Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1992, Qupperneq 66

V í K I N G U R
FRÍVAKT
6amalt og gott
1942
Skipstjóri á íslenskum togara, í
fyrri heimsstyrjöld, var á leið til
Fleetwood og kom upp í stýrishús-
ið um kvöld. Þeir sem voru á vakt
sögðu við hann:
— Við sjáum hérna vita.
— Já, þarna er hann,ekkieru
mikið farnar að gefa sig helv.
glyrnurnar í karlinum, sagði skip-
stjórinn.
Svo er haldið áfram sömu
stefnu með fullri ferð í klukku-
tíma. Þá sagði skipstjórinn:
— Heyriði piltar, hvar er hann
annars þessi viti?
Karlinn: Bölvaðu ekki börnunum
Björg mín, það getur komið fram á
þeim á efsta degi, helv. . . . ormunum
þeim arna.
1952
Aldurhniginn bóndi kom til-
prestsins síns og bað hann að lýsa
með sér og bústýru sinni. Prestur-
inn spurði hvernig því viki við að
liann, svo gamall maður, skyldi
hugsa til hjónabands.
— Jú, svaraði karl, það er auð-
skiljanlegt. Hún stelur óskaplega
frá mér, svo að það er eins gott að
ég eignist hana. Þá fæ ég að hafa
allt kyrrt.
Konan (reið): — Að þú skulir geta
horft framan í mig!
Maðurinn: — 0, maður venst öllum
fjandanum.
1962
Forstjóri fyrirtækis, sem átti
mjög annríkt vegna fundahalda
og annarra viðskipta, kom eitt
sinn sem oftar heim seint á nóttu.
Á eldhúsborðinu lá bréfmiði með
eftirfarandi kveðju frá konunni:
í fyrradag komstu heim í gær, í
gær komstu heim í dag, og ef þú í
dagkemur heini á ntorgun get-
urðu fundið í ísskápnum leifarnar
frá miðdegisverðinum í gær.
•
1972
Láki litli gekk til spurninga hjá
sveitaprestinum og átti erfilt með að
muna hvað œttfeður gyðinga hétu.
Pá datt prestinum snjallrceði í hug.
— Hvað á pabbi þinn marga naut-
kálfa ?
— Hann á þrjá, svaraði Láiki
— Ágcett, svaraði prestur. Pá segj-
um við að sá fyrsti heiti Abraham,
annar heili ísak og sá þriðji Jakob.
Þetta skildi Láki og mundi. Svo kom
fermingin og í kirkjunni lagði þrestur-
inn sþurninguna fyrir Láka:
— Hvað eru cettfeður gyðinga
margir?
— Tveir, svaraði Láki hiklaust.
— En við vorum sammála um að
þeir vceru þrír, sagði presturinn.
- Já, en hann pabbi slátraði ísak l
fyrradag.
Sjómaður var að dansa við ynd-
islega dömu. I hita dansins bilaði
belti mannsins og buxurnar
runnu á hæla niður. Sjómaðurinn
lét sér hvergi bregða en mælti til
konunnar:
Beltislaus og ber niður á tær,
í brókarhafti játa ég það frú:
Mér hefði vissulega verið nær
að vera í sokkabuxum eins og
þú.
*
það í huga að það er gjafverð á hlut
sem kostar hálfa milljón króna að
framleiða, eintakið.
66