Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.2006, Side 6
Texti: Fjölmiðlastofan ehf.
Hann sigldi út um
höfin maí háUa öld
Rcett við Ólaf
Ragnarsson,
skipstjóra og
stýrimann,um
sjómennsku á
heimshöfunum
þvældist á ýmsum togurum og bátum,
reri meðal annars frá Vestmannaeyjum.
Árið 1961 fór ég i Stýrimannaskólann og
lauk fiskimannaprófinu 1963. Eftir það
var ég stýrimaður á togurum og bátum.
Á þessum árum var ég mjög dyggur
þjónn Bakkusar. Ég fékk mörg tækifæri
til frama, en metnaðurinn var ekki upp á
marga fiska og ég reyndi að sniðganga á-
byrgðina. Ég var á tímabili háseti á
Stuðlafossi. Þá varð ég fyrir slysi; datt
niður í lest og hryggbrotnaði. í framhaldi
af því var ljóst að ég ætti ekki framtíð
fyrir mér á fiskiskipum og fór því að
huga að frekari skólagöngu.
Aftur á skólabckk
- Dag nokkurn hitli ég á förnum vegi
Jónas Sigurðsson, skólastjóra Stýri-
mannaskólans. Ég var rakur og upplits-
djarfur og spurði hann hvort ég gæti
komst í þriðja bekk þá um haustið. Hann
taldi engin tormerki á því. Um haustið
hringdi ég í hann og spurði hvort hann
myndi eflir mér. Hann kvað svo vera,
hann myndi alltaf eftir gömlum og góð-
um nemendum. Ég hafði útskrifast úr
öðrum bekk með afar lélegar einkunnir.
Ég spurði Jónas hvort hann myndi eftir
einkunnunum. Já Ólafur, svaraði hann,
ég man eftir þeim. Og ég man líka eftir
því af hverju þær voru svona lágar.
Eldborgin siglir út úr Reykjavíkurhöfn með um það bil 700 farþega sem eru á leiðinni upp á
Skaga eftir ónefndan úrslitaleik í knattspyrnu.
Olafur Ragnarsson fór til sjós fjórtán
ára. Þegar hann fór í land vegna
heilsubrests í ársbyrjun 2004, hafði
hann verið hálfa öld á sjónum og ári bet-
ur. Þar af sigldi hann um nánast öll
heimsins höf í hálfan annan áratug sem
stýrimaður á dönskum og norskuin skip-
um. Ólafur segir frá í viðtali við Sjó-
mannablaðið Víking.
Skipsjómfrúin
- Ég fæddist í Keflavík í ágúst 1938, en
var alinn upp í Borgarnesi. Sjómennsku-
ferill minn hófst 1953, þegar ég réði mig á
Eldborgina, sem var í farþegaflutningum
milli Reykjavíkur og Borgarness. Eldborg-
in var í þessum siglingum á tímabilinu
milli þess að Laxfoss strandaði og Akra-
borgin kom. Ég var fjórtán ára gamall og
Úlafur í brúnni á Danica Brown.
var í fyrstu nokkurs konar skipsjómfrú.
Mitt hlutverk var að snúast í kringum far-
þegana og hreinsa upp eftir þá æluna.
Sjálfur var ég drullusjóveikur. Síðan varð
ég hjálparkokkur á Eldborginni.
í þjónustu Bakkusar
- Ég var á Eldborginni í rúm tvö ár. Af
henni fór ég sem háseti á togarann Þor-
kel mána og þá hófst togara- og báta-
mennska mín sem stóð næstu árin. Ég
6 - Sjómannablaðið Víkingur