Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1997, Page 54

Mynnispunktar
um leit og upphaf
tilkynninaarskyldu
í ágúst1967

o
Flestir íslendingar sem komnir eru á miðj-
an aldur, mynnast síldaráranna upp úr 1960
Þegar síldin veiddist fyrir Norður- og Aust-
urlandi og að hún fjarlægðist landið. En
veiðiskipin fylgdu henni eftir allt að Sval-
barða. Árið 1967 voru veiðiskipin komin
850 sjómílur frá íslandi.
Þá henti það óhapp að eitt veiðiskipanna
sökk á leið til lands. Áhöfnin tólf menn
komust í gúmmíbjörgunarbát og þurftu að
vera þar á fimmta sólahring, þar til þeim var
bjargað. Nánari frásögn af hrakningum
áhafnar m/b Stíganda ÓF-25 er að finna í
blöðum og sjóprófi frá þeim tíma. Fyrir
beiðni manna sem voru á síldarmiðunum
þessa daga hef ég Iátið verða af því að taka
saman það sem fært var í dagbók og skrifað á
gulnaðan dypftarmælispappír um borð í m/b
Árna Magnússyni þessa daga. Þar er að finna
nöfn og niðurröðun nær allra skipa sem að
Ieitinni stóðu. Við lestur frásagnadagblaða, af
því sem fram fór á síldarmiðunum þessa daga
gætir víða ónákvæmi og rangra frásagna.
Sama er að segja um önnur tilskrif, sem síður
hafa verið færð á blað, enda munu þær að
mestu vera byggðar á fyrri frásögnum dag-
blaða. Ástæða þessa má skýra með því að
fréttamenn náðu ekki til þeirra sem á miðun-
um voru nema í gegnum marga aðila oft við
erfið skilyrði. Víða er svo frá sagt að leitar-
skipin hafi myndað fjóra leitarflokka með
stefnu til Norðurs vegna þrálátar sunnanáttar
á svæðinu. Hér er ekki rétt með farið leitar-
skipin mynduðu eina breiðfylkingu, sem leit-
aði allan tímann í vestlæga stefnu. Þótt suð-
Iægar áttir hafi verið á svæði nær íslandi eins
og Eggert Gíslasson skipstjóri á m/b Gísla
Árna skýrði frá, en hann var á leið til lands á
þessum tíma og hélt til Ólafsfjarðar. Sunnan-

bræla sem verið hafði nær landi náði ekki út
á leitar- eða veiðisvæði skipanna.
Þá er skýrt frá aðgerðum varðskipsins
Ægis, sem var út af Norðurlandi Þegar leit
hófst að Stíganda. Fjölmiðlar skýra svo frá að
„Síðdegis sama dag hafði Haraldur Björnsson
Páll Guðmundsson
SKRIFAR UM
UPPHAF TILKYNNINGASKYLDU
skipherra á Ægir samband við Hannes Haf-
stein, var Varðskipið þá að komast á leitar-
svæðið“, þar rétta er að varðskipið Ægir hélt
aldrei til leitarsvæðisins og var því mörg
hundruð mílum frá því svæði allan tímann
sem leitin að Stíganda stóð yfir. Varðskips-
menn aðstoðuðu að bestu getu við að koma
skilaboðum milli leitarskipa og lands, oft
með aðstoð skipa sem voru þeirra á milli.
Samskipti leitarskipanna við land fóru að
mestu fram með aðstoð loftskeytamanns á
fluttningaskipinu „Síldin“ sem var við Jan
Mayen.
M/B Árni Magnússon GK 5
Miðvikudagurinn 23 ágúst 1967
Á siglingu á síldarmiðin NA frá Jan Mayen
eftir miðjan dag var komið á veiðisvæðið um
800 sjómílur NA frá Dalatanga, veður; hæg-
viðri og mistur.
Komið var að m/b Sigurbjörgu ÓF-1 og
fleiri skjp sem voru að draga næturnar. Tek-
inn var endi frá skipi á meðan það náði nót-
inni réttri fyrir. Rétt hjá var m/b Stígandi
ÓF-25 sem búinn var að fá fullfermi. Áður
hafði hann gefið Sigurbjörgu nokkurn afla,
en lenti í einhverjum örðugleikum og fékk
við það sjó frammundir hvalbak. Fljótlega
eftir að komið var á svæðið var kastað og
fékkst hátt í lestar skipsins. Að því loknu var
lónað frá þessum stað og kastað þar á dreif
sem gaf nóg til að fylla skipið. KL.2300 var
komin full ferð með stefnu á Jan Mayen.
Nokkru áður sást til Stíganda litlu sunnar,
var hann þá kominn á stefnu til Iands.
Fimmtudagur 24 ágúst.
Veður; hægviðri og þokusúid. á leið að Jan
Mayen, þangað sem flutningaskipið m/s
Síldin var að koma til að taka síld, nokkru á
undan okkur var Sigurbjörg ÓF.
Föstudagur 25 ÁGÚST.
Á siglingu, síðan komið að m/s Síldinni
austan við Jan Mayen. Lagst þar fyrir dreka
og beðið löndunar.
Laugardagur 26 ágúst.
Snemma morguns var hafin löndun afla í
54
SJÓMANNABLAÐIÐ VÍKINGUR