Náttúrufræðingurinn - 1933, Blaðsíða 12

74
náttOrufr.
ur, enda þótt hann væri í öllu öðrum jafn á friðartímum. Á hinn
bóginn gat sá kæni oft og einatt komið sér áfram og létt af sér
störfum, með því að gera fjöldanum það skiljanlegt, að hanra
ætti vingott við andana.
(Að mestu eftir Vilhelm Rasmussen: Australien).
Á. F.
Selur hlýðír messu.
Stokkseyrarkirkja stendur á sjávarbakkanum, nokkra faðma
frá sjó, og horfa dyrnar beint á sjó fram. Milli kirkjunnar og-
sjávarins er öflugur sjávargarður og stórt hlið á skammt frá
kirkjunni. Lending er í viki beint niður af hliðinu og stutt á
milli. Einn sunnudag um haust, var fjölmenn ferming í kirkj-
unni. Veður var kyrrt, sólarlaust og blítt loft, og óvenjulega
hljóðglöggt síðari hluta dagsins. Fólk var flest í kirkju og sár-
fátt á ferli um messuna. Loftið gerðist þungt í kirkjunni er á
leið messuna, voru gluggar opnaðir, klukknaportið og dyrnar.
Messan var löng og mikið sungið og spilað á orgelið. Einhver
gekk út í sjógarðshliðið um messuna og sá eitthvað kvikt í flæð-
armálinu, var það selur á að gizka þriggja missera gamall, og
hlustaði hugfanginn á sönginn, er barst frá kirkjunni. Um.
messulokin komu nokkrir menn fram í sjógarðshliðið, var kobbi
þá kominn lengra upp á sandinn og hlustaði frá sér numinn á
klukknahljóminn. Ekki leizt honum þó á þessa kristnu bræður
sína, tók nokkrar fettur og skreiddist í sjóinn, fékk sér þar
eina dýfu og lónaði svo burt í hægðum sínum. Eftir nokkra
stund var hann horfinn út á milli skerjanna. Ekki er þess getið
hvort hann hefir gerzt kristniboði meðal bræðra sinna í hafinu.
Páll Bjarnason.
Kínverjar hafa ekkert eiginlegt stafróf, heldur sæg af merkjum. Hvert
merki táknar ekki staf, eins og í málum vesturlandaþjóða, heldur hugtak, t. d.
hest, mann, fegurð o. s. frv. Þegar vesturlandaþjóðir rita, þurfa þær ekki
nema tæpa 30 stafi, en þegar Kínverjar prenta blað, verða þeir a'S nota að minnsta
kosti 6000 mismunandi merki, og sum þeirra eru svo flókin, að þau eru ger&
úr 35 strikum.