Náttúrufræðingurinn - 1933, Blaðsíða 14

76
NÁTTÚRUFR.
utan um höfuðið á stóru blesgæs, framan vert við augun, nær bles-
ar. ekki bandinu, en á litlu blesgæs nær hún talsvert aftur fyrir
bandið. Neðri hluti hálsins og bringan er jafnan nokkru ljósari á lit
en höfuðið, og er fiðrið þar með gráleitum jöðrum, en allur neðri
hluti bolsins er mjög ljós, allt að því hvítur á köflum, með mismun-
andi stórum, mjög dökkum, stundum nær því svörtum þverrákum
eða blettum, sem verða stærri og meira áberandi eftir því, sem
HöfuO af litlu blesgœs. (Eftir Alpheraky).
fuglinn eldist, og er sagt að á afgömlum gæsum renni þessar dökku
slettur saman, svo að við liggi, að kviðurinn sýnist alsvartur. Frá
endaþarmi og aftur að stéli er bolurinn al-hvítur, og svo er einnig
litur þakfjaðranna ofan á stélinu. Ofan til á bakinu er fiðrið ýmis-
lega móleitt, en nokkru dekkra er neðar dregur, og er nær allt bak-
fiðrið með hvítleitum jöðrum. Stélfjaðrirnar 16 eru dökkgráar á lit,
með ljósleitum jöðrum og hvítar í oddinn. Efst á vængfjöðrunum
er liturinn ljósgrár, en dekkri er neðar dregur. Flestar flugfjaðr-
irnar eru svartleitar í oddinn (nema þær allra fremstu eru gráleit-