Náttúrufræðingurinn - 1947, Qupperneq 54

46
NÁTTÚRUFRÆfilNGURINN
Nýr árgangur, nýr ritstjóri
Svo sem getið er í síðasta hefti síðasta árgangs, lætur Sveinn Þórð-
arson, menntaskólakennari á Akureyri, nú af ritstjórn Náttúrufræð-
ingsins, en við tekur sá, er hér ritar nafn sitt undir.
Ég flyt Sveini Þórðarsyni beztu þakkir fyrir gott starf við ritstjórn
tveggja síðustu árganga og veit, að ég mæli þar fyrir munn allra
lesenda ritsins.
Prentsmiðjan Hólar í Reykjavík hefur nú tekið að sér prentun
ritsins, en afgreiðslu annast eins og áður Emil Björnsson, Reykjavík.
Umskipti þessi eru að vísu nokkur tímamót á ævi Náttúrufræð-
ingsins, en eigi skulu hér samt boðaðar neinar byltingar né gagn-
gerar umbætur á ritinu sjálfu. Náttúrufræðingurinn er og hefur
alltaf verið gott rit og ómetanleg uppfylling í djúpt skarð, sem án
hans stæði ófullt og opið í íslenzkum bókmenntum. Hann hefur frá
upphafi til þessa flutt fróðlegar greinar, vel ritaðar og við alþýðu
hæfi, um dýrafræði, grasafræði og jarðfræði. En þessar þrjár fræði-
greinar eru náttúrufrœði í þess orðs þrengstu merkingu, og fæ ég
ekki séð, að nein þeirra liafi annarri fremur orðið afskipt um rúm
í ritinu. En fleira hefur einnig borið á górna í Náttúrnfræðingnum,
t. d. landafræði, stjörnufræði, veðurfræði, læknisfræði og — ekki
sízt nú á ritstjórnarárum Sveins Þórðarsonar — eðlisfræði. I svipuðu
horfi skal nú lialdið áfram, og þó að nú taki við óreyndur ritstjóri,
hef ég ástæðu til að vona, að þeir, sem hingað til liafa lagt lil mest
og bezt efni í Náttúrufræðinginn, bæði lærðir og leikir, muni ekki
enn bregðast honum. En nýliða er einnig þörf, og nokkrir eru þegar
komnir í leitirnar. Ekki er sízt góðs stuðnings að vænta frá ungum
náttúrufræðingum, sem liafa fyrir skömmu lokið háskólanámi er-
lendis og bætzt í hópinn hér heima.
Framvegis mun verða leitazt við að flytja í Náttúrufræðingnum
fregnir af bókum og greinum, sem út kunna að koma um íslenzka
náttúrufræði. Allra slíkra rita, sem send verða Náttúrufræðingnum,
skal verða að nokkru getið í honum, og reynt verður að fá fróða
menn til að skrifa um þau, en slíkra manna er hvergi fremur að leita
en meðal þeirra, sem skrifa í Náttúrufræðinginn.
Að endingu bið ég alla íslenzka náttúrufræðinga og aðra, sem ein-
livern fróðleik hafa að flytja um náttúru lands vors, að minnast þess,