt
sinn kom það fyrir þegar elda
átti kjötsúpuna að það fannst
ekkert salt og sótti Tryggvi þá
sjó og setti í pottinn og átti það
að koma í staðinn fyrir salt. Er
skemmst frá því að segja að
þessi réttur var gjörsamlega
óætur, alveg furðulega vondur.
Tryggvi vildi þó ekki viður-
kenna það fyrr en mörgum ár-
um seinna og slafraði í sig
óþverrann.
Oft suðum við sætsúpu sem
við kölluðum svo, en í hana var
notað svokallað „litað sykur-
vatn meö kjörnum" sem fékkst
á flöskum í matvöruverslunum.
Út á þetta notuðum við eitthvað
af grjónum, en ekki man ég eftir
rúsínum.
Við drukkum mikið kaffi og
það var svokallað ketilkaffi, en
það var lagað þannig að kaffið
var látiö út í sjóðandi vatn, tekið
af hitanum og smáskvetta af
köldu vatni látin út í. Botnféll þá
korgurinn og kaffið kom hreint
ofan af. Þetta er sú kaffigerð
sem nútíma vísindi hafa dæmt
baneitraða og er mikil furða að
maður skuli ekki vera marg-
dauður fyrir langa löngu.
Síðasta sjóferð
Birgis
Nú var það síðla sumars
1938, sennilega mjög nærri
ágústlokum, að við rerum að
venju og lögðum netin norður